Τζιάνι Ντε Μικέλις. Ο υπουργός Εξωτερικών που έγραψε οδηγό για τις Ντίσκο, ένα βιβλίο για το καμάκι και καταδικάστηκε για διαφθορά

Η Ιταλία έχει παράδοση σε πολιτικούς “Καζανόβες” που δεν πάσχουν από το σύνδρομο της σοβαροφάνειας ή που φλερτάρουν με τη γραφικότητα.

Ένας από αυτούς είναι και ο γνωστός κοσμικός της δεκαετίας ’80 και μεγάλος γυναικάς, ο τότε αντιπρόεδρος της Ιταλικής Κυβέρνησης και στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Τζιάνι Ντε Μικέλις.

Οι ντίσκο και οι γυναίκες

Ο Τζιάνι Ντε Μικέλις γεννήθηκε στη Βενετία το 1941. Έμεινε στην ιστορία για πολλά επιτεύγματα, αλλά το κυριότερο είναι ότι συνέβαλε στον…εμπλουτισμό της γλώσσας.

Οι κοσμικοί δημοσιογράφοι επινόησαν για χάρη του την λέξη “πρεζεντσιαλισμός”, καθώς δεν υπήρχε κοσμική εκδήλωση, από ροκ συναυλία, εγκαίνια ντισκοτέκ, μέχρι αποκριάτικο πάρτι που να μην ήταν παρών ο Ντε Μικέλις.

Η μεγάλη του πείρα στη νυχτερινή ζωή δεν μπορούσε να πάει χαμένη.

“Σκέφτηκα να γράψω έναν οδηγό για όσους θέλουν να βγουν ένα βράδυ να ξεσκάσουν. Ταυτόχρονα όμως θέλησα να γνωρίσω από κοντά εκείνο το νεανικό γαλαξία που συχνάζει στις ντίσκο”, είχε πει ο ίδιος σε βαρυσήμαντη συνέντευξή του.

Το αποτέλεσμα ήταν ένας οδηγός 436 σελίδων για τις ιταλικές ντισκοτέκ με τίτλο: “Που θα πάμε να χορέψουμε σήμερα το βράδυ;”. Ο τότε αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης βασίστηκε στην δική του προσωπική εμπειρία και εξέτασε σε βάθος 250 ντισκοτέκ της χώρας και μερικά παραρτήματα της Νέας Υόρκης, του Λονδίνου, του Χονγκ Κονγκ και του Παρισιού.

Ο ίδιος προτιμούσε τις ντίσκο με προσεγμένη διακόσμηση υψηλής τεχνολογίας. Απαιτούσε καλό σέρβις και απέφευγε τις κακές συναναστροφές, όπως τις εννοούσε ο ίδιος βέβαια.

Οι αγαπημένες του ντίσκο βρίσκονταν στην Ριβιέρα, γύρω από το Ρίμινι, εκεί όπου ο αντιπρόεδρος παρουσίασε τον οδηγό του χορεύοντας φάνκι και αφροκουβανέζικους ρυθμούς.

Ο Ντε Μικέλις ήταν μεγάλος γυναικάς.

Συνήθως κυκλοφορούσε με ψηλές, ξανθές, ηλιοκαμένες καλλονές νεαρής ηλικίας. Το αγαπημένο του ποτό ήταν η βότκα.

Παρότι ακόμα και η ιδέα του γάμου τον ανατρίχιαζε, τελικά παντρεύτηκε την Στεφανία Τούτσι, με την οποία ζει ακόμα και σήμερα στη Βενετία.

Η εμφάνιση του ήταν χαρακτηριστική: 120 κιλά, 1,85 ύψος, πλούσιες μελαχρινές μπούκλες.

Σε συνέντευξη του ο ίδιος είχε προσομοιάσει την κόμη του με εκείνη του Σαμψών και την χαρακτήριζε ως “σύμβολο ισχύος”.

Θεωρούσε πως η κοιλιά του ήταν το πιο “αισθησιακό μέρος του σώματός του” καθώς εξομοίωνε την εξουσία με την σαγήνη και χαρακτήριζε το σεξ ως την καλύτερη μορφή επικοινωνίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 συνέχισε την συγγραφική του πορεία με έναν οδηγό για καμάκι με τίτλο: “Το σύμπλεγμα του Καζανόβα”.

