“Νεράιδα”, το τυχερό πλοίο του Γιάννη Λάτση πριν γίνει μεγιστάνας. Φιλοξένησε την πρώτη χολιγουντιανή παραγωγή στην Ελλάδα και οφείλει το όνομά του στον Πλαστήρα

Τη δεκαετία του 1960 η εικόνα της ελληνικής ακτοπλοΐας ήταν απογοητευτική. Η εσωτερική μετανάστευση από την ηπειρωτική Ελλάδα και τα νησιά, στην Αθήνα βρισκόταν στο ζενίθ.

Τα πλοία όμως των γραμμών ήταν παλαιά, αποτελούσαν μέρος των πολεμικών αποζημιώσεων και δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές της μεταπολεμικής ελληνικής ακτοπλοΐας.

Το ιταλικό διασωστικό πλοίο που «βαφτίστηκε» Νεράιδα

Το 1950, στη γραμμή του Αργοσαρωνικού εμφανίστηκε ο επιχειρηματίας Γιάννης Λάτσης, που έμελλε να φέρει επανάσταση στα ακτοπλοϊκά ταξίδια.

Το 1949, ο Λάτσης, αγόρασε έναντι 40.000 λιρών το πλοίο «Λαουράνα», το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Μάλτα – Συρακούσες.

Το «Λαουράνα» ναυπηγήθηκε το 1939 από ιταλική εταιρεία. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως διασωστικό καράβι. Μάλιστα, ήταν και το μοναδικό ιταλικό διασωστικό που δεν καταστράφηκε στον πόλεμο. Από αυτή την άποψή σίγουρα ήταν τυχερό.

Σε ένα από τα πρώτα του ταξίδια με ιδιοκτήτη τον Λάτση, αποφασίστηκε και η μετονομασία του πλοίου, αλλά με πανηγυρικό τρόπο. Για το νέο όνομα κλήθηκαν να αποφασίσουν οι επιβάτες και τα βαφτίσια απέκτησαν ένα κοσμικό χαρακτήρα και ιδιαίτερα διασκεδαστικό για τους ταξιδιώτες. Εκείνη την εποχή τα καλά πλοία ήταν ελάχιστα όπως και οι αφορμές για εν πλω ψυχαγωγία.

Μεταξύ των ονομάτων που ακούστηκαν για το «Λαουράνα» ήταν «Αφρόεσσα», «Έλλη», «Εριέττα» και «Νεράιδα». Στην ονομαστική ψηφοφορία που επικράτησε το «Νεράιδα». Καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της ονομασίας του πλοίου είχε ο Νικόλαος Πλαστήρας, καθώς Νεράιδα ονομαζόταν μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους κοντά στη γενέτειρα του θρυλικού μαύρου Καβαλάρη.

Άνεση, πολυτέλεια και διασκέδαση

Ο Λάτσης, μετά την αγορά του πλοίου, το επισκεύασε και τον Απρίλιο του 1950 το δρομολόγησε στον Αργοσαρωνικό. Το καθημερινό δρομολόγιο ήταν Πειραιάς – Αίγινα-Μέθανα- Πόρος- Ύδρα- Ερμιόνη- Σπέτσες. Κάθε Πέμπτη το πλοίο «έδενε» και στο Λεωνίδιο, ενώ κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ της Επιδαύρου έφτανε μέχρι την ιστορική πόλη της Πελοποννήσου.

Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν κι άλλα πλοία που είχαν δρομολογηθεί στη γραμμή του Αργοσαρωνικού, η «Νεράιδα» του Γιάννη Λάτση ήταν το μικρό ποστάλι που καινοτόμησε στην επιβατηγό ακτοπλοΐα. Ο Έλληνας επιχειρηματίας ήταν από τους πρώτους που αναγνώρισαν τη σημασία των νησιών του Αργοσαρωνικού, ως έναν από τους πιο δημοφιλείς και κοντινούς προορισμούς, σε σχέση με την Αθήνα.

Το πλοίο μετέφερε επιβάτες για μια μονοήμερη εκδρομή, αλλά και κατοίκους των νησιών του Αργοσαρωνικού. Μέσα στο «Νεράιδα» οι επιβάτες μετέφεραν και μικρά εμπορεύματα, αλλά και μικρά ζώα, που συχνά οι ταξιδιώτες τα έπαιρναν από την επαρχία και τα πήγαιναν σε συγγενείς στην Αθήνα ως δώρο.

