Το βασανιστήριο του Νέρωνα που έκαιγε ζωντανούς τους χριστιανούς για να φωτίζουν τη Ρώμη κατά τη διάρκεια των ψυχαγωγικών του εκδηλώσεων

Ο αυτοκράτορας της Ρώμης Νέρωνας ενοχοποίησε τους χριστιανούς για την μεγάλη πυρκαγιά στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. Το ρωμαϊκό κερί ήταν ένα από τα βασανιστήρια που χρησιμοποίησε για να τους τιμωρήσει.

Η μεγάλη πυρκαγιά της Ρώμης ξέσπασε το καλοκαίρι του 64 μ.Χ. Οι φλόγες της έκαιγαν για έξι μέρες, καταστρέφοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης. Η εκτεταμένη φωτιά είναι ένα από τα κομβικά γεγονότα που σημάδεψαν τη βασιλεία του Νέρωνα.

Οι πρώτες ιστορικές πηγές έγραψαν πως όταν ξέσπασε η πυρκαγιά, ο αυτοκράτορας ήταν στο Άντιο, ενώ επέστρεψε μόνο όταν η φωτιά πλησίαζε την προσωρινή του κατοικία.

Ωστόσο μεταγενέστεροι ιστορικοί, όπως ο Σουητώνιος, υποστήριξαν ότι ο Νέρωνας ήταν ο υπεύθυνος της φωτιάς.

Τρία από τα δεκατέσσερα μεγάλα διαμερίσματα της πόλης κάηκαν ολοσχερώς από τη φωτιά. Οι κάτοικοι της πόλης κατηγόρησαν τον αυτοκράτορα για την μεγάλη καταστροφή. Ο Νέρωνας προκειμένου να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί εναντίον, ενοχοποίησε τους χριστιανούς για την πυρκαγιά.

O αυτοκράτορας Νέρωνας διέταξε τη σύλληψη πολλών χριστιανών. Με τα βασανιστήρια όσοι είχαν ενοχοποιηθεί “κατηγορούσαν” και τους υπόλοιπους. Κατά αυτόν τον τρόπο ενεπλάκησαν και κατηγορήθηκαν ψευδώς όλοι οι χριστιανοί κάτοικοι της Ρώμης. Oι δήθεν ένοχοι τιμωρήθηκαν με τον πιο φριχτό τρόπο και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η ποινή τους επιβλήθηκε σε κοινή θέα και η εκτέλεσή τους έγινε δημόσιο θέαμα.

Η διαδικασία του βασανισμού

Oι χριστιανοί έγιναν αντικείμενο χλευασμού. Oι βασανιστές κάλυπταν τα σώματα τους με τομάρια από ζώα και τους πέταγαν στα σκυλιά. Mια άλλη μέθοδος βασανισμού που χρησιμοποιούσαν ήταν να τους σταυρώνουν σε πασσάλους και να χύνουν στα κεφάλια τους εύφλεκτα υλικά. Tα σώματα των θυμάτων τυλίγονταν στις φλόγες, τα σώματα τους καίγονταν από τις άκρες των ποδιών μέχρι το κεφάλι.

Η διαδικασία αυτή γινόταν κυρίως τη νύχτα κατά την οποία ο φυσικός φωτισμός είχε εξαντληθεί. Έτσι τα πυρπολημένα σώματα των ενόχων φώτιζαν την πόλη.

Συγκεκριμένα παρατάσσονταν σε σειρά σε εξωτερικούς χώρους για να φωτίσουν εκδηλώσεις του Νέρωνα. Έτσι περιγράφει ο Τάκιτος τη διαδικασία της πυρπόλησης στο βιβλίο του “Annals”.

O αυτοκράτορας προσέφερε τους κήπους του για την πυρπόληση, κυκλοφορούσε κρυμμένος ανάμεσα στο πλήθος που παρακολουθούσε το θέαμα και μεταμφιεζόταν ως αρματηλάτης, γράφει ο Τάκιτος.

Οι “Πυρσοί του Νέρωνα”

To βασανιστήριο με την πυρπόληση των χριστιανών ενέπνευσε τον καλλιτέχνη Henryk Suenuradzki. Οι “Πυρσοί του Νέρωνα” σχεδιάστηκαν το 1876. Aπεικονίζουν πλήθος από τους πρώτους μάρτυρες του χριστιανισμού, που τιμωρήθηκαν και κάηκαν ζωντανοί ως δράστες για τη μεγάλη φωτιά της Ρώμης. Mπροστά στην πυρπόληση τους είναι παρών ο αυτοκράτορας και κάτοικοι της πόλης από διάφορα κοινωνικά στρώματα. Το κάψιμο των σωμάτων εκτυλίσσεται μπροστά στη Χρυσή Κατοικία. Ο πίνακας βασίστηκε στις περιγραφές του Σουητώνιου και του Τάκιτου.

Εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Ο Νέρων μπορεί να μην έκαψε τη Ρώμη, αλλά σκότωσε τη μητέρα του, τις δύο συζύγους του και έριξε Χριστιανούς στα θηρία. Ερχόταν συχνά στην Ελλάδα για θεατρικούς αγώνες...