Η πολιτική καριέρα

Ο Τζιάνι Ντε Μικέλις ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1962, ως πρόεδρος της ιταλικής ΕΦΕΕ, αλλά δύο χρόνια αργότερα μεταπήδησε στο δημοτικό συμβούλιο της Βενετίας. Από εκεί και πέρα όλα του ήρθαν ευνοϊκά.

Πήρε την έδρα της Γενικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα και μπήκε στη Κεντρική Επιτροπή του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Η πραγματική καμπή της καριέρας του σημειώθηκε το βράδυ της 19ης Ιουνίου 1976, στο ξενοδοχείο “Midas” στην Αυρηλία οδό.

Οι παλιοί είχαν εκθρονίσει τον γραμματέα του κόμματος, Τζάκομο Μαντσίνι. Στη θέση του βγήκε ο άγνωστος τότε Μπετίνο Κράξι. Στην κρίσιμη σύσκεψη, ο Ντε Μικέλις εγκατέλειψε με τους βενετσιάνους του, το αριστερό ρεύμα του Λομπάρντι και πέρασε με τους ρεφορμιστές του Κράξι.

Λέγεται ότι το κόμμα προσπάθησε να τον πείσει να κόψει τα μαλλιά του, αλλά ο Ντε Μικέλις αρνήθηκε πεισματικά.

Ο Κράξι το 1980 τον έστειλε στο υπουργείο Δημοσίων Επιχειρήσεων και από τότε συμμετείχε μόνιμα σε κάθε κυβέρνηση. Ο διορισμός του ως αντιπροέδρου της κυβέρνησης το 1988 ερμηνεύτηκε ως προαγωγή στην κομματική ιεραρχία, καθώς ο Ντε Μικέλις έφτασε να είναι το υπ’ αριθμόν τρία στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος μετά τον Κλαούντιο Μαρτέλι.

Το 1989 έγινε υπουργός Εξωτερικών και κράτησε τη θέση αυτή μέχρι το 1992.

Κατά την περίοδο 1993- 2001 κατηγορήθηκε για διαφθορά μαζί με άλλους σοσιαλιστές βουλευτές και περιφερειακούς διευθυντές. Μέσα από 35 διαφορετικές δίκες καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους και έξι μηνών, για δωροδοκία στη δημιουργία αυτοκινητόδρομου στο Βένετο και σε άλλους έξι μήνες για παράνομη χρηματοδότηση.

Ωστόσο, η εκτέλεση της ποινής, που ανήλθε συνολικά σε δύο χρόνια φυλάκιση, ανεστάλη.

Οι διεφθαρμένες δραστηριότητες για τις οποίες Ντε Μικέλις καταδικάστηκε, όπως διαπίστωσε το Δικαστήριο, «έτρεφαν την πριγκιπική ζωή του τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό του βίο».

Στις ευρωεκλογές του 2004, εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το κόμμα “Σοσιαλιστές Ενωμένοι για την Ευρώπη”.

Στις εκλογές του 2006 εξελέγη βουλευτής του ιταλικού κοινοβουλίου, αλλά έκανε δώρο τη θέση του στον Μπαράνι και από τότε αποφάσισε να παραμείνει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο Ντε Μιγκέλις πέρασε από σημαντικές θέσεις και κατάφερε να είναι στην κορυφή της πολιτικής επικαιρότητας, αλλά και του κουτσομπολιού. Το κυριότερο είναι ότι δεν κράτησε τα χέρια του καθαρά, αλλά πρακτικά και αυτός δεν τιμωρήθηκε.

Διαβάστε ακόμη στη μηχανή του χρόνου:

–Χριστούγεννα στην Μπαρμπαρέλα: Η θρυλική ντίσκο των 80ς. Οι καρεκλάδες, το μαλλί λασπωτήρας και οι διαγωνισμοί χορού…

–Η «μεγάλη απάτη» των ντισκοτέκ με τους διαγωνισμούς χορών. Μοίραζαν δώρα μόνο στο … μικρόφωνο…