Το νοσοκομείο που έδωσε άσυλο στις νεαρές εταίρες! Υψηλοί τοίχοι, σιδερόφραχτα παράθυρα και κοινωνική προκατάληψη. Χτίστηκε με πεντελικό μάρμαρο δίπλα σε ρεματιά της Αθήνας

Το κτίριο της φωτογραφίας, που τραβήχτηκε το 1922, χτίστηκε την περίοδο 1908 – 1910. Στο Δημόσιο πέρασε το 1921 ως δωρεά. Για την ανέγερσή του παραχώρησε οικόπεδο η Μονή Πετράκη. Βρίσκεται στα Ιλίσια και εξυπηρετεί καθημερινά εκατοντάδες πολίτες.

Είναι το νοσοκομείο δερματολογικών νοσημάτων Ανδρέας Συγγρός που χτίστηκε από την σύζυγο του εθνικού ευεργέτη, Ιφιγένεια.

Από το 1850 είχε δημιουργηθεί νοσοκομείο δερματικών νόσων το οποίο εγκαταστάθηκε διαδοχικά σε διαφορετικά κτίρια.

Τα πρώτο θεραπευτήριο αποτελείτο από πέντε δωμάτια και βρισκόταν κοντά στη Γαλλική Σχολή. Αργότερα μεταφέρθηκε στην Οδό Πειραιώς, κοντά στο Γκάζι. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε σε κτίριο της οδού Κολοκυνθούς και αργότερα σε μερικά δωμάτια, σε γειτονιά του Πειραιά.

Στη διάρκεια επίσκεψής του ο Ανδρέας Συγγρός αντίκρισε την άθλια εικόνα του νοσοκομείου και αμέσως αποφάσισε την ίδρυση ενός ευπρεπούς νοσηλευτικού ιδρύματος για τα δερματικά και αφροδίσια νοσήματα.

Με την διαθήκη του, που αποσφραγίστηκε το 1899, ο Συγγρός διέθεσε μεγάλο ποσό για την ανέγερση νοσοκομείου.

Το 1903 η Μονή Πετράκη δώρισε στο Δημόσιο έκταση 19.920 τετραγωνικών πήχεων κοντά στον Ιλισό, για την ίδρυση νοσοκομείου θεραπείας μεταδοτικών νοσημάτων, έκταση η οποία τελικά μεταβιβάστηκε με συμβόλαιο το 1907.

Η ανέγερση του κτιρίου άρχισε το 1908 και η έναρξη λειτουργίας του έγινε στις 4 Ιανουαρίου του 1910.

Το νοσοκομείο θεωρείτο τότε το αρτιότερο του είδους του στον κόσμο και υπαγόταν στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.

Σκοπός του η δωρεάν νοσηλεία και θεραπεία απόρων πασχόντων από αφροδίσια και δερματικά νοσήματα. Επίσης, η εκπαίδευση των δευτεροετών φοιτητών της Ιατρικής και Οδοντιατρικής Σχολής, των μαθητών του Δημοτικού Μαιευτηρίου και του νοσοκομείου Μαρίκα Ηλιάδη, όπως και των νοσοκόμων του Ερυθρού Σταυρού.

Το νοσοκομείο  τα πρώτα χρόνια λειτούργησε και ως άσυλο. Φιλοξενούσε κυρίως νεαρές γυναίκες με αφροδίσια νοσήματα. Σύφιλη, βλεννόρροια και κονδυλώματα.  Ήταν κυρίως πόρνες που έπρεπε να ακολουθήσουν διάφορες θεραπείες, αλλά εξαιτίας της κοινωνικής προκατάληψης ήταν αδύνατο να παραμείνουν σπίτι τους.

Η ανέγερση του νοσοκομείου Ανδρέας Συγγρός ανατέθηκε σε γνωστό αρχιτέκτονα στης εποχής. Ο Αναστάσιος Μεταξάς χρησιμοποίησε πεντελικό μάρμαρο για όλες τις κατασκευές.

Υψηλοί τοίχοι και σιδερόφραχτα παράθυρα περιέβαλαν τους θαλάμους. Εκτός από τους θαλάμους το νοσοκομείο διέθετε: μικροβιολογικό εργαστήριο, πειραματικό εργαστήριο, φυσιοθεραπευτήριο, αμφιθέατρο 300 ατόμων, μουσείο με προπλάσματα, εκκλησία και διαμερίσματα για το προσωπικό.

Η Ιφιγένεια Συγγρού με τη διαθήκη της το 1921 προικοδότησε το νοσοκομείο, ώστε να εξακολουθήσει να παρέχει τις υπηρεσίες του σε ασθενείς πάσχοντες από μεταδοτικά νοσήματα.

Στο νοσοκομείο στεγάζεται και το Μουσείο Κέρινων Προπλασμάτων Αφροδίσιων και Δερματικών Νόσων, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.

Τα ομοιώματα κατασκευάστηκαν στις αρχές του 20^ου αιώνα για την εκπαίδευση των γιατρών.

• Αντλήθηκαν πληροφορίες από τα βιβλία: “Τα δημόσια νοσοκομεία στην Αθήνα και τον Πειραια”, έκδοση της ΕΙΝΑΠ και “Αθήνα, Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία”, εκδόσεις “Βιβλιοπωλείο της Εστίας”

Διαβάστε στη “ΜτΧ”:  Η πυρκαγιά που κατέστρεψε το σημερινό κτίριο της Βουλής. Η φωτιά έκαιγε για δύο ημέρες και τα φλεγόμενα ανάκτορα έγιναν αξιοθέατο από τους πολίτες. Τα σενάρια για δολιοφθορά και το καντήλι της βασίλισσας Όλγας