Το οχυρό του Ναπολέοντα που χτίστηκε μέσα στη θάλασσα για να αντιμετωπίσει την βρετανική απειλή. Τελικά λειτούργησε ως φυλακή και έγινε διάσημο τηλεσκηνικό για ριάλιτυ

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης το προόριζε για απόρθητο οχυρό κατά των Βρετανών. Το όραμά του δεν εκπληρώθηκε ποτέ, καθώς το Fort Boyard δεν απώθησε κανέναν εχθρό. Το πλωτό φρούριο λειτούργησε για χρόνια ως φυλακή, αλλά τελικά έγινε διάσημο παγκοσμίως χάρη σε ένα τηλεπαιχνίδι.

Στα μέσα του 17^ου αιώνα, οι γαλλικές ακτές που βρέχονταν από τον Ατλαντικό Ωκεανό αισθάνονταν τη βρετανική απειλή ολοένα να αυξάνεται. Για το λόγο αυτό, ο Λουδοβίκος ΙΔ’ έβαλε μπρος ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Ήθελε να κατασκευάσει ένα τεχνητό νησί-φρούριο στον ύφαλο Μπουαγιάρ, ανάμεσα σε δύο φυσικά νησιά προκειμένου να προστατεύσει το οπλοστάσιο Ροσφόρ που βρισκόταν στο κοντινό ομώνυμο λιμάνι. Όταν όμως, ο Γάλλος μηχανικός Ντεκόμπ ετοίμασε τα πρώτα σχέδια, έγινε αντιληπτό πόσο δαπανηρή και δύσκολη θα ήταν η υλοποίησή τους. Έτσι, τα σχέδια προσωρινά μπήκαν στο «συρτάρι».

«Μεγαλειότατε, θα ήταν ευκολότερο να καταλάβει κανείς το φεγγάρι παρά να επιχειρήσει μια τέτοια κατασκευή σε αυτό το μέρος», είχε πει χαρακτηριστικά στο Λουδοβίκο ο Βωμπάν, που ήταν το δεξί του χέρι.

Το σχέδιο τελικά «ξεπάγωσε», μετά από 150 χρόνια. Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις των Βρετανών είχαν φέρει το Ναπολέοντα Βοναπάρτη σε απόγνωση και η ιδέα ενός απροσπέλαστου πλωτού φρουρίου φάνταζε και πάλι ιδανική. Ωστόσο, ακόμα και τον 19^ο αιώνα η κατασκευή εξακολουθούσε να είναι εξαιρετικά περίπλοκη και απαιτητική. Έτσι, ο Βοναπάρτης δεν πρόφτασε να δει το έργο να ολοκληρώνεται. Το πελώριο κάστρο ήταν έτοιμο το 1857, όταν στην εξουσία βρισκόταν ο ανιψιός του, Ναπολέων Γ’.

Το Fort Boyard είχε μήκος 68 μέτρα και πλάτος 31, ενώ τα τείχη που το περιέβαλλαν άγγιζαν τα 20 μέτρα ύψος. Στο κέντρο του φρουρίου υπήρχε μία μεγάλη αυλή, ενώ περιμετρικά με τα τείχη βρίσκονταν τα δωμάτια, οι χώροι φύλαξης των όπλων και οι θύρες των κανονιών. Εξαιτίας του ωοειδούς σχήματός του, από μακριά φάνταζε σαν ένα πελώριο ποδοσφαιρικό στάδιο στη μέση του ωκεανού.

Ωστόσο, την εποχή που το έργο ολοκληρώθηκε, ο αρχικός σκοπός για τον οποίο σχεδιάστηκε δεν υφίστατο πλέον. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, τα πυρά των όπλων πλέον μπορούσαν να καλύψουν πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις κι ένα φρούριο μερικές εκατοντάδες μέτρα από την ακτή δεν χρησίμευε ως προστασία. Έτσι, προσωρινά χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, ως μικρογραφία ενός τεχνητού Αλκατράζ.

Μέχρι τις αρχές του 20^ου αιώνα, είχε εγκαταλειφθεί πλήρως. Έρμαιο του χρόνου και των φυσικών φαινομένων για περισσότερο από μισό αιώνα, το Fort Boyard υπέστη σοβαρές φθορές, με αποτέλεσμα μέρος του να αρχίσει να βυθίζεται στη θάλασσα.

Ήταν 1967 όταν τελικά το φρούριο άλλαξε «χέρια» και απέκτησε νέα χρήση. Μέσα σε λίγα χρόνια, το επιβλητικό οχυρό που ο Ναπολέων Βοναπάρτης κάποτε προόριζε για ασπίδα κατά των Άγγλων, τελικά έγινε διάσημο παγκοσμίως ως σκηνικό για ταινίες, ντοκιμαντέρ, καθώς και μίας γνωστής εκπομπής ριάλιτι. Από το 1990, το κάστρο μετατράπηκε σε τόπο διεξαγωγής του τηλεοπτικού παιχνιδιού “Fort Boyard”, το οποίο σημείωσε ανέλπιστη επιτυχία.

Μέχρι σήμερα, η ιδέα της εκπομπής έχει πουληθεί σε περισσότερες από 173 χώρες, με όλες τις εκδοχές της να έχουν γυριστεί στο ιστορικό πλωτό φρούριο.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikipedia

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Η σχεδία του σεξ». Το ψυχολογικό πείραμα για την επιθετικότητα, που έγινε το 1973 και ήταν ο πρόδρομος του Big Brother. Γιατί οι συμμετέχοντες ήθελαν να σκοτώσουν τον ερευνητή;