Το Μαλλί της Γριάς ξεκίνησε ως ακριβό γλύκισμα των πλουσίων. Πώς διαδόθηκε και έγινε το αγαπημένο των παιδιών

 Η μεγάλη λευκή μπάλα ζάχαρης πάνω στο ξυλάκι συνήθως κολλάει στο πρόσωπο, αλλά η γεύση της είναι έντονη και αποτελεί μια από τις πιο έντονες παιδικές αναμνήσεις. 

Πήρε το όνομα της από το μοναδικό συστατικό της, που είναι η λευκή κρυσταλλική ζάχαρη. Δεν είναι καθαρό αν η ονομασία προέκυψε επειδή μοιάζει με το λευκό κεφάλι ηλικιωμένης ή από την ρόκα με το λευκό βαμβάκι που ύφαιναν οι γιαγιάδες. Για συντομία πάντως κυριάρχησε το “μαλλί της γριάς”.

Η φουντωτή μπάλα αποτελείται από νήματα ζάχαρης που λιώνουν με φυγοκέντρηση και τυλίγονται γύρω από ένα καλαμάκι.

Πρωτοεμφανίστηκε στην Ευρώπη, τον 18ο αιώνα. Αρχικά ήταν ένα ακριβό γλύκισμα και μόνο για λίγους, καθώς η παρασκευή γινόταν με το χέρι.

Αργότερα έγινε προσιτό σε κάθε βαλάντιο, όταν πέρασε στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Στο Νάσβιλ του Τενεσί, ο οδοντίατρος Γουίλιαμ Μόρισον και ο ζαχαροπλάστης Τζον Γουόρτον κατασκεύασαν, το 1897, το πρώτο μηχάνημα για την παρασκευή του.

Τα “Νήματα Νεράιδας”

Οι δυο άντρες παρουσίασαν με μεγάλη επιτυχία το μηχάνημα στην Διεθνή Έκθεση του Αγίου Λουδοβίκου (Σεντ Λούις), το 1904, με την ονομασία “νήματα νεράιδας”.

Ο κόσμος μαζεύτηκε με ενθουσιασμό και δοκίμαζε την καινούργια λιχουδιά!

Μπορεί να θεωρείται αμερικανική ανακάλυψη, αλλά υπάρχουν διάφορες εκδοχές του σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει το περσικό “πασμάκ” και το τουρκικό “πισμανίγε”, τα οποία έχουν πιο στέρεα νήματα διότι περιέχουν και αλεύρι. Αυτά σερβίρονται σε μπουκιές και τρώγονται με πηρούνι.

Το 1972 εφευρέθηκε η πρώτη αυτόματη μηχανή για παρασκευή Μαλλιού της Γριάς, που έφτασε σε όλα τα πανηγύρια, τα λούνα παρκ, σε όλες τις θερινές φιέστες και τους εμπορικούς πεζόδρομους του κόσμου. Μάλιστα στην Αμερική γιορτάζεται την 7η Δεκεμβρίου που είναι η Εθνική Ημέρα Μαλλιού της Γριάς (USA National Cotton Candy Day).