“Τρία άτομα έχουν κανει το Μαρακανά να ησυχάσει: ο Πάπας, ο Σινάτρα και εγώ”. Οι μεγάλες στιγμές του θρυλικού γηπέδου

«Από τη δημιουργία του, μόνο τρία άτομα έχουν κάνει το Μαρακανά να ησυχάσει: ο Πάπας, ο Φρανκ Σινάτρα και εγώ»

Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Αλσίδες Γκίτζια, τον σκόρερ του νικητήριου γκολ για την Ουρουγουάη, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Ήταν το Παγκόσμιο Κύπελλο που εγκαινίασε το στάδιο Μαρακανά και ο τελικός αγώνας στις 16 Ιουλίου, όπου η Βραζιλία αντιμετώπιζε την Ουρουγουάη, θεωρείται απ’ τους μεγαλύτερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Ήταν ένας αγώνας Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Οι Βραζιλιάνοι πίστευαν ότι είχαν τη νίκη στο τσεπάκι. Είχαν πουληθεί πάνω από μισό εκατομμύριο μπλούζες με την επιγραφή «Βραζιλία Πρωταθλήτρια 1950», είχαν ήδη παραγγείλει χρυσά ρολόγια και λιμουζίνες για τους παίχτες και η Εθνική τράπεζα της Βραζιλίας είχε τυπώσει αναμνηστικό νόμισμα, προς τιμήν του επερχόμενου θριάμβου.

Αλλά η μοίρα δεν τα έφερε έτσι τα πράγματα. Νίκησε ο μικρός Δαβίδ, η Ουρουγουάη. Όταν τελείωσε ο αγώνας, «άκρα του τάφου σιωπή» έπεσε στο Μαρακανά. Οι θεατές έκλαιγαν και δεν έγινε καν η τελετή απονομής. Ήταν ένας αγώνας που δε θα ξεχάσουν ποτέ οι Βραζιλιάνοι.

Παρακολουθήστε στιγμιότυπα εδώ.

Το παρθενικό γκολ του Πελέ. Και το χιλιοστό.

Στο Μαρακανά ξεκίνησε ο Πελέ την καριέρα του, ως «εθνικός θησαυρός» της Βραζιλίας. Σε ηλικία μόλις 16 ετών, ο Πελέ έβαλε το πρώτο του γκολ, ως μέλος της εθνικής ομάδας. Ήταν 7 Ιουλίου του 1957 και η Βραζιλία έπαιζε εναντίον της Αργεντινής. Ο αγώνας μπορεί να έληξε 2-1 υπέρ της Αργεντινής, αλλά η μέρα αυτή έμεινε στην ιστορία, ως η μέρα που γεννήθηκε ένας θρύλος.

Μετά από 12 χρόνια, στις 19 Νοεμβρίου του 1969, το «Μαύρο Μαργαριτάρι» τα χίλιασε! Το χιλιοστό γκολ της καριέρας του έβαλε ο Πελέ, πάλι στο Μαρακανά.

Παρακολουθήστε κι εσείς το ιστορικό γκολ.

Ο «φιλόσοφος Σωκράτης» απ’ τη Βραζιλία

Ο Σόκρατες, ο σουπερστάρ της ομάδας των Κορίνθιανς, χρησιμοποιούσε το ποδόσφαιρο ως όπλο εναντίον της δικτατορίας, την περίοδο από το 1982 μέχρι το 1984. Έβγαινε στο γήπεδο κρατώντας ταμπέλα που έγραφε: «Κερδίσουμε ή χάσουμε, πάντα με δημοκρατία». Κάθε φορά που έπαιζε στο Μαρακανά, ο κόσμος υποκλινόταν στον «Τσε Γκεβάρα» των γηπέδων.

Να γίνει Μαρακανά στη θέση του Μαρακανά

Αντιδράσεις προκάλεσε η δήλωση του Προέδρου της Βραζιλιάνικης Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, Ρικάρντο Τεϊσέιρα, ότι σκοπεύει να κατεδαφίσει το στάδιο και να χτίσει ένα καινούριο με το ίδιο όνομα. Οι προθέσεις του στέφθηκαν με απόλυτη αποτυχία. Ο Δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο απέρριψε μονομιάς την πρόταση του Τεϊσέιρα, μαζί κι όλοι οι κάτοικοι της πόλης.

Το στάδιο «Μαρακανά» χτίστηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Το αρχικό όνομά του ήταν απλώς «Δημοτικό Στάδιο», αλλά αργότερα μετονομάστηκε σε στάδιο του «Δημοσιογράφου Μάριο Φίλιο», προς τιμήν του μεγάλου Βραζιλιάνου αθλητικογράφου. Έχει επικρατήσει, όμως, η ονομασία «Μαρακανά», από τον ομώνυμο ποταμό που βρισκόταν στην περιοχή.

Όταν άνοιξε, είχε χωρητικότητα πάνω από 180.000 θεατών και ήταν επισήμως το μεγαλύτερο στάδιο ποδοσφαίρου στον κόσμο. Χτίστηκε για να εντυπωσιάζει και με το μέγεθός του, αλλά και με την ιδιαίτερη, κυκλική αρχιτεκτονική του. Είναι ένα στάδιο φτιαγμένο για πρωταθλητές, που έχει φιλοξενήσει κάποιες απ’ τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του ποδοσφαίρου.