Βρέθηκε ταινία ηλικίας 124 ετών. Πιστεύεται ότι είναι τα πιο παλιά γνωστά πλάνα από Νέα Ορλεάνη

Ερευνήτρια στο μουσείο Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ εντόπισε πριν από λίγο καιρό μια ταινία από παρέλαση του Mardi Gras του 1898, η οποία πιστεύεται ότι είναι τα πιο παλιά γνωστά πλάνα από Νέα Ορλεάνη. Στη δύο λεπτών ταινία, πλήθη καλοντυμένων θεατών παρατηρούν, καθώς από μπροστά τους περνά μια σειρά από περίτεχνα άρματα, σε ένα εκ των οποίων είναι και ένα ζωντανό βόδι.

Από τη δεκαετία του 1980 ερευνητές αναζητούσαν την ταινία, ψάχνοντας στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, στην Academy of Motion Picture Arts and Sciences και αλλού. Μάταια. Έως ότου ένας δικηγόρος και ιστορικός των αρμάτων των παρελάσεων, ο Will French, το ανέφερε σε οικογενειακή φίλη η οποία εργαζόταν ως ερευνήτρια στο Eye Filmmuseum. Η Mackenzie Roberts Beasley εντόπισε την ηλικίας 124 ετών ταινία.

Προσφάτως, ψηφιοποιημένη εκδοχή της ταινίας προβλήθηκε στο Louisiana State Museum. Οι επισκέπτες θα μπορούν έως και τον Δεκέμβριο να τη βλέπουν, στο πλαίσιο ειδικής έκθεσης προς τιμήν των 150 χρόνων της Rex Organization, ενός από τους πιο εξέχοντες οργανωτές των αρμάτων της παρέλασης του Mardi Gras από τότε που ιδρύθηκε, το 1872.

Στην ταινία είναι αναγνωρίσιμο το ότι η παρέλαση αρμάτων αφορά το Mardi Gras αν και οι διαφορές με τις σημερινές παρελάσεις είναι αξιοσημείωτες.

Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν στολές με χάντρες ή κιγκλιδώματα ή αστυνομία. Οι θεατές έχουν βάλει τα καλά τους, φέρουν ημίψηλα οι κύριοι, παρασόλια οι κυρίες.

Πάνω σε ένα άρμα, ένα ζωντανό βόδι – το boeuf gras -, μια παράδοση που έπαψε στις αρχές του 20ού αιώνα και η οποία αναπαριστούσε το τελευταίο κρέας που θα έτρωγε ο κόσμος πριν τη Σαρακοστή· σήμερα, χρησιμοποιείται βόδι από παπιέ μασέ . «Αυτό, πραγματικά, ήταν πολύ σημαντικό – για πρώτη φορά να βλέπεις στην παρέλαση το ζωντανό boeuf gras, το σύμβολο του καθενός για το καρναβάλι» δήλωσε, στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, ο Will French, ιστορικός και αρχειονόμος για τη Rex Organization. Η ταινία γυρίστηκε με φιλμ 68mm, εξ ου και το ότι οι λεπτομέρειες είναι ορατές μετά από 124 χρόνια. Η σαφήνεια των εικόνων στην ταινία «είναι σε τέτοιο βαθμό απίστευτη. Είναι μια χρονοκάψουλα» τόνισε η Mackenzie Roberts Beasley.