Με Αεροπλάνα και Βαπόρια. Σαββόπουλος, Μπέλλου, Σάττι, Μικρός Κλέφτης σε μια εκπληκτική διασκευή (Βίντεο)

«Υπάρχουν τραγούδια που μας μιλάνε στην ψυχή. Και όταν οι ψυχές μας μιλάνε την ίδια γλώσσα, τότε μπορούν να ενωθούν για να πετύχουν ένα κοινό σκοπό»

Το «Ζειμπέκικο ΙΙ» ενώνει τις φωνές του δημιουργού του, Διονύση Σαββόπουλου και της Σωτηρίας Μπέλλου με τις φωνές δυο νέων δημιουργών της Μαρίνας Σάττι και του Μικρού Κλέφτη.

Δημιουργείται έτσι μια μοναδική καλλιτεχνική σύμπραξη που κοιτάζει με καινούριο βλέμμα το αγαπημένο τραγούδι.

Την διασκευή του υπογράφει η Μαρίνα Σάττι και το video clip, που γυρίστηκε ειδικά για αυτή την διασκευή, υπογράφει ο Τζώρτζης Γρηγοράκης.

Πώς γράφτηκε το θρυλικό τραγούδι

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραψε τους στίχους και τη μουσική το 1972, εν μέσω δικτατορίας. Ο ίδιος είχε περιγράψει στα “Πρόσωπα” του Χρίστου Βασιλόπουλου τη σύμπραξή του με τη Μπέλλου και τα λόγια της αμέσως μόλις βγήκε από το στούντιο της ηχογράφησης του κομματιού.

“Είχαμε Χούντα τότε και δεν τιμούσαν τα 50 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Για εμένα είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα, έχω γονείς πρόσφυγες. Ο πατέρας μου από την Κωνσταντινούπολη, η μητέρα μου από τη Βόρεια Θράκη, τη Φιλιππούπολη που πλέον ανήκει στη Βουλγαρία. Το σπίτι ήταν γεμάτο από διηγήσεις προσφύγων και από τα δύο σόγια. Το ’72 ήμουν σε ένα μικρό δωμάτιο σε ένα ξενοδοχειάκι στη Θεσσαλονίκη. Δεν έβγαινα από το δωμάτιο καθόλου. Εκεί ξεκίνησα το Βρώμικο Ψωμί”.

Αναφορικά με το πώς έκλεισε η συνεργασία με την Μπέλλου είχε αποκαλύψει: “Είχα ζητήσει από την δισκογραφική να πει στην Μπέλλου αν θέλει να τραγουδήσει το «Μ’ Αεροπλάνα και Βαπόρια». Απάντησε ότι δέχεται ευχαρίστως και ήρθε στο στούντιο έτοιμη, μελετημένη. Το ηχογράφησε ωραιότατα».

Στην ηχογράφηση ο Σαββόπουλος ήταν ενθουσιασμένος αλλά: «Ήμουν συγκινημένος. Σκεφτόμουν ότι έγραψα επιτέλους ένα λαϊκό τραγούδι. Η Σωτηρία όμως βγαίνει από το καμαράκι που ηχογραφούσαμε, ξεφυσάει και λέει: Ουφ βρε Διονύση με έκανες και τραγουδάω ποπ. Έμεινα άφωνος. Το έβαλε όμως στο ρεπερτόριο της. Το τραγουδούσε πάντοτε. Θεϊκά το είπε, θεϊκά”.