Ποιος ήταν ο κόμης Δράκουλας. Έψηνε τους κλέφτες, ανασκολόπιζε τους στασιαστές, έκαιγε τους φτωχούς για να εξαλείψει τη φτώχια!

Ο Βλαντ Τσέπες, από τον οποίον έχει αντληθεί η έμπνευση για την λογοτεχνική και κινηματογραφική μορφή του κόμη Δράκουλα, βασίλεψε στη Βλαχία, κυρίως μεταξύ των ετών 1456-1462.

Η σχέση του Βλαντ με τον λαό του ήταν μια τυπική σχέση ηγεμόνα- υπηκόων κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα: το παραμικρό παράπτωμα επέσυρε σκληρότατες ποινές.

Ενδεικτική για τη σχέση αυτή είναι η διαμάχη του με τους κατοίκους της πρωτεύουσας Τιργκόβιστε. Πηγές της εποχής θεωρούν τους κατοίκους της πόλης υπεύθυνους για τον θάνατο του πρίγκιπα Μίρτσεα, αδελφού του Βλαντ.

Για να εκδικηθεί, ο τελευταίος εξαπέλυσε τους σωματοφύλακές του στην πόλη, την ημέρα του Πάσχα, οι οποίοι συνέλαβαν όλους τους κατοίκους. Οι ηλικιωμένοι και οι μεσήλικες ανασκολοπίστηκαν, ενώ οι νέοι οδηγήθηκαν στο Ποενάρι, όπου εργάστηκαν για την ανέγερση του φρουρίου της περιοχής, «ώσπου έλιωσαν τα ρούχα πάνω τους και έμειναν γυμνοί».

Η απίστευτη αυτή ιστορία (τουλάχιστον όσον αφορά τον αριθμό των ανασκολοπισμένων και των αιχμαλώτων, καθώς ήταν μάλλον αδύνατο να συλληφθούν όλοι οι κάτοικοι), χάρισε στον Βλαντ το προσωνύμιο Τσέπες (ανασκολοπιστής).

Η εξαφάνιση της φτώχειας… κυριολεκτικά

Πηγές, οι οποίες επίσης δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν απόλυτα, αναφέρουν ότι ο Βλαντ συνέλαβε το αποκρουστικό σχέδιο, να αφανίσει από την κοινωνία της Βλαχίας όλους τους άπορους πολίτες. Έδωσε λοιπόν εντολή να συγκεντρώσουν όλους τους φτωχούς, τους ηλικιωμένους και τους αρρώστους.

Πράγματι, συγκεντρώθηκε με ευκολία ένα πολύ μεγάλο πλήθος αναξιοπαθούντων ανθρώπων, με την ελπίδα της ευεργεσίας από τον ηγεμόνα τους. Εκείνος, αφού τους παρέθεσε ένα πλουσιοπάροχο γεύμα, τους ρώτησε αν επιθυμούσαν να μην έχουν έγνοιες σε αυτόν τον κόσμο και να μην είναι βάρος σε κανέναν.

Μόλις αυτοί του απάντησαν καταφατικά, έδωσε εντολή να τους κάψουν ζωντανούς!

Ενώ ακούγονταν τα ουρλιαχτά των δυστυχισμένων εκείνων απόκληρων της ζωής, ο Βλαντ έλεγε στους αυλικούς του: «Επιθυμείτε να μάθετε γιατί το έκανα αυτό; Πρώτα απ’ όλα, για να μην είναι βάρος στην κοινωνία και κανείς να μην είναι φτωχός στη χώρα μου, αλλά όλοι πλούσιοι. Κατά δεύτερον, τους απάλλαξα από τη φτώχεια και τη δυστυχία σε τούτο τον κόσμο».

Η αντιμετώπιση της ληστείας

Στην προσπάθεια, επίσης, του Βλάχου ηγεμόνα για απρόσκοπτη ανάπτυξη του εμπορίου, εντάσσονται και τα σκληρότατα μέτρα κατά της ληστείας. Αυτοί που συλλαμβάνονταν να ληστεύουν καραβάνια με εμπορεύματα, θα τιμωρούνταν με τον πιο ανώδυνο και γρήγορο θάνατο που μπορούσαν να περιμένουν, δηλαδή τον ανασκολοπισμό!

Ο Βλαντ μισούσε τόσο πολύ τους ληστές, ώστε «όποιος έκανε κάποια ατιμία, μια ληστεία, έκλεβε ή ψευδομαρτυρούσε, δεν είχε γλιτωμό». Ως αποτέλεσμα της τακτικής του αυτής, η Βλαχία θεωρήθηκε ως ο πλέον ασφαλής τόπος για το εμπόριο.

Οι ποινές που επιβάλλονταν στους κλέφτες, ανεξάρτητα από το μέγεθος της κλοπής, ήταν εξίσου εξοντωτικές με εκείνες των ληστών. Λαϊκές παραδόσεις αναφέρουν τον πολύ συνηθισμένο ανασκολοπισμό, τον απαγχονισμό, το βράσιμο ή το ψήσιμο του δράστη!

Στην καλύτερη περίπτωση, κάποιος μπορούσε να γλιτώσει τη ζωή του με ακρωτηριασμό των χεριών. Λίγο αργότερα όμως, θα συλλαμβανόταν με την κατηγορία της επαιτείας (αφού λόγω της κατάστασής του δεν θα μπορούσε να εξασκήσει κάποιο επάγγελμα) και θα εκτελούταν. Το βράσιμο σε τεράστια καζάνια, ήταν η κλασική τιμωρία και για όσους απέκρυπταν κάποια κλοπή, ή τα προϊόντα αυτής.

Το δισκοπότηρο του Δράκουλα

Κάποτε, ο Βλάχος ηγεμόνας απείλησε τους κατοίκους μιας πόλης, ότι θα τους έβραζε ομαδικά, αν δεν του παρέδιδαν ένα συμπολίτη τους, που είχε διαπράξει μια κλοπή. Σύμφωνα με την παράδοση, υπό τον φόβο των φρικτών αυτών τιμωριών οι άνθρωποι είχαν γίνει τόσο «ενάρετοι», ώστε κανείς δεν τολμούσε να κλέψει ένα χρυσό κύπελλο, που είχε αφήσει επιδεικτικά ο Βλαντ δίπλα σε ένα πηγάδι, σε κάποιο ερημικό μέρος.

Όποιος διαβάτης διψούσε, έπινε νερό με αυτό το κύπελλο και μετά το άφηνε στη θέση του.

Ας ελπίσουμε ότι οι σύγχρονοι κυβερνώντες δεν θα εμπνευστούν από την αποτελεσματικότητα του Δράκουλα στην καταπολέμηση της αστυφιλίας, της φτώχειας και της εγκληματικότητας!

Νίκος Γιαννόπουλος, ιστορικός

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Ο Ρουμάνος Δράκουλας, που παλούκωσε τους στρατιώτες του Μωάμεθ του Πορθητή και τους προκάλεσε πανικό. Προδόθηκε, φυλακίστηκε και τελικά αποκεφαλίστηκε και ο ίδιος…