Το θεατρικό έργο που η Λάσκαρη εμφανιζόταν γυμνή στη σκηνή. Οι τρομερές αντιδράσεις που οδήγησαν στη λιποθυμία της

«Δεν γδύνομαι για να γδυθώ. Το απαιτεί ο ρόλος. Δεν κάναμε με τον συγγραφέα ένα έργο για μπανιστιρτζήδες. Κάναμε ένα έργο που θα σατίριζε την ηθική των πολιτικών και των παπάδων».

Το 1980 η Ζωή Λάσκαρη ενσάρκωσε τη Φρύνη, διάσημη εταίρα της αρχαιότητας. Σε σενάριο Γιώργου Ρούσσου, η «Φρύνη, η εταίρα» θα ανέβαινε στο θέατρο Διάνα από τον θίασο της Λάσκαρη.

Η ηθοποιός και θιασάρχης, μετά την επιτυχία της προηγούμενης σεζόν με «Την κυρία του Μαξίμ», θέλησε να δοκιμάσει κάτι πιο ανατρεπτικό. Στόχος της «Φρύνης», όπως το συζήτησε και με τον Ρούσσο, ήταν να καταδείξει την παγιωμένη νοοτροπία των ανθρώπων.

Ελάχιστα πράγματα είχαν αλλάξει από την αρχαιότητα έως σήμερα, η ιστορία της Φρύνης παρέμενε διαχρονικά επίκαιρη.

Για της ανάγκες του έργου, στην τελευταία σκηνή της παράστασης, η Λάσκαρη εμφανιζόταν γυμνή μπροστά στο κοινό. Ήταν η στιγμή της δίκης, που η Φρύνη έπρεπε να ξεγυμνωθεί. Η πρωταγωνίστρια ανέμενε ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις. Αλλά δεν μπορούσε να προβλέψει τις διαστάσεις που θα έπαιρνε.

“Το κοινό δεν ήταν έτοιμο να δεχθεί, έστω και αυτά τα κλάσματα του δευτερολέπτου που μου τραβούσαν το ρούχο και έβγαινα γυμνή στο σανίδι», είπε σε συνέντευξή της χρόνια αργότερα.

Από την πρεμιέρα ακόμα, η «Φρύνη» ξεσήκωσε αντιδράσεις. Όχι τόσο των ανθρώπων που πήγαν να την δουν, αλλά όσων έμαθαν κατόπιν εορτής για τη γυμνή σκηνή της Λάσκαρη. Ο συντηρητικός τύπος της εποχής την κατακεραύνωσε, ενώ σε μερικές παραστάσεις συγκεντρώνονταν άτομα απ’ έξω για να τη γιουχάρουν.

Η ηθοποιός άρχισε να δέχεται απειλητικά γράμματα και τηλεφωνήματα στο σπίτι της.

Η λιποθυμία

Η κατάσταση είχε γίνει τόσο πιεστική που τον Νοέμβριο η Λάσκαρη λιποθύμησε επί σκηνής.

«Η λιποθυμία οφείλεται σε αναιμία και υπερκόπωση. Και στο σοκ που της προκάλεσαν διαμαρτυρίες θεατή για τη σκηνή του έργου», μετέδιδαν οι εφημερίδες της επόμενης ημέρας. Η ηθοποιός αρχικά δεν πτοήθηκε και δύο εικοσιτετράωρα αργότερα, ανέβηκε ξανά στο σανίδι. Ωστόσο, σύντομα το πήρε απόφαση ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει. Η λιποθυμία ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι.

«Αποφάσισα ότι έπρεπε να τη σταματήσω γιατί δεν άντεχα πλέον άλλο»

Η εξέλιξη αυτή, αντί να την απογοητεύσει και να την αποθαρρύνει από το να κάνει ανάλογες τολμηρές απόπειρες στο μέλλον, την πείσμωσε. Το 1985 πόζαρε γυμνή για το Playboy στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου.

Οι φωτογραφίες προκάλεσαν την οργή των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, καθώς όπως υποστήριξαν, δεν είχε δοθεί η απαραίτητη άδεια για τη χρήση του αρχαιολογικού χώρου που αποτέλεσε το «σκηνικό».

Ωστόσο, η κυκλοφορία του περιοδικού έγινε κανονικά και οι πωλήσεις του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Εκτός από την «παράνομη» χρήση του χώρου, η ηθοποιός κατηγορήθηκε και για την αμοιβή, που φημολογήθηκε ότι άγγιξε τα 15 εκατομμύρια δραχμές, γεγονός που η ίδια διέψευσε.

Υποστήριξε ότι δεν πληρώθηκε καθόλου και πως το μόνο που απαίτησε ήταν τα καλύτερα μέσα, ώστε η φωτογράφιση της να έχει άρτιο αποτέλεσμα.

Πολύ απλά είπε: «Δεν ήξερα να κοστολογήσω το κορμί μου.»