Τσαρλς Μπάρκλεϊ. Ο “κοντός” φόργουορντ που σάρωνε στο παρκέ, τσακωνόταν, έφτυνε και ζητούσε να μην είναι πρότυπο για κανέναν. Η σεξιστική δήλωση που ξεσήκωσε διαμαρτυρίες εναντίον του

“Αν θέλεις πραγματικά να νιώσεις το ρατσισμό στο πετσί σου: Πρώτον να μεγαλώσεις στην Αλαμπάμα, δεύτερον να παντρευτείς λευκή. Τρίτον να τα λες έξω από τα δόντια. Όσα λεφτά κι αν βάζω, όσο καλά κι αν παίζω μπάσκετ, θα είμαι πάντα μαύρος”.

Ο Τσαρλς Μπάρκλει, ο θρυλικός φόργουορντ που κατάφερε να αλλάξει τους κανόνες του NBA, περιέγραψε τη ζωή του μέσα σε τρεις φράσεις.

Ο άτακτος μπασκετμπολίστας

Τον έχουν πει χοντρό, ιδιόρρυθμο, τρελό, καβγατζή, όπως τον έχουν πει επίσης ηγέτη, παιχταρά, νικητή και αστέρι πρώτου μεγέθους. Δεν πρέσβευε το καλό παιδί. Έφτυνε και χτυπούσε οπαδούς, έμπλεκε σε καυγάδες εντός και εκτός παρκέ, έβριζε δημόσια, οδηγούσε μεθυσμένος και έτρωγε τα λεφτά του στο καζίνο. “Δεν είμαι πρότυπο, δεν πληρώνομαι γι’ αυτό. Οι γονείς οφείλουν να είναι πρότυπα για τα παιδιά τους, όχι εγώ επειδή καρφώνω μια μπάλα”, είναι μία από τις πιο γνωστές ατάκες του που δρα πάντα με αυθορμητισμό.

“Δεν κρατάω και πολύ το στόμα μου κλειστό. Πολλοί με θεωρούν το μεγαλύτερο βλάκα του κόσμου, γιατί αν και μπασκετμπολίστας  μιλάω συχνά για διάφορα πράγματα. Αυτό είναι κάτι που μου έχει στοιχίσει ίσως και 20 εκατομμύρια δολάρια από διαφημιστικά που θα μπορούσα να έκανα αν κράταγα το στόμα μου κλειστό. Αν όμως έφτανα στο σημείο να είναι τα λεφτά πιο σημαντικά από τα πιστεύω μου, τότε θα ήμουν χαμένος. Θα τα λέω και αυτό το χρωστάω στην οικογένεια μου. Το χρωστάω σε όλους τους μαύρους.

Άλλαξε τους κανονισμούς

Δεν πήρε κανένα πρωτάθλημα, όπως και άλλοι σούπερ σταρ, και αυτό είναι το απωθημένο του, καθώς τουλάχιστον δυο φορές έφθασε στην πηγή…

Κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια σε ολυμπιακούς και αναδείχθηκε MVP του ΝΒΑ το 1993 με τους Σανς.

Διακρίθηκε σε μια θέση που ελάχιστοι με το ύψος του θα τολμούσαν να παίξουν: αυτή του πάουερ φόργουαρντ, του δεύτερου ψηλού δίπλα στο σέντερ της ομάδας. Μπήκε στο παρκέ κόντρα σε τεσσάρια που είχαν ύψος πάνω από δύο μέτρα και υπήρξε σαρωτικός. Ταυτόχρονα μοίραζε ασίστ, σκόραρε με ευκολία από μέση απόσταση και έτρεχε στον αιφνιδιασμό.

Έτσι πέτυχε σχεδόν 24.000 πόντους, πήρε περίπου 12.500 ριμπάουντ και 4225 ασίστ.

Με ύψος 1,98 μπορούσε να τα βάζει με παίκτες που ήταν ως και 15 πόντους ψηλότεροι. Ήταν δυνατός, είχε έκρηξη στο ριμπάουντ και μια έξοχη αντίληψη του τάιμινγκ, από την ώρα που η μπάλα χτύπαγε στο στεφάνι. Γνώριζε τη δύναμη του και πολλές για να μαρκάρει ποστάριζε συνεχόμενα ακόμη και για 15 δευτερόλεπτα. Τότε κομισάριος, Ντέιβιντ Στερν άλλαξε τους κανόνες και ανακοίνωσε τον κανονισμό που απαγορεύει το ποστάρισμα πάνω από 5 δευτερόλεπτα.

Η επιλογή για το κολεγιακό πρωτάθλημα

Ο Μπάρκλεϊ γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του ’63 στο Λιντς της Αλαμπάμα. Όσο μεγάλωνε η μητέρα του, που δούλευε σε σπίτια λευκών, δε σταματούσε να του λέει ότι “ο ρατσισμός είναι λάθος”.

Το περιστατικό που του άλλαξε τη ζωή συνέβη σε έναν συνηθισμένο σχολικό αγώνα. Ο κυνηγός ταλέντων του τοπικού  Auburn University βρέθηκε σε έναν αγώνα για να δει από κοντά τον Τράβις Αμπερνάθι, έναν συμπαίκτη του Τσαρλς με φήμη αξιόλογου ταλέντου. Την παράσταση όμως έκλεψε ο 15χρονος Τσαρλς. “Δεν αφήνεις αγοράκι μου τις βλακείες να έρθεις στο κολέγιο να παίξεις σοβαρό μπάσκετ, του είπε.

