Το όπλο μαζικής καταστροφής που είχε αγοράσει ο Σαντάμ Χουσεΐν και τμήμα του πιάστηκε στο λιμάνι της Πάτρας. Το θρίλερ με τον εντοπισμό του υπόλοιπου οπλισμού

Διαστάσεις διεθνούς σκανδάλου με ανάμειξη κυβερνήσεων, μυστικών υπηρεσιών , επιχειρήσεων και ιδιωτών, έλαβε η υπόθεση «υπερπυροβόλου», που ετοιμαζόταν να πουλήσει βρετανική εταιρεία στον Ιρακινό Πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν.

Πυρηνικό πυροβόλο στη Πάτρα

Στις 21 Απριλίου του 1990, ένα τμήμα γιγαντιαίου πυρηνικού πυροβόλου εντοπίστηκε σε νταλίκα από τελωνειακούς στην Πάτρα. Το οπλικό σύστημα είχε φορτωθεί ως ένας απλός σωλήνας στην Αγγλία, και επρόκειτο να μεταφερθεί στην Βαγδάτη μέσω Τουρκίας , έχοντας παραλήπτη το υπουργείο Βιομηχανίας του Ιράκ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» , το τεράστιο οπλικό σύστημα είχε βάρος 29,5 τόνους, μήκος 5,52 μέτρα , διάμετρο 1,32 μέτρα ενώ το συνολικό οπλικό σύστημα είχε μήκος 40 μέτρα. Η νταλίκα έφτασε στο λιμάνι της Πάτρας μέσω Πρίντεζι με το πλοίο της γραμμής. Αρχικά δεσμεύτηκε στο τελωνείο, γιατί δεν έφερε την σφραγίδα του βρετανικού τελωνείου στα ταξιδιωτικά έγγραφα.

Έπειτα από έλεγχο οι αρχές εντόπισαν το «ύποπτο» φορτίο. Τα όργανα της δίωξης του τελωνείου κατάσχεσαν το οπλικό σύστημα , ενώ ο άγγλος οδηγός Πολ Ασουέλ υποστήριζε ότι δεν γνώριζε τίποτα για το περιεχόμενο του φορτίου. Οι αρχές κάλεσαν έναν ειδικό για να ελέγξει το οπλικό σύστημα, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά «ότι επρόκειτο για το έβδομο εξάρτημα κανονιού που είχε προορισμό το Ιράκ».

Ο Άγγλος οδηγός παρέμεινε ως αργά στο τελωνείο για ανάκριση ενώ την επόμενη μέρα οδηγήθηκε στον εισαγγελέα με τις κατηγορίες για λαθρεμπόριο και για διαμετακόμιση.

Ο εκπρόσωπος της βρετανικής εταιρείας που ανέλαβε την κατασκευή του υπερόπλου, Τόνι Πέκ, δήλωσε ότι «θεωρούμε πως τα εξαρτήματα που βρέθηκαν στη Πάτρα, είναι δευτερεύοντα εξαρτήματα για το ίδιο ιρακινό συμβόλαιο που έχει αναφερθεί εκτενώς».

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα» , ο υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας της Βρετανίας, Νίκολας Ρίντλει, δήλωσε ότι «Η κυβέρνηση μας είναι απόλυτα ικανοποιημένη επειδή κατασχέθηκαν αυτοί οι σωλήνες, που αποτελούν μέρος του όπλου».

Λίγες μέρες πριν το περιστατικό, όπως ανέφερε το δημοσίευμα,  είχαν βρεθεί στο αεροδρόμιο του Χίθροου 40 πυροκροτητές που προορίζονταν για την ολοκλήρωση πυρηνικού όπλου. Οι πυροκροτητές βρέθηκαν σε κιβώτια και ήταν έτοιμα να φορτωθούν στις Ιρακινές αερογραμμές , με προορισμό την Βαγδάτη. Η αποστολή από το Λονδίνο οργανώθηκε από μια εταιρεία-βιτρίνα, που προμηθεύτηκε τους πυροκροτητές από αμερικανική εταιρεία.

