Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά! Κλεμμένα σίδερα, κολώνια Μυρτώ και περιπλάνηση μέχρι τη δύση

Από το πρωί, η πόλη ήταν ανήσυχα γελαστή. Τα “όργανα” ήταν επίσης έτοιμα εδώ και μέρες.

Μερικά ήταν κλεμμένα σίδερα από κάποιο γιαπί, που στραβώσαμε σε σχήμα τρίγωνου.

Ηταν η  ώρα για να φορέσουμε τά “καλά μας” και να βάλουμε τη Μυρτώ με το λεμόνι, ώστε να κάνουμε έντονη την παρουσία μας. Άλλωστε, αυτή φορούσαμε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία.

Η περιοχή – στόχος και φέτος η ίδια. Κυρίως τα σπίτια που είχαν εκτιμήσει πέρυσι την παρουσία μας…

Το ωράριο ανύπαρκτο…

Βλέπεις, το μεσημέρι θα πρέπει να μοιράσουμε ευχές και στα αστικά λεωφορεία, τα καφενεία κλπ.

Κάπου λίγο μετά τη δύση θα τελειώσει και φέτος η υπέροχη ημέρα μας.

Δόξα τω Θεώ, το παιχνίδι θα αγοραστεί με τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς. Ώρα να απολαύσουμε τώρα τη γιαγιά, τον παππού και τις διακοπές από το σχολείο και την γαλάζια ποδιά.

Πάμε στην αλάνα, που μυρίζει χώμα και υγρασία αγριόχορτων.

Οι πέτρες εκεί δεν είναι σπάνιες. Κι αν κάποια πληγώσει λίγο το γόνατο, η θεία έχει πάντα έτοιμη την σουλφαμιδόσκονη και τον καπνό ο θείος.

Τζαμί, κρυφτό, ποδόσφαιρο, μήλα. Να και η Μαρία που θα παντρευτώ όταν μεγαλώσω…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ…

Νίκος Κανταρτζόγλου