Στην τριετή κολεγιακή καριέρα είχε μέσο όρο περίπου 10 ριμπάουντ κάτι που του χάρισε το παρατσούκλι ” The Round Mound of Rebound”, το στρογγυλό βουναλάκι των ριμπάουντ, που σε ελεύθερη μετάφραση σήμαινε ο χοντρούλης που σκέπαζε τα καλάθια. Τα ΜΜΕ που κάλυπταν το κολεγιακό πρωτάθλημα τον ανακήρυξαν το 1984 “Παίχτη της δεκαετίας της Νοτιοανατολικής Περιφέρειας”.

                                 “Δεν άφησα το Κολέγιο για 75.000 δολάρια, οπότε το έριξα στο φαγητό”

Ο Μπάρκλεϊ όταν επιλέχτηκε από τους Σίξερς, ήταν 135 κιλά. Η ομάδα ς του ζήτησε να χάσει κιλά και τα κατάφερε.’Οταν  έμαθε ότι  τα λεφτά που θα έπαιρνε ήταν 75.000 δολάρια απογοητεύθηκε. “Δεν άφησα το Κολέγιο για 75.000 δολάρια, οπότε το έριξα στο φαγητό”, είπε.

Είχε αποφασίσει πως δεν ήθελε να παίξει στους Σίξερς. Γι’ αυτό πήρε πάλι πολλά κιλά ώστε να τον απορρίψουν.

Οι δικοί του άνθρωποι, όπως και της ομάδας, τα έχασαν.

“Είσαι ένας χοντρός τεμπέλης, απλά φύγε από εδώ”, του έλεγαν. Τελικά όμως, οι Σίξερς τον επέλεξαν στο νούμερο “5”.

Έχει παραδεχτεί ότι η συνύπαρξή του με τον Τζούλιους Έρβινγκ και ιδίως με τον Μόουζες Μαλόουν του άλλαξαν την κοσμοθεωρία για το μπάσκετ, όπως είχε διαμορφωθεί στα σχολικά χρόνια “Μου δίδαξαν πώς να γίνω άνδρας. Τους χρωστάω ευγνωμοσύνη”, δήλωσε.

Η επόμενη ομάδα που αγωνίστηκε ήταν οι Φοίνιξ Σανς. Μάλιστα σε έναν αγώνα τους έναντι των Νew Jersey Νets δήλωσε: “Το ματς είναι από εκείνα που όταν τελειώνουν, θέλεις να πας σπίτι σου να δείρεις τη γυναίκα σου”. Η σεξιστική δήλωση του προκάλεσε την αντίδραση φεμινιστικών οργανώσεων που κατηγορούσαν τον Τσαρλς για εβδομάδες.

Ένα άλλο παρατσούκλι που του αποδόθηκε ήταν το Σερ Τσάρλς, για τον “βασιλικό” τρόπο παιχνιδιού του.

                                           Οι βλέψεις για πολιτική και η καριέρα σχολιαστή

Σε συνέντευξη του στο περιοδικό George το 1996 είχε αποκαλύψει τα σχέδια του για πολιτική καριέρα. Εξέφρασε μάλιστα την πρόθεση του να βάλει υποψηφιότητα για κυβερνήτης της Αλαμπάμα. “Θέλω να βοηθήσω τους ανθρώπους που δεν έχουν στήριξη”. ‘Όταν είμαι στην Αλαμπάμα έρχονται καθημερινά 100 τουλάχιστον άνθρωποι και μου λένε πόσο θα ήθελαν να βάλω υποψηφιότητα.

Το ότι είμαι ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ μου εξασφαλίζει μεγαλύτερο ακροατήριο. Το ότι είμαι μαύρος σημαίνει ότι πολλοί περιμένουν να τα σκατώσω για να με κυνηγήσουν. Δηλώνει ρεπουμπλικανός, πιστεύει στη σκληρή δουλειά, στα οράματα και στην ανεξαρτησία του ατόμου.

Κρέμασε τα παπούτσια του στις 8 Δεκεμβρίου 1999. Στον αγώνα αυτόν ο τένοντας σχίστηκε και η αποθεραπεία ήθελε εγχείρηση και 6 μήνες για να επιστρέψει στη δράση.

«Ποτέ δεν θες να τελειώσει έτσι. Μπορεί να είμαι πεισματάρης και να σκέφτομαι την επιστροφή. Αλλά αν δω την πραγματικότητα, νομίζω ότι ο Θεός μας στέλνει πάντα μηνύματα που εμείς δεν θέλουμε να ακούσουμε». Από τα παρκέ μεταφέρθηκε στα στούντιο και από το 2000  κάνει καριέρα σχολιαστή, με καυστικά και ανατρεπτικά σχόλια. Όπως για παράδειγμα η άποψη που διατύπωσε πώς όσοι τον βλέπουν είναι χαζοί!

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: Το All Star Game δημιουργήθηκε για να ξεπεραστεί ένα μεγάλο σκάνδαλο δωροδοκίας στο αμερικανικό μπάσκετ. Είχαν στήσει 32 αγώνες σε 17 πολιτείες