Το 1792 χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά ζώα για τη θεραπεία ψυχικών παθήσεων.
Ήταν ιδέα του Γουίλιαμ Τιουκ, του υπεύθυνου του φρενοκομείου της Υόρκης, όπου οι λεγόμενοι «τρελοί» αντιμετωπίστηκαν σαν ασθενείς κι όχι σαν ζώα ή φυλακισμένοι. Ήταν μια καινοτομία που άλλαξε την αντιμετώπιση χιλιάδων ασθενών που υπέφεραν από ψυχικές παθήσεις.
Τους επέτρεψαν να κάνουν γεωργικές εργασίες, χρησιμοποιώντας οικόσιτα ζώα και συνειδητοποίησαν ότι η επαφή με τα πιο αδύναμα ζώα, που τους ακολουθούσαν και υπάκουαν στις εντολές τους, τους γέμισε αυτοπεποίθηση.
Το 1867 καταγράφηκε άλλη μία περίπτωση στη Γερμανία, όπου ζώα και πιο συγκεκριμένα άλογα, χρησιμοποιήθηκαν ως θεραπευτική μέθοδος, αυτή τη φορά για την επιληψία.
Το 1933 ήταν ο Φρόυντ αυτός που επανέφερε τη χρησιμότητα των ζώων στην ψυχολογική θεραπεία. Όποτε εξέταζε ασθενείς, τους άφηνε να παίζουν με τον σκύλο του, τον Τζόφι.
Το 1944 για πρώτη φορά στην Αμερική, ζώα βοήθησαν στην αποθεραπεία στρατιώτες που αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα από τον πόλεμο.
Το 1956 η θεραπεία με τα ζώα ήταν τόσο δημοφιλής, που έγινε και πολυσέλιδο αφιέρωμα στο περιοδικό «LIFE».
Παιδιά και νοσοκόμες παρακολουθούν ένα ρακούν που κρέμεται από τον τοίχο, ενώ πάνω στο τραπέζι είναι ξαπλωμένα ένα μοσχαράκι και ένα γουρουνάκι.
Το κουτάβι παίζει με τον μικρό Μπάντι, που είχε ένα παράλυτο πόδι
Ο φωτογράφος Φράνσις Μίλερ επισκέφτηκε ένα νοσοκομείο για παιδιά στο Μίσιγκαν και απαθανάτισε τα χαμόγελα των παιδιών, που πέρασαν την ημέρα παίζοντας με σκυλιά, παπιά, ακόμα και ένα ρακούν.
Άρρωστα παιδιά ταΐζουν παπάκια που παίζουν στο νερό.
Δύο κοριτσάκια παίζουν με τα γατάκια του νοσοκομείου
Το νοσοκομείο στην πόλη Αν Άρμπορ του Μίσιγκαν φιλοξενούσε 3 χιλιάδες παιδιά, τα οποία λάτρευαν τα καθιερωμένα «σόου» με τα χαριτωμένα ζώα, που διοργάνωνε το προσωπικό.
Η 3χρονη Πέγκι Κένεντι έπασχε από πολιομυελίτιδα και αγαπημένη της ασχολία ήταν το παιχνίδια με τα παπάκια.
Το 1962, η συμβολή των ζώων στην παιδική ψυχολογία αναφέρθηκε στην εργασία του παιδοψυχολόγου, Μπόρις Λέβινσον.
Το 1792 χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά ζώα για τη θεραπεία ψυχικών παθήσεων.
Το 1956, η θεραπεία με τα ζώα ήταν τόσο δημοφιλής, που έγινε και πολυσέλιδο αφιέρωμα στο περιοδικό «LIFE».
Το 1977, περαιτέρω έρευνες απέδειξαν ότι εκτός από ψυχολογική ανάταση, τα ζώα προσέφεραν και σωματική ηρεμία.
Η 8χρονη Πατρίσια Σέμπελακ (αριστερά) έπασχε από τροφικές αλλεργίες, ενώ η 4χρονη Λίντα Φοξ είχε πρόβλημα με τα πνευμόνια της. Μπροστά της, ένα μωρό γουρουνάκι
Το 1933, ήταν ο Φρόυντ αυτός που επανέφερε τη χρησιμότητα των ζώων στην ψυχολογική θεραπεία. Όποτε εξέταζε ασθενείς, τους άφηνε να παίζουν με τον σκύλο του, τον Τζόφι.
Το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια απέδειξε ότι όσοι ασθενείς περνούσαν πολύ χρόνο με τα κατοικίδιά τους, είχαν πολύ χαμηλότερη πίεση.
Η 4χρονη Λίντα Φοξ σπρώχνει το καρότσι με ένα κουνελάκι ντυμένο με ρούχα μωρού
Το 1944, για πρώτη φορά στην Αμερική, ζώα βοήθησαν στρατιώτες που αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα από τον πόλεμο.
Έκτοτε, η θεραπεία με τη χρήση ζώων είναι μία από τις πιο καταξιωμένες μεθόδους και χρησιμοποιείται από κλινικές σε όλο τον κόσμο.
Ένα μικρό αγόρι ταΐζει το ρακούν του νοσοκομείου.
Τα κορίτσια χτένιζαν ένα μαύρο πρόβατο. Γελάνε, διασκεδάζουν και θεραπεύονται!
Διαβάστε ακόμα: Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr