Η δραματική στιγμή που Σοβιετικοί στρατιώτες ανοίγουν τις φυλακές του Άουσβιτς, αλλά οι κρατούμενοι δεν μπορούν να τρέξουν προς την ελευθερία. Η τελευταία κίνηση των Γερμανών

Όταν οι σοβιετικοί στρατιώτες έφτασαν στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου στην Πολωνία και έδωσαν τέλος στο δράμα των εναπομεινάντων 7000 περίπου κρατουμένων, δεν πίστευαν την εικόνα που αντίκριζαν. Ελάχιστοι από αυτούς είχαν το κουράγιο να σταθούν όρθιοι και να βαδίσουν έξω από τα συρματοπλέγματα. Οι περισσότεροι ήταν ετοιμοθάνατοι.

Συνολικά στο Άουσβιτς εκτοπίστηκαν περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους τουλάχιστον 1,1 εκατομμύρια εξοντώθηκαν. Περίπου 900.000 πέθαναν άμεσα μόλις έφτασαν εκεί. Άλλοι 200.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό, βαρύτατη κακοποίηση, συνέπειες ιατρικών πειραμάτων ή δολοφονήθηκαν.

Στην καταγραφή που ακολούθησε μέσα στους χώρους του στρατοπέδου, εκτός από πτώματα, βρέθηκαν 3.800 βαλίτσες, 100 χιλιάδες ζευγάρια παπουτσιών και 6,5 τόνοι ανθρώπινων μαλλιών. Η ναζιστική βαρβαρότητα δεν είχε τέλος.

Οι συνηθέστεροι τρόποι θανάτωσης των κρατουμένων ήταν: δηλητηρίαση σε ειδικούς θαλάμους αερίων, έγχυση θανατηφόρας ένεσης, απαγχονισμοί, εγκατάλειψη και ασιτία, αλλά και εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα. 

Οι διώξεις των Εβραίων άρχισαν το 1933 στη Γερμανία όταν η κυβέρνηση άρχισε να καταπατεί τις περιουσίες των εβραίων και να μειώνει κατά πολύ τα δικαιώματα τους. Από το 1939 ο γερμανικός στρατός έφτιαξε γκέτο, όπου εκεί αρχικά μπήκαν οι εβραίοι της Πολωνίας. Τα σχέδια εξόντωσης του εβραϊκού πληθυσμού , διαφόρων χωρών της Ευρώπης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, πάρθηκαν στρατο 1941 με την εισβολή της Γερμανίας στη Ρωσία.

Τι ήταν το Άουσβιτς

Το  Άουσβιτς ήταν ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Πολωνία και συγκεκριμένα στο νότιο τμήμα της χώρας. Το δημιούργησε ο Χάινριχ Χίμλερ τον Ιούνιο του 1940 και αποτέλεσε το μεγαλύτερο συγκρότημα στρατοπέδων της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Η συνολική του έκταση ανερχόταν στα 40 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Αποτελούνταν από τρία κύρια και 39 δευτερεύοντα στρατόπεδα. Τα κύρια στρατόπεδα ήταν τρία: το Άουσβιτς Ι όπου υπήρχε και το διοικητικό κέντρο όλου του συγκροτήματος. Εκεί δολοφονήθηκαν περίπου 70.000 άνθρωποι, κυρίως Πολωνοί διανοούμενοι και σοβιετικοί αιχμάλωτοι. Το στρατόπεδο εξόντωσης Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου, όπου δολοφονήθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, Σίντι και Ρομά. Και το Άουσβιτς ΙΙΙ (Μόνοβιτς) που λειτούργησε ως στρατόπεδο εργασίας.

Οι κρατούμενοι μεταφέρονταν εκεί με τρένα τα οποία δεν είχαν ούτε παράθυρα, ούτε τουαλέτες, ούτε φαγητό. Το 1944 τοποθετήθηκαν ράγες που οδηγούσαν κατευθείαν στο εσωτερικό του στρατοπέδου. στη συνέχεια χωρίζονταν σε ομάδες και ξεκινούσαν καταναγκαστική εργασία. Όσοι δε μπορούσαν να δουλέψουν εκτελούνταν.

Λίγο πριν πλησιάσει ο Ρωσικός στρατός, η γερμανική φρουρά του στρατοπέδου προσπάθησε,να αποκρύψει τα εγκλήματα της, προχωρώντας  στη καταστροφή όλου του αρχειακού υλικού του στρατοπέδου. Μόλις μια εβδομάδα πριν από την κατάληψη του Άουσβιτς από του Μπολσεβίκους η γερμανική διοίκηση εξανάγκασε περίπου 60.000 κρατούμενους στις λεγόμενες «πορείες θανάτου». Πίσω έμειναν όσοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν καθόλου. Ανάμεσα στα θύματα του Άουσβιτς ήταν 472.000 Ούγγροι Εβραίοι. Θύματα υπήρξαν τουλάχιστον 50.000 Έλληνες Εβραίοι, οι περισσότεροι από τη Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα. Μετά το πόλεμο μόλις το 5% του εβραϊκού πληθυσμού της Θεσσαλονίκης βρισκόταν εν ζωή.

Οι Σύμμαχοι γνώριζαν από  αεροφωτογραφίες την ύπαρξη όλων των στρατοπέδων του Άουσβιτς. Φαίνεται ότι είχαν εικόνα ακόμα και για τις σορούς που καίγονταν σε ανοικτό χώρο, καθώς τα κρεματόρια δεν διέθεταν την απαιτούμενη χωρητικότητα για τους χιλιάδες νεκρούς. Εκτός αυτού, δυο κρατούμενοι ο Ρούντολφ Βρμπα και  ο Άλφρεντ Βέτσλερ, είχαν καταφέρει να δραπετεύσουν και το καλοκαίρι του 1944 έδωσαν ακριβείς πληροφορίες για το Άουσβιτς.  Επίσης Αμερικανικά βομβαρδιστικά χτύπησαν στις 13 Σεπτεμβρίου 1944 κοντινές βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Η ερώτηση γιατί δεν βομβαρδίστηκαν γερμανικές θέσεις στο στρατόπεδο ή έστω οι σιδηροδρομικές γραμμές δεν έχει απαντηθεί.

Το 1979 η UNESCO ανακοίνωσε ότι το στρατόπεδο του Άουσβιτς αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: Piece of Jake

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η «μαία» του Άουσβιτς που αρνήθηκε να πνίξει τα νεογέννητα Εβραιόπουλα. Έσωσε χιλιάδες παιδιά σημαδεύοντάς τα με τατουάζ.