Τον ανασκολόπισαν και τον απαγχόνισαν. Η δολοφονία νεαρού κτηματία από 11 συγχωριανούς του. Πώς αποκαλύφθηκε το έγκλημα

Στις 10 Μαΐου 1961, στο χωριό Αγιά στην Πρέβεζα ένα στυγερό έγκλημα αποκαλύφθηκε εννέα χρόνια μετά την τέλεσή του.

Έντεκα άτομα, ανάμεσά τους και ο πρόεδρος της κοινότητας, δολοφόνησαν τον αντιπρόεδρο του χωριού με ανασκολόπιση και απαγχονισμό, γιατί υπήρχαν κτηματικές διαφορές με πρώην οθωμανικά χωράφια.

Το θύμα ήταν ένας 20χρονος κτηνοτρόφος, που εκτελούσε χρέη αντιπρόεδρου στην μικρή κοινότητα. Βρέθηκε δολοφονημένος στις 2 Ιουνίου 1952 και η αστυνομία τότε είχε συλλάβει ως ύποπτο έναν συγχωριανό του.

Κατά την διάρκεια της ανάκρισης όμως, δεν προέκυψαν ενοχοποιητικά στοιχεία και αφέθηκε ελεύθερος.

Πέρασαν εννέα χρόνια, αλλά η υπόθεση δεν είχε ξεχαστεί, καθώς είχε συγκλονίσει την κοινωνία για την πρωτοφανή αγριότητά της και είχε γίνει πρωτοσέλιδο στον Τύπο της εποχής.

Ο εισαγγελέας Πρεβέζης ελάμβανε συχνά ανώνυμες επιστολές, που υποδείκνυαν ως δράστη έναν 60χρονο, συγχωριανό του θύματος. Μάλιστα ο συγκεκριμένος είχε εμπλακεί και σε άλλη δολοφονία το 1940.

Όταν η υπόθεση ξανάνοιξε και έγιναν πάλι ανακρίσεις, ο ύποπτος ομολόγησε ότι διέπραξε το έγκλημα. Η ομολογία του συγκλόνισε γιατί αποκάλυπτε ότι δεν ήταν μόνος του.

Υποστήριξε ότι ενήργησε ωθούμενος από άλλους και με αντάλλαγμα 300 οκάδες σιταριού.  

Η μαζική συμμετοχή στο έγκλημα

Οι δράστες ήταν συνολικά έντεκα και, πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της κοινότητας Αγιάς, ένας κοινοτικός σύμβουλος και εννέα προύχοντες του χωριού.

Όλοι μαζί αποφάσισαν τη δολοφονία του αντιπροέδρου Π.Δ. και ο λόγος ήταν ότι η οικογένειά του κατείχε μεγάλες εκτάσεις πρώην οθωμανικών κτημάτων.

Η αντιζηλία έφτασε σε ακραίο σημείο και οι δράστες αποφάσισαν να εξοντώσουν τον νεαρό άνδρα, “ο οποίος επηρέαζε καί ολόκληρον τήν οικογένειάν του”, ΄πως ανέφερε το ρεπορτάζ της εποχής.

Από την ανάκριση προέκυψε ότι για να διευρύνουν τον αριθμό των προσώπων που θα συμμετείχαν στο έγκλημα, οι πρωταίτιοι της δολοφονίας υποσχέθηκαν αμοιβή και επινόησαν φανταστικές ιστορίες.

Για παράδειγμα, προσέγγισαν συγχωριανό τους και του είπαν ότι ο πατέρας του θύματος διατηρούσε ερωτική σχέση με τη σύζυγό του.

Σκηνή από την αναπαράσταση του εγκλήματος στις 13 Μαΐου 1961

Το παλούκωμα

Τη νύχτα της δολοφονίας, ένας από αυτούς ανέλαβε να απασχολήσει τον θείο του θύματος, που ήταν ιερέας, ζητώντας του να κάνει αγιασμό σε ένα κοπάδι από κατσίκες.