Η «Νεράιδα» προσέφερε άνεση και πολυτέλεια στα ταξίδια της, με αντάλλαγμα υψηλότερο ναύλο από τα συμβατικά πλοία της περιόδου.

Για τα δεδομένα της εποχής, το πλοίο ήταν αρκετά μεγάλο και ταχύ, ταξιδεύοντας σχεδόν με 15 μίλια την ώρα και μειώνοντας τον χρόνο ταξιδιού από Πειραιά προς Αίγινα σε 1,5 ώρα. Ο Γιάννης Λάτσης, όσο το «Νεράιδα» ήταν ενεργό στη γραμμή του Αργοσαρωνικού συχνά το κουμάνταρε ο ίδιος, ενώ αρκετές φορές έκοβε εισιτήρια έξω από το πλοίο στον Πειραιά!

Παράλληλα, διοργάνωνε συχνά χοροεσπερίδες μέσα στο πλοίο για τη διασκέδαση των επιβατών και του πληρώματος.

Γενικά ήταν από τους πρώτους που είχε μια διαφορετική πρόταση προς το επιβατικό κοινό με εκπλήξεις και ψυχαγωγικές δράσεις.

Ο Έλληνας επιχειρηματίας χρησιμοποίησε το «Νεράιδα» και ως ιδιωτικό καράβι, φιλοξενώντας πολλές προσωπικότητες από το εξωτερικό.

Το «παιδί και το δελφίνι»

Το 1957, η φήμη του «Νεράιδα» ταξίδεψε μέχρι το Χόλιγουντ. Με πρωταγωνιστές την ανερχόμενη Σοφία Λόρεν και τους Άλαν Λαντ και Κλίφτον Γουέμπ, γυρίστηκε στην Ελλάδα η πρώτη ταινία αμερικανικής παραγωγής, με τίτλο “Το παιδί και το δελφίνι”.

Για τις ανάγκες των γυρισμάτων, το «Νεράιδα» χρησιμοποιήθηκε ως το γιοτ του Κλίφτον Γουέμο ενώ στο εσωτερικό του πλοίου κινηματογραφήθηκαν αρκετές σκηνές. Η ταινία ήταν μια εμπορική επιτυχία και ένας εξαιρετικός τρόπος να προβληθεί η ομορφιά της Ύδρας στο εξωτερικό.

Διαβάστε : Πρώτα βγήκε η Λόρεν από τη θάλασσα της Ύδρας και μετά ήρθε ο τουρισμός στα νησιά. Η ταινία που άλλαξε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό   

Το τελευταίο ταξίδι

Το 1974 το «Νεράιδα» έκανε το τελευταίο του ταξίδι. Μέσα σε δυόμιση δεκαετίες, το ποστάλι του Λάτση μετέφερε χιλιάδες Έλληνες και ξένους, ντόπιους και τουρίστες στα λιμάνια του Αργοσαρωνικού, άλλους για επαγγελματικούς λόγους και άλλους για διασκέδαση και αναψυχή.

Ο Γιάννης Λάτσης αποκαλούσε το «Νεράιδα», το «τυχερό» του πλοίου. Κατά μία έννοια ήταν, καθώς ήταν το μόνο που δεν ναυάγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια δεν ακολούθησε τη διάλυση, που είναι συνήθως η μοίρα των υπερηλίκων πλοίων.

Αντί αυτού, το πλοίο έμεινε για 30 χρόνια στην Ελευσίνα, έως το 2007. Μάλιστα, λέγεται ότι ο Γιάννης Λάτσης, όταν πήγαινε στα διυλιστήρια της Ελευσίνας, έλεγε στον προσωπικό του οδηγό να περνάει και από το σημείο που ήταν αγκυροβολημένο το «Νεράιδα».

Από την ακτοπλοΐα στην ποντοπόρο ναυτιλία

Ο Γιάννης Λάτσης, μαζί με το «Νεράιδα» δρομολόγησε στη γραμμή του Αργοσαρωνικού και άλλα δύο πλοία, το «Εριέττα» και το «Ήπειρος», το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε «Άγιος Νεκτάριος”.

Παρά την επιτυχημένη του παρουσία στην ακτοπλοΐα, ο Γιάννης Λάτσης αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στα υπερατλαντικά ταξίδια.

Κατά τις δεκαετίες του ‘50 και του ’60, σημειώθηκε ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων προς την Αμερική, τον Καναδά και την Αυστραλία.

