Ήταν διαβόητος για την αγριότητα και τις ωμότητες, που διέπραττε ο ίδιος ή έβαζε βούλγαρους κομιτατζήδες να κάνουν σε βάρος των Ελλήνων, κυρίως στην περιοχή της Καστοριάς.
Ο υπολοχαγός Τζοβάνι Ραβάλι ήταν ένας στυγερός εγκληματίας πολέμου που δεν λογοδότησε ποτέ και έκανε λαμπρή καριέρα ως αστυνομικός διευθυντής στην Ιταλία, μετά τον πόλεμο.
Το «βιογραφικό» του τρόμου
Ο Τζοβάνι Ραβάλι γεννήθηκε το 1920 στη Σικελία. Στην Ελλάδα ήρθε στην κατοχή, ως επικεφαλής της αντικατασκοπείας των ιταλικών δυνάμεων στην Καστοριά. Ήταν ο διευθυντής του Γραφείου Πληροφοριών στο Φρουραρχείο. Υπηρετούσε στο 13ο Σύνταγμα της Μεραρχίας «Πινερόλο». Κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν θιασώτης του σχεδίου για προσάρτηση της Καστοριάς στην Αλβανία. Οι Αλβανοί ονόμαζαν την πόλη «Καστρόπ» και υποστήριζαν ότι κατοικείται αποκλειστικά από Αλβανούς.
Ο ρόλος του Ραβάλι σε αυτό το σχέδιο ήταν πρωταγωνιστικό. Συνεργάστηκε στενά με τον Βούλγαρο Κάλτσεφ ο οποίος ανήκε στην μυστική οργάνωση Οχράνα και εργαζόταν για την προσάρτηση και της Δυτικής Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Το 1943, ο Ιταλός εξόπλισε τους βουλγαρίζοντες για να αντιμετωπίσουν τους αντάρτες της περιοχής, επειδή οι δυνάμεις τους δεν επαρκούσαν. Ταυτόχρονα αφόπλισε την ελληνική χωροφυλακή.
Στους σλαβόφωνους υποσχόταν την προσάρτηση των περιοχών στη Βουλγαρία αν και ο πραγματικός στόχος ήταν η προσάρτηση τους στην Αλβανία.
Το σχέδιο κατάτμησης της κατεχόμενης Ελλάδας
Οι Ιταλοί της Πινερόλο είχαν συμμαχήσει με τον ρουμανικής καταγωγής Αλκιβιάδη Διαμαντή, που είχε αυτοανακυρηχθεί «πρίγκιπας της Πίνδου» και ονειρευόταν την σύσταση βλαχικού κράτους στην περιοχή.
Ο Ραβάλι υπήρξε αδίστακτος απέναντι στους Έλληνες. Έφτιαξε μια «αυλή» από Αλβανούς, Βούλγαρους και πρόσωπα που επηρεάζονταν από τους Ρουμάνους και τους χρησιμοποίησε κατά των Ελλήνων. Η οργάνωση Οχράνα, που ήταν ένα είδος αστυνομικής δύναμης έφθασε τα 1600 άτομα, που είχαν ελευθερία δράσης, όπλα και απώτερο στόχο την εξόντωση ή απομάκρυνση του ελληνικού πληθυσμού από την περιοχή.
Τρομοκρατούσαν, έκλεβαν, βίαζαν, βασάνιζαν και δολοφονούσαν τους Έλληνες χωρίς αφορμή και πολλές φορές ο Ραβάλι, ήταν παρών στα εγκλήματα.
Στόχος του να τρομοκρατήσει τους πατριώτες ώστε μαζί με τους «πρόθυμους» να υπογράφουν υπομνήματα προς τον Μουσολίνι για προσάρτηση της Καστοριάς, της Άρτας και της Θεσπρωτίας στην Αλβανία.
Το σχέδιο του σταμάτησαν οι Γερμανοί μετά από πιέσεις της κατοχικής Κυβέρνησης της Αθήνας.
Ο Ραβάλι όμως συνέχισε την εγκληματική του δραστηριότητα. Εκείνη την εποχή οργάνωσε τα «τάγματα έρευνας» και με 200 κομιτατζήδες συνέχισαν να εξοντώνουν και να βασανίζουν τους Έλληνες.
