Το μίσος του Κάιζερ για τη Βρετανία που οδήγησε στον Α΄ Π.Π. Ο παππούς της Φρειδερίκης, που “χαντάκωσε” τη χώρα του

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της Βρετανίας ήταν ο Γουλιέλμος Β΄  ο τρίτος αυτοκράτορας της σύγχρονης Γερμανίας, ο “Κάιζερ” του Α΄  Παγκοσμίου Πολέμου. Για τους Βρετανούς και τους συμμάχους τους ήταν ο βασικός υπεύθυνος για τον πόλεμο και το θάνατο εκατομμυρίων ανδρών. Ο Γουλιέλμος δεν έκρυβε τη έχθρα του για τη Βρετανία. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν ότι αυτή έπαιξε σημαντικό ρόλο για την έκρηξη του Α΄  Παγκοσμίου Πολέμου και έχει άμεση σχέση με το γεγονός ότι ο Κάιζερ γεννήθηκε με παραλυμένο χέρι!

Ο Γουλιέλμος ήταν αδελφός της βασίλισσας Σοφίας, συζύγου του βασιλιά Κωνσταντίνου. Για το λόγο αυτό ο Κάιζερ πίεζε αφόρητα τον Κωνσταντίνο να συμμαχήσει με τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η σύγκρουση του έλληνα βασιλιά με τον Βενιζέλο, γι΄αυτό το θέμα, οδήγησε στον Εθνικό Διχασμό, που  ήταν ένας εμφύλιος διαρκείας με πολλά θύματα και ανεξέλεγκτο μίσος μεταξύ των δύο πλευρών. Ο Γουλιέλμος ήταν επίσης παππούς της βασίλισσας Φρειδερίκης.

Ο Κάιζερ με τη βρετανίδα μητέρα

Είναι ιστορική ειρωνεία ότι ο Γουλιέλμος Β΄  είχε βρετανική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του, Βικτωρία, κόρη της ομώνυμης βρετανίδας βασίλισσας. Αυτή είχε παντρευτεί τον Φρειδερίκο που ήταν γιος του Γουλιέλμου Α΄,  πρώτου αυτοκράτορα του Β΄  Ράιχ. Ο Γουλιέλμος Β΄  ήταν ο πρώτος από τα 42 εγγόνια της βασίλισσας Βικτωρίας, η οποία μάλιστα πέθανε στα χέρια του.

Ο γάμος της πριγκίπισσας Βικτώριας με τον Φρειδερικό, τότε διάδοχο στον θρόνο της Πρωσίας και αργότερα ο δεύτερος Γερμανός αυτοκράτορας, θεωρήθηκε ότι θα έφερνε κοντά τους Βρετανούς με τη ανερχόμενη γερμανική δύναμη. Πράγματι, οι σχέσεις τους παρέμειναν καλές ακόμη και μετά την ενοποίηση της Γερμανίας και την ανακήρυξη του Β΄  Ράιχ το 1871. Ο Φρειδερίκος ήταν αγγλόφιλος και ήταν βέβαιος ότι όταν θα διαδεχόταν τον πατέρα του, Γουλιέλμο Α΄ ,  ως αυτοκράτορας της Γερμανίας, οι σχέσεις των δύο χωρών θα γίνονταν ακόμη πιο στενές.

Όταν το 1859 η Βικτωρία και ο Φρειδερικός απέκτησαν γιο, αυτός θεωρήθηκε σύμβολο της γερμανοβρετανικής φιλίας. Το μωρό πήρε το όνομά του παππού του, Γουλιέλμος.

Η παράλυση του Γουλιέλμου Β΄

Ο μικρός Γουλιέλμος γεννήθηκε με μια σπάνια μορφή νευρικής βλάβης που προκαλείται από δύσκολες γεννήσεις. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παραλύσει το αριστερό του χέρι και να μην αναπτυχθεί σωστά. Για τη μητέρα του, η παραμόρφωση του γιου της ήταν ντροπιαστική. Ήταν σίγουρη πως η παράλυση στο χέρι του Γουλιέλμου θα μπορούσε να θεραπευτεί.