Το δημοσίευμα ανέφερε επίσης, ότι μια εβδομάδα μετά, στο λιμάνι Μίντλσμπορο κοντά στο Λονδίνο, εντοπίστηκε ένα ακόμη πλοίο που μετέφερε 100 κιβώτια, με προορισμό τη Βαγδάτη, τα οποία περιείχαν κομμάτια ενός τεράστιου σωλήνα που σε μήκος ήταν όσο δύο λεωφορεία στη σειρά. Ο σωλήνας αυτός θα χρησίμευε ως πυροβόλο για την εκτόξευση πυραύλων με πυρηνική ή χημική γόμωση. Οι δύο Άγγλοι υπεύθυνοι της ναυτιλιακής εταιρείας, στην οποία ανήκε το πλοίο, συνελήφθησαν και ισχυρίστηκαν ότι ο σωλήνας ήταν μέρος αγωγού, πετρελαιοχημικού εργοστασίου.

Η εταιρεία – φάντασμα

Η αγγλική εφημερίδα «Ιντεπέντεντ» , αποκάλυψε ότι η εταιρεία «Ένωση Διαστημικών ερευνών», που μεσολάβησε μεταξύ των Βρετανών και της Βαγδάτης για την σύναψη της συμφωνίας για το σούπερ κανόνι, εξαφανίστηκε!  Η εταιρεία-φάντασμα που διέθετε τα γραφεία της σε 5οροφο κτίριο ξαφνικά «διαλύθηκε» και η αναζήτηση των αρμοδίων για την επίρριψη ευθυνών ουσιαστικά κατέστη μάταια.

Ο «τρελός εφευρέτης»

Το τμήμα του σούπερ πυροβόλου που βρέθηκε στην νταλίκα, σύμφωνα με πληροφορίες από την εφημερίδα «Τα Νέα», είχε εφευρεθεί από τον ειδικό στα βαλλιστικά,  Τζέραλντ Μπουλ.

Το όπλο αυτό αρχικά προοριζόταν για τη ΝΑΣΑ, όταν πριν από περίπου 50 χρόνια, προσπαθούσε να τελειοποιήσει του πυραύλους του Βέρνερ Φον Μπράουν ώστε να πετύχουν μεγαλύτερες ταχύτητες για πιο μακρινές αποστάσεις. Τότε ο Τζέραλντ Μπουλ ξεκίνησε να κατασκευάζει το πρώτο κανόνι που θα μπορούσε να εκτοξεύει δορυφόρους σε μακρινά ουράνια σώματα ή σε τροχιά γύρω από την γη.

Όμως η ΝΑΣΑ δεν αγόρασε το κανόνι καθώς το κόστος ήταν πολύ μεγάλο, ενώ υπήρχαν και μεριά τεχνικά προβλήματα.

Το «σχέδιο Βαβυλών»

Όπως ανέφερε το δημοσίευμα της εφημερίδας, η εταιρεία SRC , που είχε αναλάβει την κατασκευή του όπλου, είχε βαφτίσει την επιχείρηση προς το Ιράκ «σχέδιο Βαβυλών». Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, ξεκίνησαν οι …ατυχίες. Η πρώτη ήταν η δολοφονία του Μπουλ στις Βρυξέλλες, μετά, ακολούθησαν οι συλλήψεις στο Λονδίνο και τέλος η κατάσχεση της νταλίκας στη Πάτρα. Και έτσι το σχέδιο ναυάγησε.

Η πλευρά της Βαγδάτης

Η Βαγδάτη ωστόσο διέψευσε τους ισχυρισμούς της βρετανικής κυβέρνησης για την κατασκευή ενός γιγαντίου πολυβόλου, χαρακτηρίζοντας τους ψευδείς. Εκπρόσωπος του Ιρακινού υπουργείου εξωτερικών δήλωσε ότι «ο βρετανικός ισχυρισμός όπως και οι προηγούμενοι δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα, γιατί το Ιράκ το οποίο έχει δυνατότητες στον τομέα της κατασκευής πυραύλων δεν έχει ανάγκη από ένα τέτοιο κανόνι, που δεν είναι πάρα στην φαντασία των Βρετανών τελωνείων».

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: Σαντάμ Χουσεΐν, ο κακοποιημένος βοσκός που πήγε σχολείο 10 χρόνων. Πώς ανέβηκε στην εξουσία. Όποιος διαφωνούσε μαζί του, «αυτοκτονούσε» και εκτέλεσε πολλούς στρατιωτικούς του ηγέτες…