Το “Κεχριμπαρένιο δωμάτιο” του Μεγάλου Πέτρου που έκλεψαν οι Ναζί. Το κυνήγι θησαυρού για το όγδοο θαύμα του κόσμου. Που βρίσκεται σήμερα;

Πηγή: Αναζητώντας θρυλικούς θησαυρούς, Ιωάννης Χ. Μπαϊμπάκης, εκδόσεις Λεξίτυπον

Ένας τεράστιας αξίας θησαυρός που κλάπηκε από τους Ναζί, έχει να κάνει με το δώρο του βασιλιά Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α’ της Πρωσίας προς τον Μεγάλο Πέτρο της Ρωσίας.

Του είχε χαρίσει μια αίθουσα εκατό περίπου τετραγωνικών μέτρων καλυμμένη εξ ολοκλήρου από κεχριμπάρι διαφόρων αποχρώσεων και εξαιρετικής ποιότητας από τα ορυχεία του Κένισμπεργκ. Η αίθουσα αυτή μεταφέρθηκε το 1716 στην Αγία Πετρούπολη στο θέρετρο Τσάρσκογε Σέλο (μετονομάστηκε σε Πούσκιν μετά την επανάσταση του 1917) και αποτέλεσε το επιφανέστερο στολίδι των θερινών ανακτόρων του Μεγάλου Πέτρου.

Το 1756 η αίθουσα μεταφέρθηκε στα Ανάκτορα της Μεγάλης Αικατερίνης. Η αίθουσα αυτή χαρακτηρίστηκε ως το όγδοο θαύμα του κόσμου και πήρε την ονομασία “Το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο”. Για 150 χρόνια αποτέλεσε χώρο υποδοχής των υψηλών προσκεκλημένων της αυτοκρατορίας.

Η κλοπή από τους Ναζί και τα σενάρια για τη μυστική τοποθεσία του θησαυρού

Στα 1941 οι γερμανοί στρατιώτες εισέβαλαν στην Αγία Πετρούπολη, αποσυναρμολόγησαν ολόκληρη την αίθουσα, τη συσκεύασαν σε 27 κιβώτια και τη μετέφεραν στην Ανατολική Πρωσία, στον πύργο του Κένισμπεργκ. Το 1944 μεταφέρουν τα κιβώτια και πάλι για να τα προστατέψουν από τους βομβαρδισμούς. Αυτή είναι και η τελευταία αναφορά που υπάρχει για την αίθουσα. Μετά τη λήξη του πολέμου ξεκινά ένα μεγάλο κυνήγι θησαυρού. Οι πάντες προσπαθούν να ανακαλύψουν τον χώρο απόκρυψης του “Κεχριμπαρένιου δωματίου”. Τα σενάρια για τη μυστική τοποθεσία είναι πολλά. Κάποιοι λένε ότι βρίσκεται ποντισμένο στον βυθό της Βαλτικής Θάλασσας, κάποιοι άλλοι ότι είναι καλά κρυμμένο στις δαιδαλώδεις στοές των ορυχείων της Ανατολικής Γερμανίας και άλλοι ότι το έχουν στην κατοχή τους οι Αμερικανοί.

Ένας εκδότης, ο Τέτε Μπέτγκερ, ανακάλυψε κάποια στοιχεία τα οποία παρουσιάστηκαν στη γερμανική τηλεόραση και σύμφωνα με τα οποία ένα τμήμα του δωματίου, μαζί με άλλους θησαυρούς, μεταφέρθηκε σε κάποιο ορυχείο άλατος Φολπριχάουζεν. Στο συγκεκριμένο ορυχείο υπήρχαν και αποθήκες πυρομαχικών. Σε έκρηξη που έγινε το 1945 ανατινάχτηκε το ορυχείο και μαζί του και οι θησαυροί που φυλάσσονταν εκεί. Ακόμη κι αν ισχύουν αυτές οι πληροφορίες, εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα της αίθουσας μαζί με τα πολύτιμα αντικείμενα που αυτή περιείχε, που δεν έχει εντοπιστεί ακόμη. Το 1997 έκαναν την εμφάνισή τους στη Βρέμη και το Βερολίνο δύο αντικείμενα που προέρχονταν από το Κεχριμπαρένιο δωμάτιο. Το γεγονός αυτό έδωσε τροφή για διάφορες εικασίες, αλλά όπως τελικά φάνηκε, είχαν κλαπεί από γερμανούς στρατιώτες προτού μεταφερθεί το δωμάτιο από τη Ρωσία.

