Το γυμνό στήθος της Τζάνετ Τζάκσον στον τελικό του “Super Bowl” το 2004. Προκάλεσε σκάνδαλο και ρατσιστικό παραλήρημα σε βάρος της, “λογοκρισία” στην τηλεόραση και μεγάλα πρόστιμα

Η καριέρα ενός καλλιτέχνη μπορεί να αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη μέσα από μια ασήμαντη αφορμή. Όπως και την περίπτωση της Τζάνετ Τζάκσον, που στον τελικό του “Super Bowl”, το 2004 ύστερα από μια προμελετημένη κίνηση του Τζάστιν Τίμπερλείκ επί σκηνής, αποκάλυψε το στήθος της, μπροστά στο κοινό.

Υπολογίζεται πως εκείνη την ημέρα παρακολουθούσαν τον τελικό 140 εκατομμύρια θεατές.

Η Τζάνετ Τζάκσον συνέχισε την οικογενειακή παράδοση στο Super Bowl, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον αδερφό της Μάικλ, ο οποίος με την παρουσία του απογείωσε τη διοργάνωση του μεγάλου τελικού. Τη δεκαετία του ΄90 το κοινό του αγώνα ήταν περιορισμένο και ο πιο διάσημος που δεχόταν να παρευρεθεί ήταν συνήθως κάποιο από τα πρώτα ονόματα στο σκέιτ. Αυτό άλλαξε ριζικά όταν οι υπεύθυνοι έκαναν μια ανατρεπτική κίνηση δίνοντας έμφαση στο θέαμα.

Ήταν η εποχή που ο Τζάκσον μεσουρανούσε και το σώου του αναβάθμισε ριζικά το στάτους του Super Bowl. Η ιδέα ήταν κάτι παραπάνω από πετυχημένη. Τα τελευταία λεπτά της πρώτης του εμφάνισης, είχαν τη μεγαλύτερη προβολή στην ιστορία της τηλεόρασης.

Η συνέχεια όμως από την αδελφή του εξελίχθηκε σε φιάσκο. Τη στιγμή που τελείωσε η Τζάνετ Τζάκσον το πρώτο μέρος της εμφάνισης της, ανέβηκε στην σκηνή ο Τζάστιν Τίμπερλεϊκ για να ερμηνεύσουν ένα ντουέτο. Όπως ισχυρίστηκαν αργότερα, ήταν προγραμματισμένο κατά τη διάρκεια του τραγουδιού να της τραβήξει το ένα σουτιέν, ώστε να αποκαλυφθεί ένα κόκκινο εσώρουχο που φορούσε από κάτω. Ο Τίμπερλέϊκ υποστήριξε ότι κατά λάθος της τράβηξε και τα δυο με αποτέλεσμα η τραγουδίστρια να μείνει με ακάλυπτο στο στήθος.

Το επίμαχο σημείο είναι 4′:13

Η Αμερική δεν επιδοκίμασε τη χορογραφία θεωρώντας ότι το θέαμα ήταν ακατάλληλο για το οικογενειακό κοινό. Ακολούθησε μια περίοδος δραματική για την Τζάκσον με σεξιστικές έως και ρατσιστικές επιθέσεις και ραγδαία πτώση της καριέρας της.

Το κοινό και ο τύπος θεώρησαν πως το “στριπ τιζ”, έγινε εσκεμμένα για να προκαλέσει.

Η κριτική σε κάποιες περιπτώσεις ήταν ανελέητη.

Ο Τίμπερλεϊκ έμεινε ανεπηρέαστος από το σκάνδαλο. Κανένας δεν στάθηκε στο γεγονός ότι μπορεί όντως να ήταν ένα λάθος. Σε μια δημόσια εμφάνιση του όμως, φρόντισε να υπερασπιστεί την τραγουδίστρια, δηλώνοντας ανοιχτά ότι η Αμερική είναι πολύ αυστηρή και ελάχιστα ανεκτική με τις γυναίκες.

Μετά από αυτή την ιστορία επηρεάστηκαν τόσο πολύ τα τηλεοπτικά δρώμενα με αποτέλεσμα να κοπούν πολλά προγράμματα “για λόγους δεοντολογίας”.

Ένας “πόλεμος κουλτούρας”, όπως τον αποκαλούσαν είχε ξεκινήσει για τα καλά. Τα πρόστιμα έπεφταν βροχή και διπλασιάστηκαν ή σε κάποιες περιπτώσεις τριπλασιάστηκαν. Μια παραβίαση της δεοντολογίας μπορούσε να στοιχίσει 27 χιλιάδες δολάρια, αλλά έπεσαν και πρόστιμα 300 χιλιάδων. Από τις περισσότερες σαπουνόπερες είχαν κοπεί ή περιοριστεί οι σκηνές με σουτιέν.

Όταν συνέβη το λεγόμενο σκάνδαλο η Αμερική διένυε προεκλογική περίοδο και όπως ισχυρίστηκαν μερικοί έπρεπε να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από τον πόλεμο του Ιράκ.

Τότε η Τζάνετ Τζάκσον βγήκε για πρώτη φορά να υπερασπιστεί στον εαυτό της λέγοντας ότι η Αμερική έπρεπε να στρέψει την προσοχή του κόσμου στο σουτιέν της για τους αποπλανήσει από τα χειρότερα προβλήματα της κοινωνίας ή και του έθνους, όπως ήταν ο πόλεμος. “Ήμουν το τέλειο όχημα για να συμβεί αυτό”, δήλωσε η ίδια.

Το αποτέλεσμα για την τραγουδίστρια ήταν ότι έκλεισαν όλες οι επαγγελματικές πόρτες

Την αποκαλούσαν “The Jezebel”. Η συγκεκριμένη λέξη δεν είναι παρά ένας απαξιωτικός χαρακτηρισμός που χρησιμοποιούσαν οι λευκοί αφέντες στις σκλάβες που κακοποιούσαν σεξουαλικά.

Εννοείται ότι δεν υπήρχε καμία τιμωρία.

Η Τζανέτ ήταν πια κόκκινο πανί. Δεν την καλούσαν σε εκπομπές, σε απονομές βραβείων, δεν έβγαζε δίσκους και έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο περιθώριο.

Χρειάστηκε μια δεκαετία για να ανακάμψει η καριέρα της. Το comeback της ήταν πολύ δυναμικό. Το άλμπουμ της “Unbreakable”, παρέμεινε στην κορυφή του Billboard για μεγάλο διάστημα, αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές. Ξαφνικά, ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Όλη η απαξίωση, η δριμύτατη κριτική και η ρατσιστική αντιμετώπιση εξαφανίστηκαν. Ο κόσμος την αποδέχθηκε ξανά. Ο Τύπος την αντιμετώπισε ως σταρ και η ίδια συνέχισε την καριέρα της συνειδητοποιώντας όπως είπε πως τίποτα δεν είναι δεδομένο στην καριέρα ενός καλλιτέχνη. Πόσο μάλλον στη δικιά της διαδρομή που ήταν γεμάτη προκλήσεις, ανατροπές και σκαμπανεβάσματα.

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Από ποιον εκπληκτικό χορευτή του 1955, «έκλεψε» ο Μάικλ Τζάκσον το θρυλικό moonwalk; Βίντεο με τον πρωτοπόρο χορευτή των 50ς που κάνει την κίνηση 30 χρόνια πριν τον Τζάκσον, ο οποίος την απογείωσε…