Το “μπαλκόνι του Πηλίου” που πρωτοστάτησε στην επανάσταση του ’21 και είχε γυναίκα οπλαρχηγό. Δείτε το από ψηλά (drone)

Η Μακρινίτσα, χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, βόρεια του Βόλου, αποτελεί ένα από τα πιο τουριστικά ορεινά χωριά της Ελλάδας. Φημίζεται για την παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική της και την μαγευτική θέα της προς τον Βόλο και τον Παγασητικό κόλπο.

Γι’ αυτό άλλωστε και είναι γνωστή ως “το μπαλκόνι του Πηλίου”.

Ο παραδοσιακός οικισμός της Μακρινίτσας χτίστηκε στις αρχές του 13ου αιώνα, όταν ο τοπάρχης και πλούσιος γαιοκτήμονας Κωνσταντίνος Μαλιασηνός ίδρυσε στο Πήλιο τη μονή της Θεοτόκου Οξείας Επισκέψεως ή Μακρινιτίσσης. Γύρω από τη μονή ξεκίνησε σταδιακά να αναπτύσσεται και να οργανώνεται ένας μικρός οικισμός, ο οποίος πήρε το όνομά του από τη γειτονική μονή.

Η Μακρινίτσα σημείωσε ραγδαία ανάπτυξη κατά τον 18ο αιώνα εξαιτίας του εμπορίου και της βυρσοδεψίας και στις αρχές του 19ου αιώνα έφτασε να γίνει η ισχυρότερη και πολυπληθέστερη κωμόπολη της περιοχής.

Τα επιβλητικά αρχοντικά της αποτελούν ισχυρά τεκμήρια της οικονομικής άνθησης που γνώρισε την περίοδο εκείνη, ειδικά τα χρόνια μεταξύ 1750 και 1830.

Ωστόσο, παρά την ευημερία και τα προνόμια που απολάμβαναν οι κάτοικοι της Μακρινίτσας και των γειτονικών οικισμών του Πηλίου από τους Οθωμανούς, το χωριό πρωτοστάτησε στον Αγώνα για Ανεξαρτησία το 1821.

Με την κήρυξη της επανάστασης στο Πήλιο από τον Άνθιμο Γαζή, τον Μάιο του 1821, οι Πηλιορείτες πολιόρκησαν ανεπιτυχώς το Βελεστίνο και τον Βόλο. Οι Οθωμανοί, ως απάντηση, επιτέθηκαν στη Μακρινίτσα. Αν και οι κάτοικοι αντιστάθηκαν σθεναρά, η επανάσταση στην περιοχή καταπνίγηκε.

Το 1878, οι κάτοικοι της Μακρινίτσας βρέθηκαν και πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, αυτή τη φορά στην επανάσταση της Θεσσαλίας.

Ο αγώνας των Θεσσαλιωτών και των Μακεδόνων είχε ως σκοπό την κατάργηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, σύμφωνα με την οποία το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας θα περνούσε στην κυριαρχία της Βουλγαρίας, και την ένωση της Μακεδονίας με την Ελλάδα.

Τα επαναστατικά σώματα της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα οι κάτοικοι της Μακρινίτσας, με αρχηγό την Μαργαρίτα Μπασδέκη, πάλεψαν γενναία αλλά τελικά ηττήθηκαν από τον Οθωμανικό στρατό.

Η επανάσταση έληξε και τρία χρόνια αργότερα, το 1881, το ορεινό χωριό και “μπαλκόνι του Πηλίου” ενσωματώθηκε μαζί με την υπόλοιπη Θεσσαλία στο ελληνικό κράτος.

Κορυφαίος ταξιδιωτικός προορισμός

Σήμερα η Μακρινίτσα αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς του Πηλίου, με πολλά από τα παλιά αρχοντικά του να έχουν ανακαινιστεί και μετατραπεί σε ξενοδοχεία, ενώ παράλληλα έχει αναπτυχθεί η βιοτεχνία παραδοσιακών προϊόντων, από τα οποία τα πιο γνωστά είναι το τσίπουρο, τα ζυμαρικά, το μέλι και οι μαρμελάδες.

Τα κτίσματα της Μακρινίτσας είναι δομημένα σύμφωνα με την παράδοση της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Οι κατοικίες είναι διώροφες ή τριώροφες με χοντρούς πέτρινους τοίχους, ενώ τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι οι πέτρινες στέγες, η πλούσια ζωγραφική και ξυλογλυπτική διακόσμηση στον πάνω όροφο, οι ξυλόγλυπτες πόρτες και τα παραθυρόφυλλα.

Σημαντικό αρχοντικό της Μακρινίτσας είναι το αρχοντικό Τοπάλη που χτίστηκε το 1844 και χρησιμοποιείται σήμερα ως λαογραφικό μουσείο.

Το κτίριο είναι τριώροφη οχυρωμένη κατοικία, με πολεμότρυπες και αμυντικό πυργίσκο στην στέγη του. Το αρχοντικό δόθηκε στην κοινότητα της Μακρινίτσας, από την οικογένεια Τοπάλη το 1932 για να στεγάσει το λαογραφικό μουσείο, το οποίο σήμερα διαθέτει περισσότερα από 1500 εκθέματα.

Δείτε το βίντεο drone του συνεργάτη μας Μαρίνου Χαραλαμπόπουλου από το Travel Inspiration:

Αρχική φωτογραφία : ©Μηχανή του Χρόνου