Έτσι ξεκίνησε μια σειρά από παράξενες και βασανιστικές προσπάθειες θεραπείας. Αυτές ξεκίνησαν όταν ο Γουλιέλμος ήταν μόλις έξι μηνών με τα λεγόμενα «λουτρά ζώων». Το παραλυμένο χέρι του τοποθετούνταν δύο φορές την εβδομάδα μέσα σ’ ένα λαγό που είχε σφαχτεί με την ελπίδα ότι το ζεστό αίμα θα το αναζωογονούσε.

Φυσικά δεν υπήρξε καμία πρόοδος. Αντίθετα, η καθημερινή επαφή του μικρού παιδιού με τους σφαγμένους λαγούς του προκαλούσε εφιάλτες και επιβάρυνε την ψυχολογία του.

Καθώς ο Γουλιέλμος άρχιζε να περπατάει, η μητέρα του διέταξε τις παραμάνες να έχουν συνέχεια το καλό του χέρι δεμένο πίσω από την πλάτη του, σε μια προσπάθεια να τον αναγκάσουν να χρησιμοποιεί το παράλυτο αριστερό του χέρι. Αυτό έκανε το μικρό παιδί να πονά και να έχει βίαια ξεσπάσματα.

Θεραπείες-βασανιστήρια

Για το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας, ο Γουλιέλμος υποβαλλόταν σχεδόν κάθε μέρα σε «θεραπείες ηλεκτροθεραπείας». Τα ηλεκτροσόκ είχαν σαν αποτέλεσμα το κεφάλι του να γέρνει προς τα δεξιά. Αυτό με τη σειρά του οδήγησε σε ένα ακόμη βασανιστήριο για το μικρό αγόρι.

Για δύο χρόνια ήταν συχνά δεμένος σε μια συσκευή που αποτελούνταν από μια μεγάλη μεταλλική ράβδο και κάτι που έμοιαζε με χαλινάρι για να ισιώνει την πλάτη του. Το χειρότερο ήταν μια τεράστια βίδα στην άκρη της ράβδου που εφαρμοζόταν στο κεφάλι του ώστε αυτό να στέκει όρθιο και να μη γέρνει.

Η μητέρα του λάμβανε μέτρα ώστε το μηχάνημα να μην διακρίνεται. Επίσης απαγόρευε στα άλλα μέλη της οικογενείας και τους υπηρέτες να μιλούν γι’ αυτό.

Το αριστερό χέρι του Γουλιέλμου δεν θεραπεύτηκε ποτέ και πάντοτε απέφευγε να το δείχνει δημοσίως. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε επίσημες τελετές και φωτογραφήσεις πάντα το έκρυβε πίσω από την πλάτη του ή το έπιανε με το γερό δεξί του χέρι!

Μίσος για τους Βρετανούς

Οι περισσότεροι γιατροί, φυσιοθεραπευτές και παραμάνες που «φρόντιζαν» τον Γουλιέλμο, αλλά αυτοί που ουσιαστικά τον βασάνιζαν, ήταν Βρετανοί. Έτσι ο μικρός άρχισε να μισεί ό,τι είχε σχέση με αυτή τη χώρα.

Εξαίρεση αποτελούσε η μητέρα του, την οποία υπεραγαπούσε.

Όταν όμως ο Γουλιέλμος έγινε 16 χρονών η μητέρα του τον έστειλε σ’ ένα δημόσιο γυμνάσιο στο Κάσελ, μακριά από το οικογενειακό παλάτι στο Βερολίνο. Νόμιζε ότι έτσι θα τον έφερνε κοντά με τους μελλοντικούς υπηκόους  και την καθημερινότητά τους. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Τα άλλα παιδιά στο γυμνάσιο κορόιδευαν τον Γουλιέλμο για το παραλυμένο χέρι του και του έκαναν μπούλινγκ. Ο Γουλιέλμος θεώρησε υπεύθυνη τη μητέρα του για την άσχημη κατάστασή του.

Από τότε οι σχέσεις του ψυχράνθηκαν σε σημείο ο Γουλιέλμος να μην της μιλάει.

