“Το παρεκκλήσι των κρανίων”. Το δημιούργησαν ένας ιερέας και ένας νεκροθάφτης για να τιμήσουν τους νεκρούς των πολέμων. Έβρισκαν τους σκελετούς, ακολουθώντας σκυλιά που έψαχναν για κόκαλα

Το 1776, όταν χιλιάδες άνθρωποι πέθαιναν από πολέμους και ασθένειες, ένας Τσέχος ιερέας αποφάσισε να τιμήσει τους νεκρούς με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Το όνομα του ιερέα ήταν Βακλάβ Τόμασεκ και συνεργασία με τον νεκροθάφτη Τζ. Λάνγκερ, συγκέντρωσε τους σκελετούς χιλιάδων νεκρών και τους τοποθέτησε στο εσωτερικό μίας μικρής εκκλησίας στην Πολωνία.

Για 18 χρόνια, από το 1776 μέχρι και το 1794, οι δύο άντρες έψαχναν για πρόχειρους μαζικούς τάφους και αφαιρούσαν τους σκελετούς.

Συγκέντρωσαν περισσότερους από 24 χιλιάδες σκελετούς, τους οποίους έβρισκαν ακολουθώντας σκυλιά, τα οποία έψαχναν κόκαλα για να φάνε.

Είχαν προηγηθεί δύο θανατηφόροι πόλεμοι οι οποίοι αποδεκάτισαν την Ευρώπη.

Ο πρώτος ήταν γνωστός ως ο Τριακονταετής πόλεμος, στον οποίο συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και υπολογίζεται πως έχασαν τη ζωή τους 8 εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο δεύτερος ήταν γνωστός ως Επταετής πόλεμος, ο οποίος επεκτάθηκε μέχρι και τη βόρεια Αμερική.

Παράλληλα, θρησκευτικές διαμάχες και ασθένειες προκάλεσαν τον θάνατο κι άλλων ανθρώπων, οι οποίοι κατέληξαν σε μαζικούς τάφους.

Αυτούς τους νεκρούς άρχισαν να ξεθάβουν οι Τόμασεκ και Λάνγκερ το 1776 για να “διακοσμήσουν” το παρεκκλήσι τους.

Βρίσκεται στην μικρή πόλη, Czermna, στα νοτιοδυτικά της Πολωνίας, κοντά στα σύνορα με την Τσεχία.

Είναι αφιερωμένο στον Άγιο Βαρθολομαίο και στα πολωνικά είναι γνωστό ως “Kaplica Czaszek”, δηλαδή “Το παρεκκλήσι των κρανίων”.

Οι τοίχοι του διακοσμούνται από 3 χιλιάδες ανθρώπινα κρανία και οστά, ενώ στην υπόγεια κρύπτη φυλάσσονται ακόμα 21 χιλιάδες σκελετοί.

Μερικά κρανία έχουν ξεχωριστή θέση, είτε επειδή ήθελαν να τιμήσουν το πρόσωπο στο οποίο ανήκε είτε επειδή θεώρησαν ότι παρουσίαζαν ανθρωπολογικό ενδιαφέρον.

Το ένα από αυτά ανήκε σε έναν Τάταρο πολεμιστή, τα άλλα δύο στον δήμαρχο της πόλης Czermna και στη σύζυγό του, το τέταρτο ήταν διάτρητο από σφαίρες, το πέμπτο είχε διαβρωθεί από τη σύφιλη και το έκτο λέγεται πως ανήκε σε κάποιον γίγαντα.

Δίπλα σε αυτά τα κρανία βρίσκονται και τα κρανία των δημιουργών του παρεκκλησιού, του ιερέα και του νεκροθάφτη που δημιούργησαν αυτή την περίεργη διακόσμηση.

Στόχος του ιερέα δεν ήταν να τρομοκρατήσει τους ντόπιους, αλλά να τιμήσει τη μνήμη των νεκρών και να υπενθυμίσει στον κόσμο πόσο σύντομη και εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Το «στοιχειωμένο» νησί με τις κούκλες που έγινε τουριστικό αξιοθέατο. Την ιστορία διέδωσε ο επιστάτης του, όταν βρήκε ένα πνιγμένο κορίτσι και δίπλα του επέπλεε μια κούκλα. Αργότερα είχε το ίδιο τέλος και αυτός (φωτο)