Η αλήθεια για την ζώνη αγνότητας που “εξασφάλιζε” παρθενία και εμπόδιζε τον αυνανισμό. Γιατί περιγράφεται ως «θωρακισμένο μπικίνι»

Νέες έρευνες ιστορικών δείχνουν ότι οι ζώνες αγνότητας δεν ήταν προϊόν του μεσαιωνικού σκοταδισμού αλλά χρησιμοποιήθηκαν κατά του “αμαρτωλού” σεξ και κατά του αυνανισμού. Διαδόθηκαν τον 19ο αιώνα για να προφυλάξουν τις γυναίκες από τους βιαστές.

Σύμφωνα με τον μύθο, οι γυναίκες των Σταυροφόρων φορούσαν τις ζώνες αγνότητας για να μείνουν ανέγγιχτες, μέχρι να επιστρέψουν οι άντρες τους από τα μακρινά και χρονοβόρα ταξίδια στην ανατολή.

Το παλαιότερο σωζόμενο σχέδιο μιας ζώνης αγνότητας το 1405, είναι του μηχανικού Κόνραντ Κίεζερ

Υπάρχουν διάσπαρτες αναφορές της ζώνης αγνότητας από τον 6ο μέχρι και τον 17ο αιώνα, οι οποίες εμφανίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε θρησκευτικά, μυθολογικά ή σατιρικά κείμενα και σύγχρονοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούνταν μεταφορικά, για να συμβολίσουν την αγνότητα και την παρθενία των γυναικών.

 Στο βιβλίο “Όλα όσα ήθελες πάντα να ξέρεις για το σεξ “, ο David R. Reuben το περιγράφει ως «θωρακισμένο μπικίνι»

Μια ζώνη αγνότητας στο Μουσείο Βασανιστηρίων στο Άμστερνταμ. Από το βιβλίο του Άλμπρεχτ Κλάσσεν καθηγητή στο τμήμα Γερμανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Αριζόνα. 

Τα “σιδερένια” παντελόνια

Η πρώτη “επιστημονική” καταγραφή της ζώνης αγνότητας έγινε το 1405 από τον Γερμανό μηχανικό, Κόνραντ Κίεζερ, ο οποίος κατέγραψε ότι οι γυναίκες της Φλωρεντίας φορούσαν σιδερένια παντελόνια μέσα από τα φορέματά τους.

Μάλιστα ο Κίεζερ σχεδίασε ένα από αυτά τα εσώρουχα. Το σχέδιο όμως δεν παρουσιάζει καμία απ’ τις λεπτομέρειες και τις μετρήσεις που συνήθιζε να περιλαμβάνει ο μηχανικός στις μελέτες του και οι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι δεν είχε δει ποτέ το αντικείμενο που περιέγραφε.

Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ένα χιουμοριστικό, ειρωνικό σχόλιό του που ακολουθούσε την αναφορά της ζώνης αγνότητας:

“Λουκέτα στα τετράποδα ζώα, παντελόνια στις γυναίκες της Φλωρεντίας, ένα αστείο τα δένει όλα αυτά μαζί, τα συστήνω στα ευγενή και πειθαρχημένα νιάτα”.

Σατυρικό σκίτσο με μια γυναίκα που απατά τον άντρα της. Φορά ζώνη αγνότητας και προσφέρει το κλειδί σε έναν κομψά ντυμένο άντρα με ανόητα αυτιά. Δύο φιγούρες σαν σκιές  παρατηρούν τη σκηνή και ένας φασουλής αδειάζει ένα σεντόνι ψείρες σε ένα καλάθι. Πηγή : Βρετανικό Μουσείο μέσω Wikimediamtx Commons

Υπήρχαν κλειδιά;

Πουθενά δεν περιγράφεται ο τρόπος χρήσης τους ή κατασκευής τους. Σε ορισμένα κείμενα που αναφέρονταν οι ζώνες αγνότητας, υπήρχαν αναφορές και σε κλειδιά που τις άνοιγαν, αλλά χωρίς συγκεκριμένες, λεπτομερείς περιγραφές του μηχανισμού.

Ζώνες αγνότητας είχαν εκτεθεί σε διάφορα μουσεία της Ευρώπης. Οι πιο διάσημες βρίσκονταν στο Μουσείο του Cluny και χρονολογούνταν από τον 12ο και 16ο αιώνα. Το μουσείο τις απέσυρε απ’ την έκθεση, επειδή αμφισβητήθηκε η αυθεντικότητά τους.

Το 1996 αποδείχτηκε ότι μια άλλη ζώνη αγνότητας που φιλοξενούσε το Βρετανικό Μουσείο είχε κατασκευαστεί τον 19ο αιώνα, αντί τον 16ο όπως πίστευαν.

Μια απ’ τις ζώνες αγνότητας που είχε εκτεθεί στο Μουσείο του Cluny και χρονολογούνταν από τον 12ο αιώνα.

Ζώνη κατά των βιαστών

Οι ζώνες αγνότητας εμφανίζονται και στον “πολιτισμένο” 19ο αιώνα. Οι γυναίκες φορούσαν τις ζώνες για ορισμένες ώρες κάθε μέρα, κυρίως για να προφυλαχθούν απ’ τους βιασμούς. Ήταν η εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και πολλές γυναίκες βρίσκονταν στα εργοστάσια, ανάμεσα σε δεκάδες άντρες.

Οι ζώνες ήταν κατασκευασμένες από καλύτερα υλικά και επειδή φοριούνταν μόνο για λίγες ώρες κάθε μέρα, δεν αποτελούσαν κίνδυνο για την υγεία των γυναικών. Η ζώνη χρησιμοποιούνταν και για να αποτρέπει αγόρια και κορίτσια από το να αυνανιστούν, καθώς η πουριτανική κοινωνία του 19ου αιώνα θεωρούσε την πράξη αυτή ανήθικη.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”:  Οι 15 μεγαλύτεροι μύθοι για τον Μεσαίωνα: Δεν υπήρχε η πρώτη νύχτα του αφέντη, η ζώνη αγνότητας και ήξεραν ότι η Γη γυρίζει