Το τραγούδι που καθιέρωσε τον Καζαντζίδη όταν δεν τον ήθελε η δισκογραφική του. Το έγραψε ο Παπαϊωάνου από μια παρεξήγηση των μουσικών

Το τραγούδι οι “Βαλίτσες” ή “αλλιώς “Δεν θέλω το κακό σου”, γράφτηκε με αφορμή έναν από τους μουσικούς που δούλευε με τον Γιάννη Παπαϊωάννου στο κέντρο “Η Τρίαινα του Χειλά”, τη δεκαετία του 1950.

Κάποιος μουσικός από το συγκρότημα είχε προηγούμενα με τον ιδιοκτήτη, τον Χειλά. Ένα βράδυ, πριν ακόμη ξεκινήσουν να παίζουν, ο μουσικός είχε μια λογομαχία μαζί του, ενώ στη συνέχεια ολόκληρη τη νύχτα πάνω στο πάλκο έλεγε στον Γιάννη Παπαϊωάννου: “θα πάρω τις βαλίτσες μου και θα σηκωθώ να φύγω”. Αυτή τη φράση την είπε πάνω από 50 φορές.. “θα πάρω τις βαλίτσες μου να φύγω”.

Ο Παπαϊωάννου κάποια στιγμή σημείωσε σ’ ένα χαρτί τη λέξη “βαλίτσες”. Του άρεσε η λέξη και σκέφτηκε πως οι βαλίτσες θα μπορούσαν να γίνουν τραγούδι. Και πράγματι έπειτα από καιρό έδωσε τον τίτλο στον στιχουργό Κώστα Μάνεση και αυτός έγραψε τους στίχους. Ο Παπαϊωάννου έβαλε μετά τη μουσική και έτσι έγινε το τραγούδι. Το μόνο πρόβλημα για τον Παπαϊωάννου ήταν σε ποιον να το δώσει να το τραγουδήσει.

Εκείνο τον καιρό ο Καζαντζίδης είχε κάνει τον πρώτο του δίσκο, με τον τίτλο “Για μπάνιο πάω, καλέ κοπέλα”, του Απόστολου Καλδάρα. Όμως, το τραγούδι δεν είχε πουλήσει και έτσι η δισκογραφική εταιρεία δεν έβλεπε με καλό μάτι τον Καζαντζίδη.

Ο Παπαϊωάννου βέβαια είχε άλλη άποψη και είχε διακρίνει με το έμπειρο αυτί του τις μεγάλες δυνατότητες του Στέλιου Καζαντζίδη. Έτσι πήγε στην εταιρεία αποφασισμένος και ζήτησε να πει το τραγούδι ο Καζαντζίδης.

Ο υπεύθυνος όμως του αρνήθηκε και τότε ο πάντα γελαστός και πράος Παπαϊωάννου έγινε έξω φρενών, εξαγριώθηκε. Ακολούθησε μεγάλος καβγάς, μέχρι του σημείου που ο Παπαϊωάννου χτύπησε το χέρι στο τραπέζι λέγοντας : “Άμα δε σας κάνει ο Στέλιος, δε σας κάνω και εγώ!”

Τότε όλοι τα χρειάστηκαν, γιατί ο Παπαϊωάννου ήταν φίρμα και έκανε μεγάλες πωλήσεις. Έτσι βλέποντας πως ήταν ανένδοτος, οι ιθύνοντες μάζεψαν τα βρεγμένα τους και ευτυχώς, γιατί το τραγούδι το είπε ο Στέλιος και έγινε τρομερή επιτυχία. Όχι μόνο αυτό, “Οι βαλίτσες” ήταν το τραγούδι που καθιέρωσε τον Καζαντζίδη στη δισκογραφία όσο και στην καρδιά του κόσμου. Όταν πρωτοβγήκε ο Καζαντζίδης, η φωνή του έμοιαζε με του Τσαουσάκη και όλοι έλεγαν στον Παπαϊωάννου “ωραία το τραγουδάει ο Τσαουσάκης” και ο Παπαϊωάννου τους εξηγούσε πως δεν είναι ο Τσαουσάκης, αλλά ένα παιδί από τη Νέα Ιωνία, που τον λένε Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Καζαντζίδης πάντα θυμόταν και έλεγε πόσο τον βοήθησε στο ξεκίνημα του ο Παπαιωάννου.

Στίχοι

Δεν το περίμενα ποτέ

να φύγεις, να μ’ αφήσεις,

να πάρεις τις βαλίτσες σου

να πας αλλού να ζήσεις.

Κι αν μετανιώσεις, μη φοβηθείς

κοντά μου να γυρίσεις.

Δε σε μισώ κι αν μου ’φυγες,

και βάλ’ το στο μυαλό σου:

αχάριστα κι αν φέρθηκες,

δε θέλω το κακό σου.

Κι αν μετανιώσεις, μη φοβηθείς

κοντά μου να γυρίσεις.

Στο μονοπάτι που τραβάς

αν θά ’βγεις γελασμένη,

θυμήσου μια φτωχή καρδιά

που πάντα σε προσμένει.

Κι αν μετανιώσεις, μη φοβηθείς

κοντά μου να γυρίσεις.

Πηγή: Μια ιστορία… ένα τραγούδι, του Ηρακλή Ευστρατιάδη, εκδόσεις Toubi’s

Διαβάστε ακόμη στη “ΜτΧ”: Ο Στέλιος ήταν το «θαύμα» που περίμενε η μητέρα του γιατί είχε χάσει πέντε παιδιά. Ο Καζαντζίδης μιλά για τα δύσκολα παιδικά χρόνια και τον βασανισμό του πατέρα του από τους ταγματασφαλίτες (βίντεο) …