Το φιάσκο της υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ που μάζευε πληροφορίες από ταξιδιωτικούς χάρτες. Πιλότοι που πετούσαν στα τυφλά και ψυχικά ασθενείς που βαφτίζονταν διερμηνείς

Χάρτες: το πολυτιμότερο «εμπιστευτικό» έντυπο

Πριν από το Περλ Χάρμπορ, οι πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους οι Αμερικανοί αναφορικά με μεγάλα τμήματα της υδρογείου φυλάσσονταν σε μερικές ξύλινες αρχειοθήκες του State Department. Σε αυτές είχαν πρόσβαση ελάχιστα άτομα, ενώ ακόμη λιγότεροι ήταν αυτοί που πράγματι είχαν δει και μελετήσει το περιεχόμενό τους.

Τον Οκτώβριο του 1941, ο Λοχαγός Ντιν Ρασκ, μετέπειτα Υπουργός Εξωτερικών, έλαβε εντολή να οργανώσει ένα νέο τομέα Στρατιωτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Υπό τον έλεγχο του τομέα θα περιερχόταν μία τεράστια ζώνη της υφηλίου, από το Αφγανιστάν έως την Αυστραλία διαμέσου της Ινδίας.

Ο Ρασκ περιέγραψε την πρώτη φορά που μπήκε στην περίφημη αρχειοθήκη.

«Μια κυρία προχωρημένης ηλικίας, ονόματι Νορθ, μου έδειξε μία αρχειοθήκη. Μέσα σε αυτή την αρχειοθήκη βρισκόταν ένα αντίτυπο του τουριστικού οδηγού Murphy’s για την Ινδία και την Κεϋλάνη, το οποίο είχε χαρακτηριστεί “Εμπιστευτικό”, επειδή ήταν το μόνο διαθέσιμο και έπρεπε να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή ποιος το είχε.

Υπήρχε ακόμη μια έκθεση για το Βρετανικό Στρατό στην Ινδία, που είχε συνταχθεί από στρατιωτικό ακόλουθο στο Λονδίνο το 1925, και ένας μεγάλος αριθμός αποκομμάτων της εφημερίδας The New York Times, που αρχειοθετούσε η κυρία Νορθ από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό ήταν όλο».

Το επίσημο αρχείο της υπηρεσίας πληροφοριών, του κράτους των ΗΠΑ έμοιαζε περισσότερο με προσωπικό αρχείο ηλικιωμένου συλλέκτη. Όμως, η έλλειψη σοβαρών πληροφοριών για χώρες πέρα από τις ΗΠΑ, δεν περιοριζόταν εκεί.

Σύμφωνα με τον Ρασκ, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι αμερικανοί πιλότοι πετούσαν στα τυφλά όταν περνούσαν πάνω από την οροσειρά των Ιμαλαΐων, ενόσω ταξίδευαν από την Ινδία προς την Κίνα κι αντιστρόφως. Κι αυτό γιατί δεν είχαν στην κατοχή τους χάρτες με κλίμακα 1:1.000.000.

Σε μία άλλη επιχείρηση που προσπάθησε να οργανώσει ο Ρασκ, χρειαζόταν άτομα που μιλούσαν βιρμανικά προκειμένου να επανδρώσει μία στρατιωτική μονάδα. Ο μόνος άνθρωπος που κατόρθωσαν να βρουν οι αμερικανικές υπηρεσίες ήταν ένας Βιρμανός έγκλειστος σε ψυχιατρική κλινική. Ωστόσο, μην έχοντας άλλη επιλογή, τον στρατολόγησαν από το άσυλο και τον έκαναν δάσκαλο της βιρμανικής.

Η οργάνωση «Λιμνούλα»

Την άνοιξη του ’42 ιδρύθηκε η πρώτη επίσημη μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ (Office of Strategic Services) υπό την ηγεσία του Τζέιμς Ντόνοβαν. Ωστόσο, μετά από λίγους μήνες δράσης, η OSS δεν είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη κανενός σοβαρού στελέχους στο στρατό ή στην κυβέρνηση.

Μισό χρόνο μετά ο υποστράτηγος Τζορτζ Στρονγκ, επικεφαλής της Διεύθυνσης Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αποφάσισε να ιδρύσει τη δική του υπηρεσία πληροφοριών, υπό τον ταξίαρχο Χέις Κρόνερ.

Πρώτη ενέργεια του Ταξιάρχου ήταν να αποσπάσει ένα λοχαγό του Ντόνοβαν, ονόματι Τζον Γκρόμπαχ, και να τον εντάξει στην ομάδα του. Η αποστολή που του ανέθεσε ήταν απρόσμενη.

Έπρεπε να ερευνήσει τυχόν κατασκοπευτικές και υπονομευτικές ενέργειες των συμμάχων, Βρετανών και Σοβιετικών, και όχι των αντιπάλων.

Ο Γκρόμπαχ συνέταξε μία κατασκοπευτική μονάδα με την κωδική ονομασία “Pond”, η οποία δρούσε με πλήρη αυτονομία. Ωστόσο, το γεγονός αυτό υπονόμευσε καθοριστικά τη δράση της. Οι εκθέσεις της χαρακτηρίζονταν πλήρως αναξιόπιστες και ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθούν από το κράτος. Ακόμα κι ο ίδιος ο Γκρόμπαχ παραδεχόταν ότι το 80% των πληροφοριών του κατέληγε στα σκουπίδια. Παρότι η δράση της έπαψε οριστικά το 1955, η ύπαρξή της έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό πολλές δεκαετίες αργότερα. Αυτή ήταν και η μόνη της επιτυχία. Δεν μάθαινε κανείς γι αυτή την υπηρεσία, ούτε όμως και η υπηρεσία συγκέντρωνε πληροφορίες για τους άλλους. Η δημιουργία μιας σοβαρής υπηρεσίας πληροφοριών ήταν θέμα χρόνου.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Wikimediamtx Commons

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Οι ατελείωτες και θανάσιμες γκάφες της υπηρεσίας πληροφοριών πριν δημιουργηθεί η CIA. Ο διοικητής που σχεδίασε επίθεση στο Τόκιο με νυχτερίδες και οδήγησε κατά λάθος στο θάνατο χιλιάδες Αμερικανούς