Υπάρχουν μαρτυρίες και για βιασμούς. Οι άντρες του Ραβάλι ξερίζωναν τις τρίχες των γυναικών, τα γένια παπάδων, έκοβαν σώματα και έριχναν καυτό λάδι και αλάτι στις πληγές πατριωτών, χτυπούσαν ανελέητα τα θύματά τους και τους έδιναν να πιουν ούρα.
Δημοσίευμα από τη δίκη του Ραβάλι – Μηχανή του Χρόνου
Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το ολοκαύτωμα των Ιταλών στο Δομένικο της Λάρισας έγινε με τη συνεργασία του διορισμένου δοσίλογου προέδρου. Εκτελέστηκαν 194 άμαχοι και βασάνισαν μέχρι θανάτου τον ιερέα
Η δίκη και η απελευθέρωση
Μετά την ήττα του άξονα, ο Ραβάλι με τον αρχικομιταζή Κάλτσεφ οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Ο μεν Κάλτσεφ εκτελέστηκε, ο Ραβάλι όμως με ποινή τρις ισόβια φυλακίστηκε αρχικά στην Κοζάνη και μετά στη Θεσσαλονίκη.
Η Ελλάδα, η Ευρώπη και φυσικά η Ιταλία προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους μετά την λαίλαπα του πολέμου.
Οι εγκληματίες πολέμου και οι πράξεις τους αμαύρωναν τα κράτη τους και κατά τον ισχυρισμό της εποχής ακύρωναν την πορεία προς το μεταπολεμικό μέλλον και κάπως έτσι οι Ιταλοί άρχισαν να πιέζουν την Ελλάδα για την απελευθέρωση του Ραβάλι.
Η Ιταλία προσπάθησε πολύ να βάλει «κάτω από το χαλί» πολλές ιστορίες εγκλήματος στο πλαίσιο της «επόμενης μέρας». Δεν ήθελε να οδηγήσει στην δικαιοσύνη πολλούς Γερμανούς που διέπραξαν θηριωδίες ακόμη και σε βάρος του λαού της κι έτσι επιθυμούσε να προφυλάξει και τους δικούς της εγκληματίες.
Τα διαβήματα στην ελληνική Κυβέρνηση άρχισαν να πυκνώνουν. Φυσικά το μεγάλο «χαρτί» ήταν οι αποζημιώσεις κι όταν οι Ιταλοί απείλησαν να διακόψουν τη χρηματοδότηση προς την Ελλάδα αν δεν απολυθεί από τη φυλακή ο Ραβάλι, η Κυβέρνηση ενέδωσε και ο Τζοβάνι Ραβάλι επέστρεψε στην Ιταλία.
Οι διαδηλώσεις στην Καστοριά δεν ήταν αρκετές για να αντιστρέψουν τα γεγονότα, ούτε και οι επιστολές των κατοίκων προς τον Βασιλιά Παύλο.
Μάλιστα την απελευθέρωση του εγκληματία Ραβάλι χρησιμοποίησε ως επιχείρημα η μάνα του Μανώλη Γλέζου στην επιστολή της για την απελευθέρωση του φυλακισμένου γιου της.
Η μεταπολεμική καριέρα και το τέλος
Ο Τζοβάνι Ραβάλι αφού γλύτωσε το απόσπασμα στην Ελλάδα και επέστρεψε στην Ιταλία, ανέλαβε Διοικητής της Αστυνομίας του Παλέρμο.
Το 1969 ασχολήθηκε με την μεγάλη κλοπή του πίνακα του Καραβάζιο «Γέννηση με τον Σαν Λορέντζο και τον Σαν Φραντσίσκο». Ο πίνακας είχε αποτιμηθεί σε 20 εκατομμύρια δολάρια. Οι έρευνες που διηύθυνε ο Ραβάλι δεν οδήγησαν πουθενά.
Ωστόσο απέκτησε φήμη ως πολέμιος της σικελικής μαφίας και το 1970, αναβαθμίστηκε σε σύμβουλο ασφαλείας του Ιταλού Πρωθυπουργού, Τζουσέπε Σαραγκάτ.
Ο «χασάπης» της Καστοριάς πέθανε το 1998 στο σπίτι του στη Ρώμη.
Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: archivio.quirinale.it
Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Όταν πατούσε στην Καστοριά, η πόλη έτρεμε». Ο εγκληματίας πολέμου Κάλτσεφ που προπαγάνδιζε την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία. Οι σφαγές, η δίκη και η εκτέλεσή του
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr