Όχι τόσο για τους θρυλούμενους θησαυρούς που μπορεί να έχουν στα αμπάρια τους, αλλά κυρίως για τις απαντήσεις που μπορούν να προσφέρουν ως προς την ναυπηγική και τις γνώσεις των αρχαίων στην ναυσιπλοΐα.
Τα ναυάγια, κυρίως της κλασικής, αλλά και της ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής είναι δυσεύρετα και όταν εντοπίζονται παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τα ταξίδια των αρχαίων και τις εμπορικές συναλλαγές τους.
Τα φορτία τους επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα τις αρχαίες οικονομίες, αλλά και τις κουλτούρες των λαών.
Όταν το 2011 οι δύτες εντόπισαν ένα ξύλινο σκάφος μήκους 31 μέτρων στο ποταμό Ροδανό στην πόλη Άρλ της Γαλλίας, δεν περίμεναν ότι θα ήταν μια ρωμαϊκή φορτηγίδα και μάλιστα σχεδόν ανέπαφη. Ήταν κρυμμένη 2.000 χρόνια μέσα στο νερό, κάτω από πολύ λάσπη και εκατοντάδες αμφορείς.
Ένα από τα πιο φημισμένα ναυάγια της Μεσογείου είναι εκείνο που συνέβη το 302 π.Χ. έξω από το κυπριακό λιμάνι της Κυρήνειας. Μια πειρατική επιδρομή ήταν η αιτία να βουλιάξει το πλοίο που έμεινε γνωστό ως «Πλοίο της Κυρήνειας». Το σκάφος, αφού κτυπήθηκε, κάθισε σε επίπεδο βυθό σε βάθος 50 μέτρων ανοιχτά της πόλης.
Η άμμος και η λάσπη το κάλυψαν γρήγορα με τον προστατευτικό τους «πέπλο» και οι λίγοι αμφορείς που εξείχαν από τον υγρό τάφο τους επέτρεψαν στον κυρηνιώτη δύτη, Ανδρέα Καριόλου, να το εντοπίσει, το 1967. Από το μήκους δεκαπέντε μέτρων σκαρί σώθηκε το 75%, γεγονός που βοήθησε πριν από είκοσι χρόνια να επιχειρηθεί η κατασκευή ενός ακριβούς ομοιώματος στο Πέραμα, στο ναυπηγείο του Μανώλη Ψαρρού.
Όσα ναυάγια ξύλινων πλοίων διατηρήθηκαν σε καλή κατάσταση ήταν θαμμένα μέσα σε ιζήματα ή κάτω από σωρούς κεραμικών φορτίων. Έτσι παρέμειναν προφυλαγμένα από την καταστροφική επιδρομή των σκουληκιών και δεν διαλύθηκαν.
Το αποκαλούμενο Shipworm είναι μαλάκιο που σκάβει στο ξύλο σήραγγες και αποσυνθέτει σταδιακά τα ξύλα. Ένα εκτεθειμένο ξύλινο ναυάγιο, μπορεί να διασπαστεί από αυτό το ‘σκουλήκι’ σε λιγότερο από πέντε χρόνια, δίνοντας του τη μορφή ελβετικού τυριού.
Τα περιζήτητα ναυάγια
Λίγα πράγματα γνωρίζουμε για αυτή τη ναυτική κουλτούρα. Θεωρούνται μεγάλοι εξερευνητές της εποχής του χαλκού και τα ίχνη τους είναι διάσπαρτα παντού γύρω από τη μεσόγειο σε πίνακες ζωγραφικής, αλλά και σε τοιχογραφίες. Απεικονίζονται τα σκάφη μακριά και κομψά, αλλά χωρίς ένα φυσικό ναυάγιο οι αρχαιολόγοι μπορούν μόνο να μαντέψουν πως κατασκεύαζαν τα σκάφη τους.
Ποτέ όμως δεν βρέθηκε ναυάγιο τριήρους. Εκτιμούν ότι επειδή ήταν πολύ ελαφριά, σπάνια βυθιζόταν οριστικά. Ακόμα και σπασμένη μπορούσε να επιπλέει. Συχνά το λαβωμένο σκαρί της ανασυρόταν από τη θάλασσα και επισκευαζόταν. Μοναδικό εύρημα είναι ο μπρούντζινος κριός που βρέθηκε το 1980 νότια της ισραηλινής Χάιφας.
Η ‘ΟΛΥΜΠΙΑΣ’ ναυπηγήθηκε από το πολεμικό ναυτικό την περίοδο 1985-1987 και πλέον, όλοι μπορούμε να την επισκεφτούμε στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης στο Φλοίσβο.
Το πλοίο που μετέφερε την τριών τόνων σαρκοφάγο χάθηκε κάπου στη Μεσόγειο.
Μέχρι αυτή τη μέρα η λεπτοδουλεμένη σαρκοφάγος περιμένει να την ανακαλύψουν, μαζί με αμέτρητα άλλα κειμήλια και ναυάγια από την αρχαιότητα βυθισμένα στα βάθη της θάλασσας και των ωκεανών.
Πηγές : Πολεμικό Ναυτικό, Jane J. Lee-National Geographic, περιοδικό Ιστορία
Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: «Βίρα τις άγκυρες και όρτσα τα πανιά». Πώς τα ιστιοφόρα «νίκησαν» τριήρεις, γαλέρες, ακόμα και σύγχρονα μηχανοκίνητα πλοία…
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr