Το στημένο παιχνίδι στην επαγγελματική πάλη που έμεινε στην ιστορία. Ο ιδιοκτήτης της WWE έδωσε εντολή στον διαιτητή να ανακηρύξει τον πρωταθλητή που επιθυμούσε

Όταν η κουβέντα φτάνει στο wrestling, οι απόψεις διίστανται. Πολλοί δεν το αποδέχονται σαν άθλημα με κανόνες και ευ αγωνίζεσθαι, άλλοι το απαξιώνουν εντελώς, ενώ εκατομμύρια ανά τον κόσμο το παρακολουθούν με φανατισμό.

Η αναμέτρηση 2 ή και περισσότερων παλαιστών μέσα σε ένα ρινγκ δεν αποτελεί παρά μια θεαματική χορογραφία με προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι οι αθλητές αν και σώουμαν έχουν εξαιρετικές γνώσεις πάλης και αθλητικά προσόντα.

Όταν η αναμέτρηση έχει μεγάλη διάρκεια και οι παλαιστές δεν είναι δυνατό να θυμούνται απ έξω κάθε επόμενη κίνηση, επιστρατεύεται ο διαιτητής ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να γίνεται αντιληπτός από τους θεατές ή τις τηλεοπτικές κάμερες, τους κατευθύνει ως προς τις επόμενες κινήσεις που θα κάνουν. Άλλωστε πρόκειται για αληθινά σώου, που διοργανώνονται από επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν τεράστιους τζίρους και διαχειρίζονται πανάκριβα τηλεοπτικά συμβόλαια, σπόνσορες και μια σειρά από προϊόντα.

Έτσι, με τις αρμοδιότητες μοιρασμένες ως προς το εκτελεστικό κομμάτι, η συνταγή για τη διασκέδαση του κοινού είναι πάντα η ίδια αλλά πετυχημένη. Όμως, στις 9 Νοεμβρίου του 1997, σε ένα μεγάλο wrestling event στο Μόντρεαλ, τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς με τον παραδοσιακό τρόπο…

Το χρονικό μιας ιστορικής προδοσίας

Το 1997 η βιομηχανία του wrestling βρισκόταν σε περίοδο ακμής, με 2 εταιρείες κολοσσούς να ανταγωνίζονται σκληρά για την πρωτοκαθεδρία. Από τη μία, η World Championship Wrestling (WCW) και από την άλλη η World Wrestling Federation (WWF, σήμερα γνωστή ως World Wrestling Entertainment, WWE). Οι μάχες τους για την μερίδα του λέοντος στα νούμερα της τηλεθέασης άφησαν εποχή, υπό την ονομασία “Monday night wars” (οι μάχες της Δευτέρας). Κάθε βράδυ της Δευτέρας διεξαγόταν πάλη, μέσα και έξω από το ρινγκ, για το ποια εταιρεία θα έχει μεγαλύτερα τηλεοπτικά νούμερα. Η WCW έμπαινε στη μάχη με το show “Monday Nitro” και η WWF με το “Raw Is War”.

Παρόλο που και οι 2 εταιρείες ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς, η κορυφή είχε χώρο μόνο για μία και για την κατάκτησή της επιστρατεύτηκε κάθε μέσο. Η WCW προσέφερε παχυλά συμβόλαια σε μεγάλους αστέρες της WWF, προκειμένου να τους δελεάσει και να τους εντάξει στους κόλπους της, κάτι που πέτυχε με τεράστια ονόματα, όπως ο Χολκ Χόγκαν και ο Ρικ Φλερ.

Το ίδιο επρόκειτο να γίνει και με τον εξαιρετικά δημοφιλή Bret Hart, ο οποίος κατείχε μάλιστα και τον τίτλο του πρωταθλητή. Μια εβδομάδα πριν το μεγάλο wrestling event της 9ης Νοεμβρίου 1997 στο Μοντρεάλ, υπό την ονομασία “Survivor Series”, ο Καναδός παλαιστής ενημερώνει τον ιδιοκτήτη της WWF Βινς Μακ Μάχον ότι αποδέχτηκε την πρόταση συμβολαίου της αντίπαλης εταιρείας και ότι θα εργάζεται εκεί από τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Ο Μάχον εκτός από ιδιοκτήτης της διοργάνωσης, ήταν εκφωνητής και περιστασιακά πάλευε καθώς αυτό ήταν το όνειρό του.

Ο Μακ Μάχον προσπάθησε να μεταπείσει τον Χαρτ, αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος μπροστά στο υπερδιπλάσιο συμβόλαιο που του προσέφερε η WCW. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο ιδιοκτήτης της WWF είχε να αντιμετωπίσει και τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ του Μπρετ Χαρτ και τον Σων Μάικλς, οι οποίοι θα έρχονταν αντιμέτωποι στο event Survivor Series. Μιας και ο Χαρτ θα έφευγε, ο Μακ Μάχον ήθελε ο Καναδός να χάσει τον τίτλο του πρωταθλητή από τον Μάικλς.

