Το τατουάζ του Βασιλιά Παύλου και τι συμβόλιζε. Ποιοι άλλοι διάσημοι γαλαζοαίματοι και αριστοκράτες είχαν τατουάζ;

Σε παλαιότερες εποχές, τα τατουάζ είχαν συνδεθεί με τους ναυτικούς, τους κατάδικους και τους σκλάβους. Ωστόσο, ιδίως από τον 18ο αιώνα και μετά, όλο και περισσότεροι βασιλείς και αριστοκράτες τόλμησαν να “στολίσουν” το σώμα τους με την τέχνη της δερματοστιξίας, που ως τότε ήταν σήμα κατατεθέν κατώτερων κοινωνικών τάξεων.

Οι βασιλείς, οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες που σημάδεψαν το σώμα τους με κάποιο χαρακτηριστικό σχέδιο ανά τους αιώνες είναι δεκάδες.

Ορισμένοι επέλεγαν κάποιο σύμβολο που προσέδιδε κύρος, όπως το οικόσημο της δυναστείας τους. Τα χριστιανικά σύμβολα ήταν επίσης ψηλά στις προτιμήσεις.

Πολλοί διάλεγαν σχέδια όπως δράκους, φίδια και ξίφη που παρέπεμπαν σε ανδρεία.

Κάποιοι, πάλι, απέκτησαν τα τατουάζ τους κατά τη διάρκεια των ταξιδιών που έκαναν σε εξωτικούς προορισμούς. Η επαφή με άλλους πολιτισμούς, για τους οποίους η δερματοστιξία δεν αποτελούσε κοινωνικό στίγμα, αλλά μορφή τέχνης και παράδοσης, συχνά γοήτευε τους νεότερους αριστοκράτες.

Φρειδερίκος Θ’ της Δανίας

Ο βασιλιάς Φρειδερίκος Θ’ της Δανίας πριν ανέβει στο θρόνο είχε υπηρετήσει για αρκετά χρόνια στο Βασιλικό Ναυτικό της Δανίας με το βαθμό του υποναυάρχου. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, απέκτησε αρκετά τατουάζ.

Ο Φρειδερίκος είναι από τους λίγους βασιλείς του οποίου έχουν διασωθεί φωτογραφίες στις οποίες επιδεικνύει με περηφάνια τα σχέδια στο σώμα του.

Νικόλαος Β’ της Ρωσίας

Ο Νικόλαος Β’, ο τελευταίος αυτοκράτορας της Ρωσίας, επίσης επιδίωκε να επιδεικνύει το τατουάζ δράκου που είχε στο αριστερό του χέρι. Σε πολλές φωτογραφίες εμφανίζεται με σηκωμένο το ένα μανίκι ως τον αγκώνα, προκειμένου να φαίνεται ολόκληρο το σχέδιο.

Σε αυτήν την περίπτωση το τατουάζ ήταν μία απόφαση της στιγμής. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας το 1891, είδε μία διαφήμιση τοπικών τατουατζήδων και θέλησε να τους γνωρίσει.

Όταν τον οδήγησαν στο εργαστήριό τους, αμέσως ενθουσιάστηκε με την τέχνη τους. Επέλεξε ένα από τα πιο εντυπωσιακά σχέδια, έναν μαύρο ιαπωνικό δράκο, και ζήτησε να το χαράξουν στο δέρμα του.

Το μυθικό πλάσμα κατέληξε να καλύπτει μία μεγάλη επιφάνεια του χεριού του Νικόλαου και γρήγορα μετατράπηκε στο σήμα κατατεθέν του αυτοκράτορα.

Γεώργιος Ε’ της Αγγλίας

Παρόμοια με τον Νικόλαο της Ρωσίας, ο βασιλιάς Γεώργιος Ε’ της Αγγλίας επίσης έφερε έναν χαρακτηριστικό ιαπωνικό δράκο στο χέρι του, τον οποίο απέκτησε την ίδια περίοδο σε επίσκεψή του στην Ιαπωνία.

Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, ο δράκος ήταν μπλε και κόκκινος και δεν υπάρχουν φωτογραφίες του βασιλιά με το τατουάζ, τουλάχιστον όχι που να έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Φήμες λένε ότι διέθετε επίσης έναν σταυρό της Ιερουσαλήμ σε άλλο σημείο του χεριού, τον οποίο είχε “χτυπήσει” κατά την επίσκεψή του στην «ιερή πόλη».

Δον Χουάν, Κόμης της Βαρκελώνης

Το ίδιο μοτίβο συναντάμε και σε πιο σύγχρονες περιόδους.

Ο γιος του του Βασιλιά Αλφόνσου ΙΓ’ και της Βασίλισσας Βικτώριας Ευγενίας της Ισπανίας έφερε από έναν ασιατικό δράκο στο κάθε του χέρι. Ο ένας ήταν ινδικός και ο άλλος κινέζικος.

Το τατουάζ στα αριστερά συμβόλιζε την ιδιότητά του ναυτικού, ενώ στα δεξιά το αξίωμα του αριστοκράτη.

Όσο ήταν νέος δεν είχε αποκαλύψει ποτέ τα σχέδια στο σώμα του. Τα έδειξε για πρώτη φορά με περηφάνια στο ευρύ κοινό λίγα χρόνια πριν το θάνατό του.

Βασιλιάς Παύλος

Στην Ελλάδα, τη μόδα των «σημαδεμένων» βασιλέων ακολούθησε ο Παύλος. Σε αυτήν την περίπτωση, το σχέδιο που επέλεξε ο τότε διάδοχος δεν ήταν δράκος, αλλά ένα αγγελόψαρο.

Όλοι γνώριζαν ότι ο Παύλος, ως ο τρίτος γιος, μετά το Γεώργιο και τον Αλέξανδρο, είχε μηδαμινές πιθανότητες να ανέλθει στο θρόνο. Έτσι, μεγάλωσε πιο ελεύθερα, έως αντισυμβατικά για τα βασιλικά μέτρα και πρότυπα της εποχής.

Αγαπούσε τη θάλασσα και τα ταξίδια. Παρόμοια με άλλους Ευρωπαίους της τάξης του, απέκτησε το τατουάζ στα καράβια.

Τα τατουάζ που έμειναν για πάντα κρυφά

Οι αριστοκράτες και οι βασιλείς που ποτέ δε θέλησαν να αποκαλύψουν τα τατουάζ τους είναι πολλοί.

Η Μεγάλη Αικατερίνη, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και η μητέρα του, o βασιλιάς Χάρολντ της Αγγλίας, ο βασιλιάς Εδουάρδος ο Ζ’, ο βασιλιάς Αλφόνσο της Ισπανίας. Και η λίστα δεν τελειώνει. Από μαρτυρίες και αποφθέγματα γνωρίζουμε ότι όλοι διέθεταν κάποιο μικρό ή μεγάλο τατουάζ.

Ωστόσο, οι περισσότεροι προτιμούσαν να μην επιδεικνύουν τα σχέδια που είχαν χαράξει στο σώμα τους, πιθανόν εξαιτίας του κοινωνικού στίγματος. Θεωρούσαν ότι η δερματοστιξία ερχόταν σε αντίθεση με το βασιλικό κύρος. Προφανώς ήταν και μια εποχή που οι άνθρωποι δεν έκανα τα τατουάζ για να είναι μοδάτοι, άρα δεν υπήρχε και κάποιος ιδιαίτερος λόγος να τα επιδεικνύουν.

Ήταν περισσότερο ιδιωτική υπόθεση.

Έτσι, από τα περισσότερα βασιλικά τατού αυτό που γνωρίζουμε είναι προφορικές περιγραφές και θρύλοι.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τα τατουάζ της σωτηρίας. Πως χιλιάδες γυναίκες γλίτωσαν από τα οθωμανικά χαρέμια και τα σκλαβοπάζαρα «χτυπώντας» χριστιανικά σύμβολα