Στην Μαυριτανία, στο οροπέδιο Adrar της ερήμου Σαχάρα, ένα εντυπωσιακό και συγχρόνως μυστήριο γεωλογικό φαινόμενο διεγείρει το ενδιαφέρον των επιστημόνων και αιχμαλωτίζει τη ματιά των αστροναυτών.
Το αποκαλούμενο “μάτι της Σαχάρας” ή “δομή Richat“, είναι μια τρύπα με διάμετρο 40-50 χιλιόμετρα και πολλούς ομόκεντρους κύκλους (ουσιαστικά κυκλικές κορυφογραμμές). Εντελώς ορατή δεν είναι ούτε από drone ούτε από αεροπλάνο.
Διακρίνεται μόνο από δορυφόρο στο διάστημα και θυμίζει κρατήρα, όπως αυτοί που υπάρχουν στη Σελήνη.
Η ύπαρξη του “ματιού της Σαχάρας” ήταν γνωστή εδώ και αιώνες στις τοπικές νομαδικές φυλές. Φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1960, από τους αστροναύτες του προγράμματος Gemini. Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν απόλυτα το πότε και πώς δημιουργήθηκε.
Αρχικά, οι γεωλόγοι πίστευαν ότι ήταν αποτέλεσμα πρόσκρουσης μετεωρίτη, όμως η συγκεκριμένη εκδοχή έχει απορριφθεί. Εκτιμάται ότι εμφανίστηκε πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, ενώ μια άλλη διαδεδομένη θεωρία υποστηρίζει ότι συνδέεται με τη Χαμένη Ατλαντίδα.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Αφρικής που προκαλεί δέος και θαυμασμό σε κάθε παρατηρητή. Μάλιστα, έχει επιλεγεί ως μία από τις 100 τοποθεσίες γεωλογικής κληρονομιάς από τη Διεθνή Ένωση Γεωλογικών Επιστημών (IUGS).
Οι θεωρίες για την προέλευση του “ματιού”
Σύμφωνα με το NASA Earth Observatory, το “μάτι της Σαχάρας” πιστεύεται ότι είναι ένας ανυψωμένος θόλος (ή “θολωτό αντίκλινο” κατά τους γεωλόγους) που αποτελείται από πυριγενή και ιζηματογενή πετρώματα, τα οποία χρονολογούνται πριν από την εμφάνιση της ζωής στη Γη.
“Αν και αρχικά θεωρήθηκε λανθασμένα ως πιθανός κρατήρας πρόσκρουσης, σήμερα είναι γνωστό ότι πρόκειται για ένα διαβρωμένο κυκλικό αντίκλινο από στρωματοποιημένα ιζηματογενή πετρώματα. Με άλλα λόγια, είναι ένας τεράστιος δομικός θόλος που μας δόθηκε από τη φύση“, αναφέρει σε ανάρτησή του ο μετεωρολόγος, Σάκης Αρναούτογλου.
Η επικρατέστερη θεωρία αναφέρει ότι η “δομή Richat” δημιουργήθηκε, όταν η υπερήπειρος της Παγγαίας άρχισε να διασπάται, δηλαδή περίπου πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα η Αφρική να αποκοπεί από τη Νότια Αμερική.
Είναι πολύ πιθανόν η έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα κάτω από την επιφάνεια της Γης να ώθησε, μέσω του μάγματος, το έδαφος προς τα πάνω και, έτσι, να διαμορφώθηκε το “μάτι”.
Τέλος, η πιο δημοφιλής αλλά ακραία θεωρία, υποστηρίζει ότι το “μάτι της Σαχάρας” είναι τα απομεινάρια της Ατλαντίδας, με το επιχείρημα ότι υπάρχουν ομοιότητες με τις περιγραφές του Πλάτωνα στους διαλόγους του “Τίμαιος” και “Κριτίας“.
Πολλοί απορρίπτουν την άποψη αυτή ως θεωρία συνωμοσίας. Κανένας ιστορικός ερευνητής δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να ταυτίσει την Ατλαντίδα με κάποιο νησί της Μεσογείου ή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η χαμένη Ατλαντίδα παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή αινίγματα της ιστορίας, καθώς διάφοροι θρύλοι, θεωρίες και επιστημονικές έρευνες έχουν δει το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Συμπληρωματικά, το “μάτι της Σαχάρας” δεν απειλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά από την κλιματική αλλαγή, η οποία προκαλεί περαιτέρω ερημοποίηση στην περιοχή. Οι ειδικοί πιθανολογούν ότι η ενίσχυση των ανέμων στην έρημο θα δημιουργήσει περισσότερους αμμολόφους και, στο μακρινό μέλλον, το “μάτι” θα καλυφθεί από άμμο και σκόνη.
Δείτε παρακάτω ένα σύντομο και ενδιαφέρον βίντεο του History Channel για το “μάτι της Σαχάρας” και την Ατλαντίδα:
Με πληροφορίες από: NASA Earth Observatory, ThoughtCo και ZME Science
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: WikimediamtxCommons
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr