Η “μικρή Ελβετία” της Ελλάδας. Ένα καταπληκτικό φυσικό τοπίο και η λίμνη που δημιουργήθηκε από την καταστροφή δυο χωριών

Ανάμεσα από τις πλαγιές του Χελμού, στα Καλάβρυτα, ξεπροβάλλει η πανέμορφη ορεινή λίμνη Τσιβλού.

Η “μικρή Ελβετία” όπως την αποκαλούν, εξαιτίας του τοπίου που παραπέμπει στις ειδυλλιακές Άλπεις, βρίσκεται σε υψόμετρο 800 μέτρων.

Τριγύρω της υπάρχει πλούσια βλάστηση που φτάνει έως τις παρυφές της λίμνης.’Ελατα, πλατάνια και καστανιές συνθέτουν το χρωματιστό τοπίο.

Έχει βάθος 80 μέτρα και επιφάνεια 200 στρέμματα.

Παλαιότερα εκεί που βρίσκεται σήμερα η λίμνη ήταν μια κοιλάδα που βρεχόταν από τον ποταμό Κράθη.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο ποταμός Κράθης πήγαζε από τον Χελμό και κατέληγε στον Κορινθιακό κόλπο. Η πηγή, “Ύδατα της στυγός”, ανάβλυζε το αθάνατο νερό.

Η Στύγα ήταν η μεγαλύτερη κόρη του Ουρανού και ζούσε μόνη στα τάρταρα. Τα τάρταρα ήταν η πηγή του Κράθη, αλλά και η πύλη για τον κάτω κόσμο. Στα νερά του, η Θέτις βάφτισε τον Αχιλλέα για να γίνει αθάνατος.

Η κατολίσθηση

Η λίμνη οφείλει την ύπαρξη της σε μια μεγάλη κατολίσθηση που έγινε στις 24 Μαρτίου 1913 στην περιοχή. Στο βωμό της δημιουργίας της, “θυσιάστηκαν” δύο χωριά. Ο Τσιβλός βρισκόταν στη συμβολή του Κράθη και ενός μικρού παραποτάμου. Η Συλίβαινα εκτεινόταν ψηλότερα στο βουνό Γερακάρη.

Το 1913 ο καιρός ήταν βροχερός το μεγαλύτερο διάστημα του έτους. Οι συνεχείς βροχοπτώσεις είχαν ως αποτέλεσμα τη διάβρωση του εδάφους.

Μικρές κατολισθήσεις γίνονταν από την αρχή της χρονιάς. Επιπλέον, οι συχνοί μικροσεισμοί και οι παράξενοι θόρυβοι ταρακουνούσαν τους κατοίκους.

Κανένας δεν φανταζόταν όμως ότι ολόκληρη η περιοχή θα άλλαζε μορφολογία μετά από αυτή τη χρονιά.

Το πρωινό της 24ης Μαρτίου, οι σεισμικές δονήσεις δεν άφηναν περιθώρια για καθυστέρηση.

Οι κάτοικοι ξεκίνησαν να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους μεταφέροντας ό,τι μπορούσαν να σώσουν.

Περίπου στις 11 το πρωί, ολόκληρη η πλαγιά του διπλανού βουνού Γερακάρη έπεσε παρασέρνοντας δέντρα και σπίτια στο διάβα της.

Μέσα σε λίγα λεπτά η Συλίβαινα εξαφανίστηκε από τον χάρτη, όπως επίσης και ο Τσιβλός.

Η «γέννηση» της λίμνης

Τα χώματα από την κατολίσθηση έφτασαν έως τον ποταμό Κράθη και δημιούργησαν ένα φυσικό φράγμα.

Από τα νερά που εγκλωβίστηκαν σχηματίστηκε μία μεγάλη λίμνη. Οι ντόπιοι την ονόμασαν προς τιμήν του χωριού που εξαφανίστηκε.

Ήταν σαν η φύση να ήθελε να αποζημιώσει την περιοχή. Το τοπίο κόβει την ανάσα. Η λίμνη Τσιβλού θυμίζει υγροβιότοπο της βόρειας Ευρώπης.

Δικαίως, παρά το δυσπρόσιτο του σημείου, τις τελευταίες δεκαετίες έχει εξελιχθεί σε πόλο έλξης για τουρίστες, περιηγητές, κατασκηνωτές, αλλά και λάτρεις των εναλλακτικών σπορ.

Δείτε εικόνες από την εντυπωσιακή λίμνη, όπως την κατέγραψε ο συνεργάτης μας n.p production: