Η μίνι μοτοσυκλέτα που χρησιμοποίησαν οι αλεξιπτωτιστές του Βρετανικού στρατού. Έπεφταν κι αυτές με αλεξίπτωτο!

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βρετανοί αποφάσισαν να κατασκευάσουν μια μικρή μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε χρησιμοποιηθεί από τους αλεξιπτωτιστές στις πολεμικές επιχειρήσεις τους. Μ’ ένα τέτοιο μέσο θεωρούνταν ότι θα μπορούσαν να φθάσουν πιο γρήγορα στους στόχους τους απ’ ότι με τα πόδια.

 του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

«Welbike»: Η μικρότερη μοτοσυκλέτα του βρετανικού στρατού

Η μοτοσυκλέτα θα έπρεπε να ήταν αρκετά μικρή και ελαφριά ώστε να χωρά στα κάνιστρα που ρίχνονταν με αλεξίπτωτο από τα αεροπλάνα μαζί με τους αλεξιπτωτιστές και περιείχαν οπλισμό, εφόδια ή πυρομαχικά.

Έτσι, το 1942 κατασκευάστηκε η μικρότερη μοτοσικλέτα που χρησιμοποιήθηκε ποτέ από τον βρετανικό στρατό. Σε αυτή δόθηκε το όνομα «Welbike», λέξη που προέρχεται από την πρώτη συλλαβή του Welwyn και του bike (ποδήλατο). Το Welwyn ήταν ο οικισμός στο βόρειο Λονδίνο όπου βρισκόταν η μυστική στρατιωτική βάση με το εργοστάσιο όπου παράγονταν οι μοτοσυκλέτες.

Τα χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας

Το βάρος της μοτοσυκλέτας ήταν 32 κιλά και είχε χωρητικότητα καυσίμου 3,7 λίτρα. Αυτό του επέτρεπε να καλύψει απόσταση 140 χλμ. και με ταχύτητα 48 χλμ./ώρα.

Στο «Welbike» το κάθισμα και το τιμόνι διπλώνονταν. Έτσι μπορούσε να μπει σε κάνιστρο και να ριχθεί με αλεξίπτωτο. Μόλις ο αλεξιπτωτιστής έβγαζε στο έδαφος τη μοτοσυκλέτα από το κάνιστρό της, έβαζε  το τιμόνι και το κάθισμα στις θέσεις τους. Έτσι ήταν έτοιμη να χρησιμοποιηθεί. Υπολογίζεται ότι ένας εκπαιδευμένος στρατιώτης χρειαζόταν μόλις 11 δευτερόλεπτα προκειμένου να μετακινηθεί με τη μοτοσυκλέτα από τη στιγμή που άνοιγε το κάνιστρό της.

Η χρήση του «Welbike» στον πόλεμο

Μεταξύ 1942 και 1943 κατασκευάστηκαν συνολικά 3,641 μοτοσυκλέτες «Welbike».

Ο αρχικός σκοπός ήταν να χρησιμοποιηθεί σε επιχειρήσεις αλεξιπτωτιστών. Όμως, στην πράξη η μοτοσυκλέτα αποδείχθηκε ότι είχε περιορισμένη χρήση σε τέτοιες επιχειρήσεις. Οι ρίψεις αλεξιπτωτιστών γίνονταν συνήθως στην ύπαιθρο, όπου υπήρχαν πολλά φυσικά και τεχνητά εμπόδια στο έδαφος για τις μετακινήσεις με μοτοσυκλέτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πολλές επιχειρήσεις τους, οι βρετανοί αλεξιπτωτιστές άφηναν πίσω τους τα «Welbike» και μετακινούνταν με τα πόδια. Αυτά συνήθως έπεφταν στα χέρια των Γερμανών.

Πάντως, τον Σεπτέμβριο του 1944 στο Άρνεμ της Ολλανδίας στη διάρκεια της Επιχείρησης «Market Garden» («Αγορά Κήπου»), κάποιοι βρετανοί αλεξιπτωτιστές μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν με επιτυχία τα «Welbike» καθώς έπεσαν σε έδαφος που ήταν κατάλληλο γι’ αυτά ή κοντά σε δρόμους.

Εκεί που οι μικρές αυτές μοτοσυκλέτες αποδείχτηκαν χρήσιμες ήταν σε επιχειρήσεις καταδρομέων και πεζοναυτών. Κάποιοι απ’ αυτούς τις χρησιμοποιήσαν στη διάρκεια των συμμαχικών αποβάσεων στο Άνζιο και τη Νορμανδία το 1944.

Βέβαια, ο μικρός αριθμός των μοτοσυκλετών «Welbike» που παρήχθησαν σημαίνει ότι έπαιξαν μικρό ρόλο σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Μετά τον πόλεμο

Μετά τη λήξη του πολέμου το 1945, θεωρήθηκε ότι το «Welbike» δεν θα είχε πια καμία χρήση. Παρά ταύτα, οι περισσότερες από τις μοτοσυκλέτες αυτές πουλήθηκαν από το βρετανικό στρατό σε ιδιώτες. Έτσι, ήταν μία από τις πρώτες μικρές μοτοσυκλέτες που κυκλοφορούσαν στην Αγγλία, αλλά και άλλες χώρες του κόσμου.

Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο στην Ευρώπη υπήρχαν μεγάλες ελλείψεις και περιορισμοί στα καύσιμα. Το «Welbike» ήταν ένας οικονομικός τρόπος μετακίνησης αφού έπαιρνε λίγα καύσιμα. Επιπλέον, ένα άλλο πλεονέκτημα που είχαν αυτές οι μικρές μοτοσυκλέτες ήταν ότι λόγω του μικρού βάρους και του μεγέθους τους, οι ιδιοκτήτες τους τις έπαιρναν μέσα στα σπίτια τους. Έτσι δεν υπήρχε κίνδυνος κλοπής τους. Επίσης,, υπήρξε δημοφιλής για τους εφήβους στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ιδιαίτερα για όσους ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα τους.

Μάλιστα, μετά τον πόλεμο παρήχθησαν και μοτοσυκλέτες που αντέγραφαν το «Welbike».

Με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν ξεχάστηκε ότι οι συγκεκριμένες μοτοσυκλέτες είχαν αρχικά κατασκευαστεί για να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο.

Δείτε εδώ ένα βίντεο που δείχνει τη λειτουργία ενός αυθεντικού «Welbike» του 1942