Βουδαπέστη, τρεις πόλεις σε μία. Οι γέφυρες και η περιπέτεια της ελληνορθόδοξης εκκλησίας με τους δύο πύργους (drone)

Η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας και, με πληθυσμό πάνω από 1,5 εκατ. κατοίκους, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 10 μεγαλύτερες πόλεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ονομασία της προέκυψε το 1873, όταν συνενώθηκαν οι πόλεις Βούδα, Όμπουντα και Πέστη. Είναι χτισμένη στις δύο όχθες του ποταμού Δούναβη. Στη μία πλευρά, τη λοφώδη, βρίσκεται η Βούδα ενώ στην άλλη η Πέστη.

Η σύνδεση των παλαιών πόλεων επιτυγχάνεται μέσω γεφυρών. Οι περισσότερες εξ αυτών ανοικοδομήθηκαν μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, διότι καταστράφηκαν κατά την πολιορκία της Βουδαπέστης από τους Σοβιετικούς, μεταξύ Δεκεμβρίου του 1944 και Φεβρουαρίου του 1945.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η λεγόμενη γέφυρα Ελίζαμπεθ, η οποία ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της αυτοκράτειρας της Αυστρίας και βασίλισσας της Ουγγαρίας, Ελισάβετ, που δολοφονήθηκε το 1898 και έμεινε γνωστή ως πριγκίπισσα Σίσι.

Βουδαπέστη με “άρωμα” Ελλάδας

Η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας δεν είναι μόνο ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, αλλά και μια πόλη με ελληνικό “χρώμα”. Πολλοί Έλληνες τουρίστες κατατάσσουν τη Βουδαπέστη μεταξύ των πρώτων στις προτιμήσεις τους, ενώ, παράλληλα, υπάρχουν αρκετά ελληνικά εστιατόρια στο κέντρο της που σερβίρουν σουβλάκι και άλλους ελληνικούς μεζέδες.

Από ιστορικής άποψης, η παρουσία Ελλήνων στην Ουγγαρία χρονολογείται από τα μέσα του 15ου αιώνα. Στα μέσα του επόμενου, η παρουσία τους εντάθηκε, ενώ στις αρχές τον 18ου αιώνα, ιδρύθηκαν και οι πρώτες ελληνικές εμπορικές κομπανίες, οι οποίες συνεισέφεραν στην ταχύτερη ένταξη και αφομοίωσή τους.

Υπολογίζεται ότι, κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, περίπου 10.000 Έλληνες, που προέρχονταν κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, ζούσαν στην Ουγγαρία

Τον Οκτώβριο του 2006, ένα ελληνικό μνημείο εγκαινιάστηκε κοντά στον ανδριάντα του εθνικού ποιητή της Ουγγαρίας, Σαντόρ Πέτοφι.

Πρόκειται για μια μαρμάρινη στήλη ύψους 2,60 μέτρων που στην μπροστινή του πλευρά αναγράφεται η διάσημη φράση από τον Επιτάφιο του Περικλή “Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος“, που καταγράφεται στο έργο του Θουκυδίδη “Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου“.

Φιλοτεχνήθηκε από τον ομογενή γλύπτη και ζωγράφο, Γιώργο Τζώρτζογλου και τον φημισμένο Ούγγρο γλύπτη, Γιόζεφ Βάργκα και χρηματοδοτήθηκε από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά και ιδιώτες χορηγούς.

Την πρωτοβουλία για την ανέγερση του μνημείου πήρε ο Ελληνικός-Κυπριακός-Ουγγρικός Σύλλογος Φιλίας.

H ελληνορθόδοξη εκκλησία της Θεοτόκου

Πίσω από το ελληνικό μνημείο υπάρχει μια εκκλησία ιστορικής σημασίας, που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον Ελληνισμό. Πρόκειται για τον Ορθόδοξο Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, ο οποίος άρχισε να κτίζεται το 1791 και ολοκληρώθηκε το 1802, με δαπάνες Ελλήνων εμπόρων που ζούσαν στην Πέστη.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την Ουγγαρία και εγκαθιδρύθηκε κομμουνιστικό καθεστώς. Η ελληνορθόδοξη εκκλησία πέρασε τότε στην κατοχή του Πατριαρχείου της Μόσχας, στο οποίο και υπάγεται μέχρι σήμερα, όπως αποτυπώνεται και στην παρακάτω επιγραφή.

Η Θεία Λειτουργία εξακολουθεί, πάντως, να ψάλλεται και στα ελληνικά, που ήταν η μοναδική λατρευτική γλώσσα μέχρι το 1949.

Από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, ο ένας από τους δύο πύργους δεν υπήρχε. Είχε καταστραφεί εντελώς κατά την πολιορκία της Βουδαπέστης του 1944-45 και ξαναχτίστηκε μόλις τη δεκαετία του 2010.