Μόλις 48 χιλιόμετρα από την Πράγα βρίσκεται το ήρεμο και απομονωμένο χωριό Stechovice. Λίγο πριν το τέλος του Β’ ΠΠ οι ναζί αξιωματούχοι προσπάθησαν να περισώσουν ότι μπορούσαν από την ήδη θρυμματισμένη αυτοκρατορία τους, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να επανακάμψει το Γ’ Ράιχ. Κατά τους τελευταίους μήνες του πολέμου φρόντισαν να μεταφέρουν όλους τους θησαυρούς και τα μυστικά τους αρχεία από το Βερολίνο, σε ειδικά κατασκευασμένες υπόγειες σήραγγες και αποθήκες σε μια περιοχή που θεωρήθηκε ασφαλής από τους αμερικανούς βομβαρδισμούς. Οι θησαυροί αυτοί κρύφτηκαν από τους Ναζί στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Hradistko και σε διάφορες θέσεις στην κοιλάδα του ποταμού Vltava, κοντά στο Stechovice. Εκεί μετέφεραν 540 κιβώτια που περιείχαν χρυσό, διαμάντια κοσμήματα και σπάνια έργα τέχνης. Επίσης, όλα τα αρχεία ερευνών του ιδρύματος Kaiser σχετικά με το μυστικό ατομικό και βιοχημικό πρόγραμμα των Ναζί. Μαζί με όλα αυτά λέγεται πως στις σήραγγες της περιοχής έκρυψαν και το περίφημο “Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο”.

Μετά το τέλος του πολέμου, ένας από τους ανώτερους αξιωματικούς των SS, ο οποίος συμμετείχε στην απόκρυψη των αρχείων, αποκάλυψε τη θέση κάποιων κρυπτών στους Αμερικανούς. Τον Φεβρουάριο του 1946 οι Αμερικανοί εντόπισαν την πρώτη από τις αποθήκες. Μετά την επιχείρηση 36 ωρών κατόρθωσαν να αποσυναρμολογήσουν ένα περίπλοκο προστατευτικό σύστημα από εκρηκτικές ύλες και να μεταφέρουν 32 κιβώτια διαστάσεων 100 επί 80 επί 70 περίπου εκατοστών και βάρους περίπου 180 κιλών το καθένα. Μεταξύ των υλικών που βρέθηκαν, στα κιβώτια υπήρχαν διάφορες αναφορές, εκθέσεις της Γκεστάπο, ένας κατάλογος 60-70.000 ονομάτων Τσέχων συνεργατών των Ναζί, οδηγίες για τα μέτρα μυστικότητας που χρησιμοποιούνταν κατά τη διάρκεια των γερμανικών ερευνητικών προγραμμάτων και ένας πλήρης κατάλογος όλων των σημαντικών Τσέχικων αρχαιοτήτων και κρατικών θησαυρών.

Η τότε τσεχοσλοβάκικη κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε έντονα ενάντια στη μεταφορά των αρχείων και έτσι οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν να τα δώσουν πίσω. Πιστεύεται πως το πολυτιμότερο μέρος αυτών των εγγράφων παρέμεινε σε αμερικανικά χέρια και δεν επιστράφηκε ποτέ. Στα μεταπολεμικά έτη, κάποιοι ερευνητές θησαυρών και ορισμένες μυστικές υπηρεσίες διαπίστωσαν πως οι Αμερικανοί δεν είχαν ανακτήσει όλα τα αρχεία και τους θησαυρούς από τις υπόγειες σήραγγες του Stechovice. Ανάμεσα σε αυτά που πιστεύεται ότι βρίσκονται ακόμη κρυμμένα εκεί, είναι το “Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο” και τα σχέδια των Ναζί για την κατασκευή της πυρηνικής βόμβας.

Πηγή: Αναζητώντας θρυλικούς θησαυρούς, Ιωάννης Χ. Μπαϊμπάκης, εκδόσεις Λεξίτυπον

 Διαβάστε επίσης: Οι θησαυροί που έκλεψαν οι Ναζί από όλη την Ευρώπη. Κυνηγοί ψάχνουν σε σπηλιές, λίμνες και ορυχεία