Για τον λόγο αυτό, ο Λάτσης αγόρασε δύο μεγάλα υπερωκεάνια απ΄την Αγγλία, το «Highland Princess» και το «Highland Brigade», τα οποία μετονόμασε σε «Εριέττα Λάτση» και «Μαριάννα Λάτση» αντίστοιχα, τα ονόματα δηλαδή της συζύγου του και της κόρης του. Τα δύο υπερωκεάνια ήταν πολυτελή και προσέφεραν υπηρεσίες που δεν είχαν άλλα πλοία της εποχής.

Ο Γιάννης Λάτσης είχε προγραμματίσει να δρομολογήσει τα “Εριέττα” και «Μαριάννα» στη γραμμή Πειραιάς- Αυστραλία, αλλά δεν πρόλαβε.

Την ίδια εποχή, ο εφοπλιστής Αντώνης Χανδρής με το θρυλικό για την εποχή πλοίο «Πατρίς» εξυπηρετούσε την ίδια γραμμή.

Από την Αυστραλία στην Τζέντα

Ο Γιάννης Λάτσης, θεωρώντας ότι η μεταναστευτική ζήτηση δεν μπορούσε να υποστηρίξει τη δική του εταιρεία και την εταιρεία Χανδρή, επένδυσε σε έναν διαφορετικό προορισμό.

Αφού πούλησε το ένα από τα δύο πλοία, ναύλωσε το άλλο στο βασίλειο της Λιβύης και καθιέρωσε μια γραμμή από το λιμάνι της Τζέντα στη Σαουδική Αραβία προς τη Μέκκα, διευκολύνοντας μουσουλμάνους προσκυνητές.

Το πλοίο του Λάτση ήταν γρήγορο και πολυτελές για την εποχή και μετέφερε τους ταξιδιώτες με άνεση και αξιοπιστία.

Τα ταξίδια αυτά σταδιακά επεκτάθηκαν και σε άλλες μουσουλμανικές χώρες και μετέφεραν κόσμο από την Τυνησία, το Μαρόκο και τη Λιβύη προς τη Σαουδική Αραβία.

Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’60, η μεταφορά προσκυνητών με πλοία σταδιακά μειώθηκε, καθώς το αεροπλάνο έγινε το κύριο μέσο μεταφοράς για μακρινούς προορισμούς.

Οι επιχειρηματικές σχέσεις του Λάτση με τον αραβικό κόσμο, ωστόσο, μόλις είχαν αρχίσει.

Ένας Έλληνας στην αυτοκρατορία του πετρελαίου

Με  τη μεταφορά προσκυνητών στη Μέκκα, ο Λάτσης κατάφερε να κάνει γνωστό στο όνομά του στον μουσουλμανικό κόσμο και κυρίως στη Σαουδική Αραβία. Παράλληλα, ήρθε και ο ίδιος  σε επαφή με Άραβες και τον τρόπο σκέψης του αραβικού κόσμου.

Το 1969, ο Γιάννης Λάτσης ίδρυσε την Πετρόλα Ελλάς, μια ελληνική πετρελαϊκή εταιρεία και μερικά χρόνια αργότερα επέκτεινε τα συμφέροντα της επιχείρησής του στη Σαουδική Αραβία.

Παράλληλα, εκτός από διάφορα έργα υποδομής, ο Γιάννης Λάτσης κατασκεύασε ένα διυλιστήριο κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα.

Για την επίσπευση των έργων, ο Γιάννης Λάτσης, μετασκεύασε υπερωκεάνια πλοία που είχε στην κατοχή του ως πλωτά μουσεία και γραφεία, φιλοξενώντας το εργατικό προσωπικό!

Ο Λάτσης μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να γίνει ένας σημαντικός επιχειρηματίας στον τομέα του πετρελαίου.

Έως το τέλος της ζωής του ήταν δραστήριος και επέκτεινε ακόμη περισσότερο τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στις τραπεζικές επιχειρήσεις.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Ιστορικό Αρχείο Ιωάννη Σ. Λάτση

ΔΕΙΤΕ τη νέα εκπομπή της Μηχανής του Χρόνου στο COSMOTE HISTORY:

Η συναρπαστική ιστορία της ελληνικής ακτοπλοΐας. Οι θρυλικές κόντρες του Αιγαίου και τα ναυάγια που άλλαξαν τους κανόνες ασφαλείας. Νέα εκπομπή