Η εχθρότητα του Γουλιέλμου για τη Βρετανία έφθασε στο αποκορύφωμά της το 1888. Εκείνη τη χρονιά ο πατέρας του Φρειδερίκος διαδέχθηκε τον αποθανόντα Γουλιέλμο Α΄  στο θρόνο της αυτοκρατορίας.

Θάνατος του πατέρα

Όμως ο Φρειδερίκος πέθανε μόλις τρεις μήνες αργότερα από καρκίνο. Όταν ο Φρειδερίκος ασθένησε ένας Βρετανός γιατρός ανέλαβε τη θεραπεία του. Αυτός είχε υποσχεθεί στον Γουλιέλμο -ο οποίος λάτρευε τον πατέρα του- ότι θα τον θεράπευε καθώς ο όγκος του ήταν καλοήθης. Όμως, αποδείχθηκε κακοήθης, και μέσα σε τρεις μήνες πέθανε. Ο Γουλιέλμος θεώρησε υπεύθυνο τον γιατρό για τον θάνατο του πατέρα του.

Μάλιστα συνήθιζε να λέει στους στενούς του φίλους ότι: «ένας Άγγλος γιατρός σακάτεψε το χέρι μου και ένας Άγγλος γιατρός σκότωσε τον πατέρα μου».

Ο Γουλιέλμος Β΄  σε ηλικία 29 ετών ήταν ο νέος Γερμανός αυτοκράτορας. Η βαναυσότητα και οι προσβολές που αντιμετώπισε από μικρό παιδί τον είχαν μεταμορφώσει σ’ ένα  σκληρό, επιθετικό και αλαζονικό άτομο που δεν δεχόταν καμία κριτική και είχε εκρήξεις θυμού με το παραμικρό.

Ανταγωνισμός Γερμανίας-Βρετανίας

Ο  μόνος δεσμός που είχε ο νέος «Κάιζερ» με τη Βρετανία ήταν η γιαγιά του, βασίλισσα Βικτωρία. Ήταν η μόνη βρετανίδα συγγενής που ο Γουλιέλμος διατηρούσε ακόμη καλή σχέση. Όμως, τον Ιανουάριο του 1901 η γιαγιά Βικτωρία πέθανε στα χέρια του Γουλιέλμου. Μερικούς μήνες αργότερα πέθανε και η άλλη Βικτωρία, η μητέρα του.

Από τότε ο Γουλιέλμος συνήθιζε να λέει ότι «Δεν μπορεί κανείς να έχει αρκετό μίσος για την Αγγλία».

Ίσως δεν ήταν τυχαίο ότι την ίδια εποχή, η Γερμανία είχε ξεκινήσει έντονο ανταγωνισμό με τη Βρετανία στη διεθνή σκακιέρα. Ο Γουλιέλμος ήταν ένθερμος οπαδός της δημιουργίας ενός ισχυρού γερμανικού πολεμικού στόλου με σύγχρονα πολεμικά πλοία και της απόκτησης αποικιών στην Αφρική και Ασία.

Ο ανταγωνισμός αυτός με τη Μεγάλη Βρετανία ήταν η βασική αιτία λίγα χρόνια αργότερα να ξεσπάσει ο Α΄  Παγκόσμιος Πόλεμος.

Ο Γουλιέλμος πρακτικά εφάρμοσε μια στρατιωτική δικτατορία στη Γερμανία και βασίλευε κατά το δοκούν. Είχε όραμα για τη βιομηχανική ανάπτυξη και την πρόοδο αλλά ήταν ανεξέλεγκτος δημιουργώντας αδικαιολόγητες εντάσεις με τις δηλώσεις του. Σύμφωνα με τους ιστορικούς ο ανερμάτιστος χαρακτήρας και η ισχυρογνωμοσύνη του, υπονόμευσαν τη βασιλεία του και τον οδήγησαν στην έκπτωση το 1918. Η ασταθής δημοκρατία της Βαϊμάρης, που διαδέχθηκε τη βασιλεία, έφερε στην εξουσία τον Χίτλερ.

Πέθανε το 1941 στην Ολλανδία.