Ο προσεκτικός παρατηρητής και επισκέπτης θα αντιληφθεί τη διαφορά των δύο πύργων από το χρώμα: ο πρώτος, που έμεινε ακέραιος, έχει το χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα του, ενώ ο δεύτερος, που χτυπήθηκε και ανοικοδομήθηκε, σκούρο γκρι προς μαύρο.

Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Βουδαπέστης

Όπως και κάθε πρωτεύουσα, έτσι και η Βουδαπέστη διαθέτει τα δικά της ξεχωριστά κι εντυπωσιακά αξιοθέατα, που έχουν τη δική τους ιστορία και προσελκύουν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο

Δείτε τα μέσα από το οδοιπορικό του συνεργάτη μας, Θεόφιλου Μπάμπουλη (Point of View GR):

Το νησί της Μαργαρίτας

Πρόκειται για μια καταπράσινη και μακρόστενη νησίδα πάνω στον ποταμό Δούναβη, ανάμεσα σε δύο γέφυρες. Δημιουργήθηκε από την συνένωση 3 μικρότερων νησιών: του Φέστο, του Φούρντου και του Νιούλακ.

Στο νησί εντοπίζονται μεσαιωνικά ερείπια και το όνομά του προέρχεται από την κόρη του βασιλιά Μπέλα Δ’ της Ουγγαρίας, Μαργαρίτα, η οποία, τον 13ο αιώνα, έζησε σε μοναστήρι στο Νιούλακ και σήμερα τιμάται ως αγία.

Μέχρι τον 16ο αιώνα, το νησί της Μαργαρίτας κυριαρχείτο από μοναστήρια, ενώ τον 18ο αιώνα έγινε θέρετρο των Παλατίνων. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετατράπηκε σε αρένα σκληρών μαχών ανάμεσα στα σοβιετικά και ουγγρικά/γερμανικά στρατεύματα.

Σήμερα, το νησί της Μαργαρίτας έχει μετατραπεί σε δημοφιλές μέρος αναψυχής, καθώς καλύπτεται κυρίως από πάρκα και αθλητικές εγκαταστάσεις, πίστες για ποδήλατα και τρέξιμο και το υδάτινο πάρκο Palatinus, το μεγαλύτερο υπαίθριο συγκρότημα κολύμβησης στην πόλη.

Επίσης, σήμα κατατεθέν του νησιού είναι ο λεγόμενος “Πύργος του Νερού” (“Water Tower”), κατασκευασμένος από το 1911 και προστατευμένος από την UNESCO.

Το ουγγρικό κοινοβούλιο

Το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας στεγάζεται σε ένα μεγαλοπρεπές κτήριο, από την πλευρά της Πέστης, το οποίο αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που η Βουδαπέστη είναι διάσημη στους τουρίστες.

Πρόκειται για το “Σπίτι του Έθνους”, το μεγαλύτερο κτήριο της χώρας, καθώς έχει μήκος 268 μέτρα και καλύπτει έκταση 18.000 τετραγωνικών μέτρων στην πλατεία Kossuth Lajos, σχεδόν πάνω στο Δούναβη.

Αρχιτέκτονάς του ήταν ο Ίμρε Στέιντλ και η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε το 1885. Εγκαινιάστηκε το 1902, αν και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1904. Ο Στέιντλ δεν είδε ποτέ ολοκληρωμένο το μεγαλοπρεπές οικοδόμημά του, καθώς τυφλώθηκε και τον Αύγουστο του 1902 έφυγε από τη ζωή.

Το κτήριο των 691 δωματίων, που χρειάστηκε 100.000 εργάτες και 40 εκατομμύρια τούβλα για να πάρει σάρκα και οστά, συνδυάζει τρία αρχιτεκτονικά στυλ: νεογοτθικό, μπαρόκ και αναγεννησιακό.

Η ανάμειξη των παραπάνω τεχνοτροπιών ενισχύει αναμφίβολα τη μεγαλοπρέπειά του και γι’ αυτό είναι σήμα κατατεθέν της Βουδαπέστης. Ειδικά τη νύχτα, η εικόνα του φωτισμένου “Σπιτιού του Έθνους” με θέα τον Δούναβη είναι αναμφισβήτητα μαγευτική.

Η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου

Μαζί με το κτήριο του ουγγρικού Κοινοβουλίου, αποτελεί το ψηλότερο κτήριο της Βουδαπέστης, φτάνοντας τα 96 μέτρα. Πρόκειται για τη σημαντικότερη εκκλησία της χώρας, προς τιμήν του πρώτου βασιλιά της Ουγγαρίας, Στέφανου Α’ (1001-1038 μ.Χ.).

Η κατασκευή του ναού διήρκεσε πάνω από μισό αιώνα και συγκεκριμένα από το 1851 μέχρι το 1905. Η αρχιτεκτονική του είναι νεοκλασική και, εκτός από τον εντυπωσιακό τρούλο του, διακρίνεται για τα δύο επιβλητικά καμπαναριά. Στο ένα από τα δύο βρίσκεται η μεγαλύτερη καμπάνα της Ουγγαρίας, βάρους άνω των 9 τόνων.

