Το σπάνιο ψάρι με κορμό λιθρινιού, ουρά χελιού και ράμφος πλατύποδα, που κινητοποίησε τους επιστήμονες. Πώς έλυσαν το μυστήριο μετά από χρόνια

του Eric Chaline

Το 1872 αναφέρθηκε ένα παράξενο ψάρι στην περιοχή του ποταμού Μπερνέτ, στο Βόρειο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Το κεφάλι του έμοιαζε με αυτό του ψαριού – σαλαμάνδρας Νεοκερατόδους, με μακριά ουρά. Το πιο περίεργο χαρακτηριστικό απ΄ όλα, ένα ράμφος σαν πάπιας, όπως αυτό του πλατύποδα.

Οι εργαζόμενοι στο Σταθμό Βοοειδών του Γκέινταχ ισχυρίζονταν ότι το ψάρι είχαν πιάσει γηγενείς Αυστραλοί σε έναν τοπικό νερόλακκο, όπου ζούσε μαζί με άλλα είδη ψαριού- σαλαμάνδρας. Ο “πλατιχθύς” μαγειρεύτηκε και προσφέρθηκε για δείπνο στον Κάρλ Στάιγκερ, τον πρώην διευθυντή του Μουσείου του Μπριζμπέιν.

Η παρουσία του τη στιγμή ακριβώς μιας τέτοιας σημαντικής ανακάλυψης θα έπρεπε να του προξενήσει υποψίες, αλλά ο Στάιγκερ κατάπιε και το ψάρι και τη φάρσα.

Έστειλε τις παρατηρήσεις και τα σχέδιά του στον Φρανσουά Λαπόρτ, Κόμη του Καστελνό, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο εξέχοντες φυσιοδίφες της εποχής. Ο Λαπόρτ δέχθηκε καλόπιστα την περιγραφή του Στάιγκερ, ανέφερε την ανακάλυψή του στην Λιναϊκή Εταιρία του Σίδνεϊ και έδωσε στο ζώο το όνομα Ompax Spatuloides.

Αν και δεν βρέθηκαν ποτέ άλλα Ompax, το παράξενο ψάρι παρέμεινε στη λίστα των άγριων ζώων της Αυστραλίας για τρεις δεκαετίες. Όταν όμως οι φυσιοδίφες επανεξέτασαν τα πρωτότυπα σχέδια του Στάιγκερ, κατάλαβαν ότι το δείγμα είχε πιθανόν συναρμολογηθεί από τμήματα άλλων ζώων: το κεφάλι ενός ψαριού – σαλαμάνδρας, το σώμα ενός λιθρινιού, την ουρά ενός χελιού και το ράμφος ενός πλατύποδα. Ο Στάιγκερ την “πάτησε” επειδή του το είχαν παρουσιάσει μαγειρεμένο.

Η μαλλιαρή πέστροφα

Μετά από άλλα 30 χρόνια και στην άλλη άκρη του κόσμου, στον τύπο της πολιτείας του Κολοράντο, αναφέρθηκε ακόμη ένα ιχθυακό αξιοπερίεργο:

η μαλλιαρή πέστροφα. Θρύλοι για ψάρια καλυμμένα με γούνα, τα οποία ζούσαν στα παγωμένα νερά των ποταμών της Βόρειας Αμερικής, κυκλοφορούσαν από τον 17ο αιώνα.

Στην περίπτωση αυτή, η εξήγηση δεν ήταν ένα κατασκευασμένο δείγμα, αλλά το αποτέλεσμα μιας φυσικής μόλυνσης που είναι γνωστή ως σαπρολεγνία. Ένα ψάρι που έχει μολυνθεί από τους μύκητες αυτούς παρουσιάζει τοπικές επικαλύψεις με μπαλώματα που μοιάζουν με γούνα.

Όταν το ψάρι πεθάνει, οι μύκητες εξακολουθούν να αναπτύσσονται μερικές φορές καλύπτοντας ολόκληρο το σώμα τους. Οι μύκητες όμως δεν διατηρούνται μετά από την ταρίχευση, οπότε τα παραδείγματα “μαλλιαρής πέστροφας” που υπάρχουν σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές είναι σίγουρα ψεύτικα.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”:Η τολμηρή Φροσύνη. Ανιψιά μητροπολίτη και σύζυγος πλούσιου έμπορου.Τα έφτιαξε με το γιο του Αλή Πασά και αυτός την έπνιξε από ζήλεια. Μαζί της θανατώθηκαν άλλες 17 γυναίκες

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Η ψεύτρα υπηρέτρια που έζησε αρκετά χρόνια ως «πριγκίπισσα Καραμπού». Μιλούσε μια εξωτική γλώσσα, έκανε μπάνιο γυμνή και λάτρευε έναν δικό της θεό. Επινόησε την ιστορία για να ξεφύγει από τη φτώχεια της