“Ξεχνιούνται οι παλιοί γνωστοί κι οι παλιές στιγμές;”. Ο εθνικός ποιητής της Σκωτίας που έγραψε τα καλύτερά του ποιήματα για να γλυτώσει από τους δανειστές

Ο Ρόμπερτ Μπερνς, είναι ο εθνικός ποιητής της Σκωτίας. Έγινε γνωστός στα 27 του χρόνια, μετά την έκδοση ενός ποιήματος το 1786, επειδή ήθελε να βγάλει χρήματα ώστε να φύγει για τη Τζαμάικα και να γλιτώσει από τα χρέη και τους δανειστές του που τον κυνηγούσαν.

Ο Μπερνς γεννήθηκε το 1759 στο χωριό ‘Αλογουεϊ της Σκωτίας.  Ήταν ο πρωτότοκος γιος από τα 7 παιδιά της οικογένειας.

Όταν ήταν 7 ετών, ο πατέρας του πούλησε το σπίτι και πήγαν να ζήσουν σε φάρμα.

Ο Ρόμπερτ μεγάλωσε φτωχικά και με εργαζόταν από μικρός. Έτσι η μόρφωσή του ήταν ελλιπής καθώς  κατά βάση, δάσκαλός του υπήρξε ο πατέρας του.  Το 1772, όταν ήταν 13 ετών, πήγε κανονικά σε σχολείο και την επόμενη χρονιά ξεκίνησε να μαθαίνει γραμματική, γαλλικά και λατινικά.

Ο Μπερνς λάτρευε να διαβάζει και να ακούει ιστορίες. Συγκρατούσε τις ιστορίες στο μυαλό του και τις μετέτρεπε σε ποιήματα.

Η ζωή του ανατράπηκε όταν το 1784 ο πατέρας του πέθανε και έμεινε αυτός να φροντίζει τη φάρμα, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Λέγεται πως ήταν γυναικάς και είχε αφήσει δύο γυναίκες έγκυες.

Απελπισμένος ήθελε να φύγει για τη Τζαμάικα για να γλιτώσει, αλλά δεν είχε λεφτά ούτε για το ταξίδι.

Το 1786, αποφάσισε να δημοσιεύσει τα ποιήματά του με τίτλο “Ποιήματα στη Διάλεκτο της Σκωτίας” για να μπορέσει να μαζέψει λεφτά για το ταξίδι του. Αν και το σχέδιό του έμοιαζε υπερβολικό, τελικά είχε δίκιο.

Η συλλογή με τα ποιήματά του γνώρισε επιτυχία και έγινε ο πιο αγαπητός ποιητής της Σκωτίας.

Το ταξίδι στην Τζαμάικα δεν το έκανε ποτέ. Αντιθέτως, παρέμεινε στη Σκωτία για να απολαύσει τη φήμη που είχε αποκτήσει και να συνεχίσει το γράψιμο.

Το 1788, παντρεύτηκε την Τζιν Άρμουρ, η οποία δέχτηκε να φροντίσει τα νόθα παιδιά του.

Ο Μπερνς έγραψε το ποίημα “Καλώς ήρθες στο μπάσταρδο απογαλακτισμό” ως χαιρετισμό στη πρώτη κόρη του, Ελίζαμπεθ που γεννήθηκε εκτός γάμου.

Παρόλο που αγόρασε φάρμα, δεν ασχολήθηκε με την καλλιέργεια της. Αποφάσισε το 1971 να δουλέψει ως υπάλληλος γραφείου και να ασχοληθεί με την έμμεση φορολογία.

Άρχισε να ξοδεύει τα χρήματα του στη ζωή που τόσο λάτρευε στα καπηλειά και στις κακόφημες περιοχές.

Η αδυναμία του στο ποτό ήταν δεδομένη αλλά άρχισε να βγαίνει συνέχεια εκτός ορίων.

Στα 37 του χρόνια, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε, όταν μεθυσμένος αποκοιμήθηκε στην άκρη του δρόμου μέσα στη βροχή.

Πέθανε το 1796 στο Ντάμφρις της Σκωτίας. Την ημέρα της κηδείας του γεννήθηκε ο γιος του Μάξγουελ.

Το πιο γνωστό του ποίημα είναι το “Tam O’Shanter”, το οποίο έγραψε μέσα σε μία μέρα και αναφέρεται σε κάποιον άνδρα που προσπαθεί να γλιτώσει από μία μάγισσα.

Έγραψε 300 τραγούδια για το Μουσικό Μουσείο της Σκωτίας για να δείξει την αγάπη του για την πατρίδα του και τα έθιμά της. Η συλλογή αυτή θεωρείται η σημαντικότερη λογοτεχνική του προσπάθεια.

Το ποίημά του “Auld Lang Syne” τραγουδιέται από τους Σκωτσέζους το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.

Στις παλιές στιγμές