Το σκυλί που έσωσε 250 στρατιώτες και ψυχαγωγούσε τραυματίες. Σμόκι, το πρώτο “σκυλί θεραπείας”

Το πρώτο σκυλί «θεραπείας» στην ιστορία ήταν ένα μικρόσωμο θηλυκό γιόρκσαϊρ τέρριερ που άκουγε στο όνομα «Σμόκι». Ήταν επίσης ένα από τα πρώτα σκυλιά στον κόσμο που έκανε εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές. Όμως, πάνω απ’ όλα, η Σμόκι συμμετείχε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως μασκότ σε μία αμερικανική μονάδα που πολεμούσε τους Ιάπωνες στις ζούγκλες των νησιών του νότιου Ειρηνικού

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Τον Φεβρουάριο του 1944, ένας από τους Αμερικανούς στρατιώτες που πολεμούσαν τους Ιάπωνες στις ζούγκλες της Νέας Γουινέας βρήκε κοντά στα εχθρικά ορύγματα ένα μικρόσωμο σκυλί ράτσας γιόρκσαϊρ τέρριερ.

Ήταν περίπου ενός έτους και αρχικά θεωρήθηκε ότι ανήκε σε κάποιο Ιάπωνα στρατιώτη. Όμως, όταν το έφερε στο στρατόπεδο, ανακάλυψαν ότι το σκυλί δεν καταλάβαινε προστάγματα στα ιαπωνικά ή τα αγγλικά. Παρά ταύτα, το πανέξυπνο μικρό σκυλάκι ξεκίνησε αμέσως να παίζει με τους Αμερικανούς στρατιώτες. Τους διασκέδαζε κάνοντας τούμπες στον αέρα.

Έτσι για λίγο τους έκανε να ξεχάσουν τον πόλεμο.

Με τον δεκανέα Ουίλιαμ Γουίν

Ένας Αμερικανός δεκανέας της Αεροπορίας, ο Ουίλιαμ Γουίν (William Wynne), που λάτρευε τα σκυλιά, έτυχε να δει το μικρό τέρριερ. Το αγόρασε από τον στρατιώτη που το είχε βρει και το πήρε μαζί του.

Λόγω του σταχτί χρώματος του τριχώματός της την όνομασε «Σμόκι» («Καπνιστή»).

Ο Γουίν υπηρετούσε στην 26η Μοίρα Φωτοαναγνώρισης της 5ης Αμερικανικής Αεροπορικής Στρατιάς. Αυτό σήμαινε ότι ο Γουίν και η Σμόκι πετούσαν συχνά μαζί. Επίσης, συμμετείχαν σε επιχειρήσεις εδάφους αφού ο Γουίν εκτός από φωτογράφος ήταν υπεύθυνος και για την εγκατάσταση των τηλεπικοινωνιών της αεροπορίας.

Αυτές οι αποστολές γίνονταν σε κάποιες από τις πιο αφιλόξενες περιοχές στον κόσμο, όπως οι ζούγκλες της Νέας Γουινέας.

Ο Ουίλιαμ Γουίν και η Σμόκι ήταν αχώριστοι. Μάλιστα, ο Γουίν είχε φτιάξει ένα μικροσκοπικό αλεξίπτωτο για τη Σμόκι στην περίπτωση που το αεροπλάνο τους καταρριπτόταν. Ο Γουίν δοκίμασε το αλεξίπτωτο στη Σμόκι όταν έπεσε με επιτυχία από ένα δέντρο ύψος 10 μέτρων. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσει από ένα αεροπλάνο που έπεφτε.

Η Σμόκι γρήγορα κέρδισε τη συμπάθεια όλων των συναδέλφων του Γουίν με τα διάφορα κόλπα είχε μάθει. Έγινε η μασκότ της μονάδας τους, και για το λόγο αυτό της είχε δοθεί ο βαθμός του δεκανέα, και ένα μικροσκοπικό γιλέκο με το βαθμό της που φορούσε σε επίσημες εκδηλώσεις.

Η δράση της Σμόκι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Η Σμόκι συμμετείχε σε τουλάχιστον 12 επικίνδυνες αποστολές μάχης μαζί με τον Ουίλιαμ Γουίν. Επίσης, επιβίωσε από δεκάδες ιαπωνικούς βομβαρδισμούς, συμπεριλαμβανομένων και επιθέσεων καμικάζι.

Στη μάχη η Σμόκι είχε μια έκτη αίσθηση για τον κίνδυνο. Μπορούσε να διαισθανθεί τις εισερχόμενες βολές πυροβολικού του εχθρού. Σε μια περίπτωση οδήγησε τον Γουίν στην ασφάλεια λίγα δευτερόλεπτα πριν ένας Ιάπωνας ανοίξει πυρ μ’ ένα πολυβόλο. Τα πυρά του σκότωσαν οκτώ Αμερικανούς που ήταν δίπλα στον Γουίν.

Η περίπτωση της Σμόκι δεν είναι μοναδική. Έχουν αναφερθεί πολλές άλλες περιπτώσεις σκυλιών που έσωσαν με παρόμοιο τρόπο, ανθρώπους που τα φρόντιζαν.

Η Σμόκι ήταν μικρόσωμη αφού ζύγιζε μόλις 1,8 κιλά και είχε ύψος 180 εκατοστά. Ο Γουίν την κουβαλούσε μαζί του μέσα σ’ ένα κράνος. Εκεί την έκανε και μπάνιο σε καθημερινή βάση με το λιγοστό νερό που διέθετε. Στη ζούγκλα υπήρχαν πολλοί επικίνδυνοι μύκητες και βακτήρια που έβαζαν σε κίνδυνο τη ζωή οποιοδήποτε σκύλου.

Η φροντίδα του Γουίν είχε σαν αποτέλεσμα η Σμόκι να μην αρρωστήσει ποτέ. Αντίθετα, πολλοί μεγαλόσωμοι στρατιωτικοί σκύλοι που διέθεταν οι Αμερικανοί για διάφορους ρόλους στα ίδια μέτωπα με τη Σμόκι, αρρώστησαν ή και πέθαναν εξαιτίας τροπικών ασθενειών.

Το αποκορύφωμα της «πολεμικής» δράσης της Σμόκι ήλθε τον Ιανουάριο του 1945 κατά τη διάρκεια της μάχης της Λουζόν στις Φιλιππίνες. Το αεροδρόμιο της πόλης χτυπιόταν αλύπητα από το ιαπωνικό πυροβολικό και μία ομάδα 250 Αμερικανών στρατιωτών είχε αποκοπεί σ’ ένα σημείο. Η επικοινωνία με τη μονάδα τους αποκαταστάθηκε χάρη στη Σμόκι.

Σύρθηκε μέχρι τους αποκλεισμένους μέσα από ένα στενό σωλήνα αποχέτευσης κάτω από το διάδρομο, πλάτους μόλις 20 εκατοστών, και μήκος κάποιων δεκάδων μέτρων. Μαζί της τράβηξε καλώδια επικοινωνίας και έτσι οι στρατιώτες μπόρεσαν να πάρουν πληροφορίες για την επίθεση των Ιαπώνων εναντίον τους. Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι η ενέργεια αυτή της Σμόκι πιθανότατα έσωσε τη ζωή των 250 ανδρών.

Το πρώτο σκυλί θεραπείας στην ιστορία

Η φήμη της Σμόκι έφθασε στις ΗΠΑ. Έτσι άρχισε να εμφανίζεται σε άρθρα περιοδικών με θέμα τον πόλεμο στον Ειρηνικό. Οι φωτογραφίες της Σμόκι μέσα στο κράνος του Γουίν έγιναν βάιραλ και αναπαρήχθησαν σε εκατοντάδες έντυπα σε όλο τον κόσμο. Το αποτέλεσμα ήταν η Σμόκι να γίνει διάσημη.

Ο Αμερικανικός Στρατός άρχισε να τη χρησιμοποιεί για να ψυχαγωγεί τους τραυματίες. Αυτό έγινε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1944 σε στρατιωτικά νοσοκομεία της Νέα Γουινέας.

Σύμφωνα με έρευνα του Animal Planet, η Σμόκι είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος σκύλος θεραπείας.

Καθώς ήταν πια μία διασημότητα, πολλοί ήθελαν να δουν τη Σμόκι και στις ΗΠΑ. Έτσι από το 1945 και μετά, ο Γουίν και η Σμόκι περιόδευσαν σε μεγάλες πόλεις της Αμερικής.

Εκατοντάδες άνθρωποι μαζεύονταν σε θέατρα για να δουν τη Σμόκι να κάνει τα κόλπα της με τα οποία διασκέδαζε τους στρατιώτες και κυρίως τους τραυματίες στη διάρκεια του πολέμου.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 η Σμόκι με τον Γουίν εμφανίζονταν στις πρώτες ψυχαγωγικές εκπομπές της νεογέννητης αμερικανικής τηλεόρασης. Η Σμόκι ήταν ένα από τα πρώτα σκυλιά που έκαναν κόλπα στην τηλεόραση.

Στις ΗΠΑ πριν από το 1945 τα σκυλιά ράτσας γιόρκσαϊρ τέρριερ ήταν σπάνια και όχι ιδιαίτερα δημοφιλή. Όμως, χάρη στη Σμόκι έγινε μία από τις αγαπημένες ράτσες των Αμερικανών. Αυτό ισχύει ακόμη και σήμερα. Η δημοφιλία της Σμόκι βοήθησε και στην καριέρα του Γουίν ως φωτορεπόρτερ και συγγραφέα.

Η Σμόκι πέθανε ξαφνικά στον ύπνο της το 1957 σε ηλικία 14 ετών. Ο Γούιν την έθαψε μέσα σε ένα κασόνι πυρομαχικών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο Οχάιο. Το 2004 πάνω από το σημείο όπου είναι θαμμένη στήθηκε ένα μνημείο μ’ ένα γλυπτό που τη δείχνει μέσα στο κράνος του Γούιν.

Ο Ουίλιαμ Γουίν πέθανε τον Απρίλιο του 2021 σε ηλικία 99 ετών. Μέχρι το τέλος της ζωής του είχε πάντα σκυλιά γιόρκσαϊρ τέρριερ για να θυμάται τη Σμόκι.