Το ατίθασο κορίτσι της δημοσιογραφίας, που διέπρεψε ως συγγραφέας και σεναριογράφος. Την αναγνωρίζετε ;

Γεννήθηκε στον Πειραιά, το 1952, το ονομά της ήταν Μαρία Σακκά και ήταν συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και παρουσιάστρια.

Καταγόταν από τα Ψαρά από τον πατέρα της και από την πλευρά της μητέρας της από την Πύλο. Η γιαγιά της είχε ρίζες από την οικογένεια Λεοντή, από την οποία καταγόταν και ο Ιωάννης Λεοντής, γνωστότερος ως  Ιωάννης Βαρβάκης.

Ήταν το πρώτο παιδί από τον δεύτερο γάμο του πατέρα της. Ο Ψαριανός παππούς της Γιώργης Σακκάς, ήταν ναύαρχος του τότε Βασιλικού Ναυτικού και η μητέρα της δασκάλα. Είχε δύο αδελφούς, τον Γιώργη-Αλκίνοο & τον μικρότερο Γιάννη Σακκά και σύμφωνα με τον μεγάλο της αδελφό, φοίτησε μόνο ένα έτος στο Αρσακείο, εξαιτίας του απείθαρχου πνεύματός της.

Όμορφη και χαρισματική, είχε παίξει ως «παιδί-θαύμα», με το πραγματικό της όνομα,  σε διάφορες ελληνικές ταινίες της δεκαετίας του 60, πέρασε όμως τα εφηβικά της χρόνια στην Χαλκίδα. Ως Μαίρη Σακκά συμμετείχε το 1962 στις ταινίες «Ορφανή σε ξένα χέρια» και «Κατρακύλισμα στο βούρκο»  και «Ορφανή στους πέντε δρόμους» το 1964.

Γερή πένα,  και ιδιαίτερη προσωπικότητα, εργάστηκε επί χρόνια ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και ως αρθρογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλικ και 01.

Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ και συνέχισε, μεταξύ άλλων, στους τηλεοπτικούς σταθμούς ΑΝΤ1, MEGA, STAR. Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός.

Παράλληλα, ως σεναριογράφος, τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες «Ξένια» το 1989 και «Κρυστάλλινες Νύχτες» το 1992.

Έγραψε τα βιβλία «Αθώος σαν αγαπημένος», «Τα κορίτσια στη σαβάνα», «Πιο πολύ, πιο πολλοί», «Έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες», συλλογή κειμένων από τη στήλη της «Επ’ αυτοφόρω» στο περιοδικό «Γυναίκα» από την περίοδο 1989 έως 1996, καθώς και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής. Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη «Γλυκό κορίτσι», το 1997).

Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο πρώτος γάμος της ήταν με τον βιβλιοχαρτοπώλη Βαγγέλη Κάραλη, ο δεύτερος με τον σκηνογράφο Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.

Πέθανε σε ηλικία 50 ετών στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2002 από καρκίνο. Κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.

Το βιβλίο “Σαββατογεννημένη” (εκδ. Τσαγκαρουσιάνος, 2005 – με κείμενά της από το περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής), κυκλοφόρησε μετά το θάνατό της.

“Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι και άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν”

Πρόλαβε να αφήσει πίσω της ένα διαχρονικό  έργο, ενώ ατάκες της μνημονεύονται ακόμη:

-Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με ‘μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο.

-Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές τη χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον, διαφορετικά είσαι βλάκας.

-Χίλιοι άνθρωποι μέσα στο μπαρ και είναι άδειο. Κανένας. Μπαίνει ο έρωτάς σου, τότε μόνο χίλιοι ένας. Οι χίλιοι απλώς κομπάρσοι.

-Kάθε θηλυκό πλάσμα έχει τη μοιραία σφραγίδα της μάνας του. Και καμιά δεν γλιτώνει τον κανόνα. 

-Άνδρας που δεν είναι τώρα, δεν ήταν ποτέ.

-Η ένταση ενός καινούργιου έρωτα εξαρτάται από τη μοναξιά που προηγήθηκε από αυτόν. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή. Ξαναγράφω, λοιπόν, με την έξαψη που ζεις έναν αργοπορημένο έρωτα.

-Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο, ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα.

-Υποπτεύομαι βαθύτατα όσους διαφημίζουν την ευτυχία τους

Είναι η ξεχωριστή Μαλβίνα Κάραλη, που έγινε γνωστή με το επίθετο του πρώτου συζύγου της.

Πηγή αρχικής φωτογραφίας: youtube