Ο Χαρτ αρνήθηκε για λόγους εγωισμού να χάσει τον τίτλο από τον άσπονδο εχθρό του και ο Μακ Μάχον πήρε την κατάσταση στα χέρια του.

Η μάχη του Μόντρεαλ ξεκίνησε και το σενάριο που είχε συμφωνηθεί ήταν οτι ο Χαρτ θα παραμείνει πρωταθλητής. Ενώ έχουν συμπληρωθεί 12 λεπτά από την έναρξη, ο Μάικλς “κλειδώνει” τον πρωταθλητή Χαρτ σε λαβή παράδοσης και ο διοργανωτής Μακ Μάχον, ο οποίος παρακολουθεί δίπλα από το ρινγκ την αναμέτρηση, διατάζει τον διαιτητή να λήξει το ματς υπέρ του Μάικλς!

Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού ήταν αυτοί που γνώριζαν το έκτακτο σχέδιο του ιδιοκτήτη της WWF. Ο θρυλικός σχολιαστής πάλης Τζιμ Ρος, ο οποίος δεν είχε την παραμικρή ιδέα για τις προθέσεις του Μακ Μάχον, χάνει τα λόγια του με το που βλέπει το ματς της βραδιάς να τελειώνει με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο. Ο Μπρετ Χαρτ πλησιάζει τον Μακ Μάχον και τον φτύνει, ενώ αργότερα, στα παρασκήνια, του έριξε μια μπουνιά η οποία του προκάλεσε διάσειση.

Ο Μάικλς άρπαξε  τη ζώνη του πρωταθλητή και έτρεξε έξω από την αρένα του Μόντρεαλ, όπου χιλιάδες εξαγριωμένοι Καναδοί που είδαν τον παλαιστή συμπατριώτη τους να αδικείται του πέταγαν διάφορα αντικείμενα.

Μια ανεπανάληπτη προδοσία ή ένα καλοδουλεμένο σενάριο;

Αναλύσεις επί αναλύσεων και διάφορες θεωρίες συνωμοσίας έχουν γραφτεί για το συγκεκριμένο περιστατικό. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Χαρτ γνώριζε την πραγματική κατάληξη της αναμέτρησής του με τον Μάικλς και ότι όλα ήταν ένα κόλπο για να δημιουργηθεί “ντόρος” γύρω από τη βιομηχανία, αλλά η επικρατέστερη θεωρία παραμένει αυτή που θέλει τον Χαρτ να έχει ξεγελαστεί και να φεύγει πικραμένος από την WWF, μια έχθρα που κράτησε για πολλά χρόνια.

Ο Βινς Μακ Μάχον, μετά από αυτή την ιστορία το “The Montreal Screwjob”, όπως ονομάστηκε στον κόσμο του wrestling, υιοθέτησε την περσόνα του “διαβολικού αφεντικού” με τεράστια επιτυχία. Ο παλαιστής Μάικλς, ενώ αργότερα έγινε θρύλος στο χώρο της πάλης και εξαιρετικά αγαπητός στους οπαδούς, όποτε αγωνιζόταν στον Καναδά  τον αποδοκίμαζαν. Οι συμπατριώτες του Χαρτ, δεν ξέχασαν ποτέ τον παρελθόν το περιστατικό του 1997.

“Νερό και αλάτι” μπροστά στις κάμερες

Ο Μπρετ Χαρτ επέστρεψε στη διοργάνωση WWE (πρώην WWF) το 2010, 13 χρόνια μετά το περίφημο συμβάν στο Μόντρεαλ.

Σύμφωνα με το σενάριο αντιμετώπισε τον Μακ Μάχον στην 26η διοργάνωση της Wrestlemania. Τον  αγώνα παρακολούθησαν εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο. Ο Μπρετ Χαρτ χτύπησε τον διοργανωτή Μακ Μάχον 13 φορές με μια σιδερένια καρέκλα, όσα και τα χρόνια που μεσολάβησαν από την “προδοσία”. Φυσικα αναδειχθιηκε νικητής και με αυτό τον θεατρικό τρόπο επαν΄ήλθε στο θρόνο του wrestling.

Τελικά, η WCW εξαγοράστηκε τελικά από την WWF/WWE το 2001 και έτσι η κορυφή άνηκε στο “διαβολικό αφεντικό” Βινς Μακ Μάχον. Ο Μπρετ Χαρτ εντάχθηκε δύο φορές στο Hall of Fame των παλαιστών της WWE. Την πρώτη φορά για την προσωπική του διαδρομή και τη δεύτερη ως μέλος της ομάδας The Hart Foundation.

Αρχική φωτογραφία: Wikimediamtx Commons 

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Παραμορφωμένα πρόσωπα, τυφλώσεις, στραγγαλισμοί και θάνατοι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας. Για την πυγμαχία, την πάλη και το παγκράτιο, υπήρχε και νομική κάλυψη αν ο ηττημένος έχανε τη ζωή του