Το χωριό με τους ζάπλουτους κατοίκους που ζούνε σε πολυτελή σπίτια, έχουν ακριβά αμάξια και μεγάλους λογαριασμούς. Γιατί όμως δεν είναι ικανοποιημένοι και δεν νιώθουν ελεύθεροι;

Huaxi, ένα χωριό στην Κίνα που φαντάζει ουτοπικό. Οι κάτοικοί του ζουν σε πολυτελή σπίτια, έχουν ακριβά αμάξια, δωρεάν παιδεία και περίθαλψη και περίπου 250.000 δολάρια στο λογαριασμό τους.

Η Κίνα το παρουσιάζει ως το “πρότυπο κομμουνιστικό χωριό”  Όπως, λέει και στην είσοδό του είναι το “Νούμερο ένα χωριό κάτω από τον ουρανό”.

Aρχικά, ήταν μία αγροτική περιοχή, ώσπου το 1961 άρχισε να μετατρέπεται σε μία ακμάζουσα κομμουνιστική ουτοπία.“Ο ουρανός πάνω από το Huaxi είναι ο ουρανός του Κομμουνιστικού Κόμματος. Η περιοχή του  Huaxi είναι η περιοχή του σοσιαλισμού”, λέει ένα τραγούδι του χωριού. Οι κάτοικοι άρχισαν να ασχολούνται με την Κλωστοϋφαντουργία και τη βιομηχανία χάλυβα,  σιδήρου, χημικών προϊόντων και καπνού.

Το 1998 η κοινότητα μπήκε στο χρηματιστήριο. Τα προϊόντα τους εξάγονται σε περισσότερες από 40 χώρες. Είναι μία μεγάλη εταιρεία. Το Huaxi θεωρείται το πλουσιότερο χωριό της Κίνας.

Ο δημιουργός

Η ανάπτυξη του μικρού χωριού της Κίνας οφείλεται στις ενέργειες του.

Γεννήθηκε το 1928 και πέθανε από καρκίνο το 2013. Από  τη δεκαετία του 1960 και για περίπου 50 χρόνια ήταν ο άνθρωπος που μετέτρεψε την αγροτική περιοχή του Huaxi σε βιομηχανικό κέντρο.

“Οικογένεια, αφοσίωση και σκληρή δουλειά” ήταν ένα από τα μότο του και με βάση αυτά ήταν διαμορφωμένη η κοινωνία.

Προερχόταν από αγροτική οικογένεια και παρά τα πλούτη που είχε, αποκαλούσε τον εαυτό του αγρότη. Τα μαυρισμένα δόντια του και η απλή του εμφάνιση, το επιβεβαιώνουν. Ο Wu Renbao έγινε ίνδαλμα. Φωτογραφίες του υπάρχουν παντού μέσα στο χωριό. Οι κάτοικοι τον έχουν σαν Θεό και θρήνησαν για το χαμό του. Το έργο του συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο ο γιος του, Wu Xiéen.

Οι κάτοικοι

Οι επισήμως “καταχωρημένοι” κάτοικοι, δηλαδή αυτοί που έμεναν στην περιοχή πριν την ανάπτυξή της και οι οικογένειες τους, ανέρχονται στους 2.000. Η ομοιομορφία των σπιτιών δίνουν την αίσθηση της ισότητας.

Όσα διαβάσετε μέχρι τώρα είναι η μισή αλήθεια. Ακολουθεί η υπόλοιπη μισή.

Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων είναι “εικονικά”. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν περίπου το 30%. Τα υπόλοιπα είναι σε μορφή κυμαινόμενου κεφαλαίου. Μερίσματα και επιδοτήσεις παρακρατούνται. Αν κάποιος θέλει να πάρει χρήματα από το ταμείο, θα πρέπει πρώτα να συμπληρώσει αίτηση για τους λόγους ανάληψης και να περιμένει την έγκριση. Τα χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο μέσα στα όρια του χωριού και για τα πράγματα που ο επικεφαλής ορίζει.

Πέρα από αυτούς όμως υπάρχουν και άλλοι, πιο χαμηλά στην ιεραρχία. Στο χωριό εργάζονται και κάτοικοι των γειτονικών περιοχών αλλά και μετανάστες που δεν απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια καθώς παίρνουν μόνο τον βασικό μισθό.

Η κοινωνική ζωή

Η κοινωνική ζωή των κατοίκων είναι περιορισμένη. Δουλεύουν 7 μέρες την εβδομάδα. Η νυχτερινή ζωή απουσιάζει. Κλαμπ, καφετέριες, θέατρα, κινηματογράφοι, εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, ίντερνετ καφέ και γενικότερα χώροι εστίασης δεν υπάρχουν. Υπάρχουν ελάχιστα μαγαζιά που πουλούν τα απαραίτητα. Όλα είναι έτσι διαμορφωμένα, ώστε να μη ξεφεύγουν από το στόχο τους, τη δουλειά και τον πλούτο.

Διακοπές και Σαββατοκύριακα δεν υπάρχουν. Οι κανόνες είναι αυστηροί. Ναρκωτικά και τυχερά παιχνίδια απαγορεύονται. Δεν υπάρχει ελευθερία λόγου. Δεν επιτρέπεται να μιλάνε στον Τύπο και να δίνουν πληροφορίες για το χωριό σε ξένους.

Σε περίπτωση που θελήσουν να βγουν έξω από το χωριό, δεν μπορούν να πάρουν τα υπάρχοντά  τους, ούτε να χρησιμοποιήσουν τα λεφτά τους. Πλούσιοι εργαζόμενοι σε χρυσοποίκιλτα κελιά. Μία κοινωνία που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την ελεγχόμενη πόλη της ταινίας Truman Show.

Στο Huaxi έχουν φτιαχτεί απομιμήσεις από τα μεγαλύτερα έργα στο κόσμο. Έτσι, το Άγαλμα της Ελευθερίας, η Αψίδα του Θριάμβου, η Όπερα του Σίδνεϊ, το Μέγα Σινικό Τείχος συνυπάρχουν στην ίδια περιοχή.

Zengdi Kongzhong είναι το όνομα του ουρανοξύστη που είναι χτισμένος στο χωριό. Είναι 328 μέτρων με 60 ορόφους, υπερπολυτελείς σουίτες. Χρυσά αντικείμενα υπάρχουν παντού αλλά το κυριότερο είναι ένας ταύρος που φτιάχτηκε με έναν τόνο χρυσό. Είναι το σύμβολο της επιτυχίας τους.

Οι κάτοικοι δε χρειάζεται να ταξιδέψουν και να φύγουν από τα όρια του χωριού για να δουν τα αξιοθέατα των άλλων χωρών. Αντίθετα, αποτελούν οι ίδιοι τουριστικό κέντρο, αλλά όχι για τις απομιμήσεις. Κόσμος επισκέπτεται την περιοχή για να βιώσουν από κοντά τον τρόπο ζωής αυτών των ανθρώπων. Ο τουρισμός είναι μέσα στα σχέδια ανάπτυξης της περιοχής. Οι κάτοικοι του Huaxi έχουν όλα αυτά που οι άλλοι θέλουν, το μόνο που τους λείπει είναι η ελευθερία.

Πηγή χαρακτηριστικής εικόνας: Flickr

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: «Να θανατωθούν όλα τα σπουργίτια». Πώς η εκστρατεία του Μάο Τσε Τουνγκ για την εξόντωση των πουλιών που έτρωγαν τα σιτηρά, οδήγησε στον μεγάλο λιμό με εκατομμύρια νεκρούς στην Κίνα