Το εσωτερικό της Βασιλικής του Αγίου Στεφάνου κοσμείται από ψηφιδωτά και γλυπτά υψηλής αισθητικής. Οι επισκέπτες έχουν επίσης πρόσβαση στον τρούλο, είτε με ανελκυστήρα είτε ανεβαίνοντας 364 σκαλοπάτια, και από εκεί μπορούν να απαθανατίσουν μια καθηλωτική θέα της Βουδαπέστης.

Η Πλατεία Ηρώων

Ίσως η πιο εμβληματική και εντυπωσιακή πλατεία της Βουδαπέστης. Βρίσκεται στο τέλος της λεωφόρου Andrássy και στο κέντρο της δεσπόζει το Μνημείο της Χιλιετίας, ένας κίονας ύψους 36 μέτρων.

Στη βάση του βρίσκονται επτά έφιππες φιγούρες που αντιπροσωπεύουν τους Μαγυάρους οπλαρχηγούς, που οδήγησαν τον ουγγρικό λαό στη λεκάνη των Καρπαθίων, τον 9ο αιώνα μ.Χ..

Στην κορυφή του κίονα είναι τοποθετημένος ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, που κρατάει το ουγγρικό στέμμα και τον πατριαρχικό σταυρό, ενώ μπροστά του βρίσκεται ένα πέτρινο μνημείο αφιερωμένο “στη μνήμη των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία του λαού της Ουγγαρίας και την εθνική της ανεξαρτησία”.

Το Μνημείο της Χιλιετίας πλαισιώνεται στα αριστερά και τα δεξιά του από χάλκινα αγάλματα Ούγγρων βασιλέων και άλλων προσωπικοτήτων της ιστορίας του έθνους, ενώ στη μία πλευρά της πλατείας βρίσκεται το Μουσείο Καλών Τεχνών.

Το κάστρο Βαϊνταχουνιάντ

Απέναντι από την πλατεία Ηρώων, κι ενώ μεσολαβεί μια λίμνη που το καλοκαίρι προσφέρεται για βαρκάδα ενώ το χειμώνα μετατρέπεται σε παγοδρόμιο, δεσπόζει το κάστρο Βαϊνταχουνιάντ (Vajdahunyad).

Πρόκειται για οικοδόμημα των τελών του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα, που συνδυάζει τέσσερις μορφές τέχνης: ρομανική, γοτθική, αναγεννησιακή και μπαρόκ. Εμπνευστής του ήταν ο αρχιτέκτονας Ignác Alpár και βάσισε τα σχέδιά του σε ένα κάστρο γοτθικής-αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στην πόλη Χουνεντοάρα της Ρουμανίας.

Λέγεται πως αρχικά ήταν κατασκευασμένο από χαρτόνι και ξύλο, αλλά έγινε τόσο δημοφιλές που ξαναχτίστηκε από πέτρα και τούβλο. Σήμερα, φιλοξενεί διάφορες εκδηλώσεις και στεγάζει το Μουσείο Ουγγρικής Γεωργίας, το μεγαλύτερο γεωργικό μουσείο στην Ευρώπη.

Στον εξωτερικό τοίχο του κάστρου Βαϊνταχουνιάντ υπάρχει μια προτομή του Μπέλα Λουγκόζι, του Ουγγροαμερικανού ηθοποιού που, μεταξύ άλλων, ενσάρκωσε τον “Κόμη Δράκουλα”, στην ομώνυμη ταινία του 1931.

Το κάστρο της Βούδας

Χτισμένο στην κορυφή του λόφου της Βούδας, δεσπόζει το περίφημο ομώνυμο κάστρο. Τα θεμέλιά του τέθηκαν τον 13ο αιώνα, για να προστατευτεί ο λόφος από τις εισβολές των μογγολικών φυλών, αλλά το μεγάλο μπαρόκ ανάκτορο κατασκευάστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα.

Το κάστρο της Βούδας, που αποκαταστάθηκε μεταπολεμικά λόγω των καταστροφών που υπέστη κατά την πολιορκία της πόλης το 1944-45, στεγάζει σήμερα την Εθνική Πινακοθήκη της Ουγγαρίας και το ιστορικό μουσείο της Βουδαπέστης.

Τέλος, ένα ακόμη σημαντικό και ταυτόχρονα συγκλονιστικό αξιοθέατο της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας είναι τα παπούτσια στις όχθες του Δούναβη, ένα μνημείο προς τιμήν των χιλιάδων Ουγγροεβραίων που εκτελέστηκαν από συνεργάτες των Ναζί, αφού πρώτα αναγκάστηκαν να βγάλουν το πιο πολύτιμο πράγμα που είχαν επάνω τους: τα υποδήματά τους.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: wikipedia