Την ίδια στιγμή, ένας άλλος δράστης, που έκανε τον τσιλιαδόρο, μεταμφιέστηκε σε γυναίκα και παρίστανε ότι μάζευε φακές λίγα μέτρα μακριά από το σημείο του φόνου.

Η βαρβαρότητα με την οποία έδρασαν αποκαλύφθηκε αργότερα όταν ομολόγησαν ότι πριν σκοτώσουν τον άτυχο άνδρα, τον βασάνισαν δια ανασκολοπισμού.

Πράξη ακραίου μίσους και εκδίκησης. Το παλούκωμα είναι ένας βασανιστικός τρόπος εκτέλεσης, όπου το θύμα κυριολεκτικά σουβλίζεται σε ένα ξύλινο ή μεταλλικό πάσσαλο από το βάρος του.

Ο ανασκολοπισμός ήταν κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας, όπου χρησιμοποιήθηκε σαν νόμιμη μέθοδος εκτέλεσης αλλά και εκφοβισμού κυρίως εναντίον του χριστιανικού πληθυσμού.

Στις 13 Μαΐου, έγινε η αναπαράσταση του εγκλήματος. Με βάση αυτή, οι δράστες ανασκολόπισαν και συνέθλιψαν τα γεννητικά όργανα του νεαρού άνδρα και ύστερα τον κρέμασαν και τον απαγχόνισαν.

Η εφημερίδα “Ακρόπολις” χαρακτήρισε το γεγονός ως μία περίπτωση εγκλήματος που ανάλογη δύσκολα μπορεί να βρει κανείς στα ελληνικά χρονικά. Το φωτογραφικό υλικό από την αναπαράσταση του φόνου σόκαρε το πανελλήνιο.

Η δίκη

Οι έντεκα κατηγορούμενοι μεταφέρθηκαν στον τακτικό ανακριτή Πρέβεζας και παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη. Στη δίκη οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την ενοχή τους.

Ο εισαγγελέας ζήτησε να κηρυχθούν ένοχοι οι εννέα από τους έντεκα. Δύο από τους εννέα ενόχους χαρακτηρίστηκαν ηθικοί αυτουργοί και οι υπόλοιποι συνεργοί.

Η ηρωική Αγιά

Η υπόθεση στιγμάτισε για δεκαετίες την Αγιά, που παρέμεινε ένας φτωχός αγροτικός ορεινός οικισμός. Στην ιστορία της είχε δοκιμαστεί σκληρά, καθώς είχε λεηλατηθεί από τον στρατό του Αλή πασά ο οποίος προσπάθησε να την εποικίσει με Τουρκαλβανούς από το γειτονικό χωριό Καρβουνάρι,

Στις 17 Φεβρουαρίου 1814 ο Αλή Πασάς επιτέθηκε αιφνιδιαστικά με 6.000 Τουρκαλβανούς οδηγούμενους από το γιό του Μουχτάρ και τους στρατηγούς Ομέρ Βρυώνη και Άγο Βασιάρη.

Ήθελε να τιμωρήσει την Αγιά που είχε τάσεις ανεξαρτητοποίησης και είχε συμμαχήσει με την Πάργα. Στη μάχη πολλοί από τους κατοίκους έπεσαν στην μάχη, ενώ γυναίκες και παιδιά πιάστηκαν αιχμάλωτοι και σύρθηκαν σκλάβοι στο εσωτερικό της χώρας.

Ο Αλή Πασάς στην συνέχεια την οχύρωσε με φρούριο που κτίστηκε υπό την επίβλεψη Γενοβέζου μηχανικού Monteleone με στόχο να αποτελέσει το ορμητήριο του, κατά την πολιορκία της Πάργας.

Με πληροφορίες από τις εφημερίδες “Ακρόπολις” και “Μακεδονία”