Το ακατοίκητο “νησί του έρωτα” σε σχήμα καρδιάς. Η διαφήμιση του ΕΟΤ και τα γυρίσματα της “Κυρίας Δημάρχου” (drone)

Απέναντι από το παλιές εγκαταστάσεις του Ρωσικού Ναύσταθμου στον Πόρο, βρίσκεται μία μικρή ακατοίκητη νησίδα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη: το Δασκαλιό, που αποκαλούν το “νησί του έρωτα”.

Τρεις εκδοχές υπάρχουν για την ονομασία “Δασκαλιό“. Σύμφωνα με την πρώτη, πρόκειται για παραφθορά της ιταλικής λέξης “scoglio” (μτφ. “βράχος“), με την οποία οι Βενετοί σημείωναν στους χάρτες την παρουσία σκοπέλων και βραχονησίδων.

Με βάση μια δεύτερη εκδοχή, η ονομασία οφείλεται στην ύπαρξη κρυφού σχολειού που λέγεται ότι λειτουργούσε στο νησάκι κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.

Σύμφωνα με την τρίτη άποψη, που βασίζεται στην τοπική λαογραφία, πριν από την Επανάσταση του 1821 εκεί ζούσε μια μοναχή ονόματι Φραντζέσκα, η οποία δίδασκε υφαντική στις κοπέλες.

Η διαφήμιση του ΕΟΤ και τα γυρίσματα της “Κυρίας Δημάρχου”

Η νησίδα με το γραφικό εκκλησάκι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, προσεγγίζεται εύκολα με βάρκα και έχει φιλοξενήσει γάμους Ελλήνων και ξένων.

Έγινε περισσότερο γνωστή, όταν ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ) χρησιμοποίησε τη νησίδα στο πλαίσιο διαφημιστικής καμπάνιας, δίνοντάς της το όνομα “Έρως“.

Για πολλούς, πάντως, η ονομασία “Έρως” οφείλεται στο ότι το Δασκαλιό έχει σχήμα που παραπέμπει σε καρδιά.

Το 1959-1960, ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης πραγματοποίησε στο Δασκαλιό μέρος των γυρισμάτων της ταινίας “Η Κυρία Δήμαρχος“, όπου πρωταγωνίστησαν, μεταξύ άλλων, η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Βασίλης Αυλωνίτης και ο Νίκος Κούρκουλος.

“Η Κυρία Δήμαρχος” αποτέλεσε, επίσης, την πρώτη εμφάνιση του λαϊκού τραγουδιστή, Στέλιου Καζαντζίδη στον κινηματογράφο, ο οποίος ερμήνευσε μαζί με τη Μαρινέλλα τα δημοφιλή σήμερα τραγούδια “Για μας ποτέ μην ξημερώσει” και “Ζιγκουάλα“.

Το Δασκαλιό είναι, αναμφισβήτητα, ένας όμορφος εναλλακτικός προορισμός, ιδανικός για λάτρεις της ησυχίας και της εξερεύνησης. Μία βουτιά στα καταγάλανα νερά του θα αποζημιώσει οποιονδήποτε παραθεριστή.

Δείτε το “νησί του έρωτα” απέναντι από τον Πόρο στο ακόλουθο βίντεο drone του συνεργάτη μας, Μαρίνου Χαραλαμπόπουλου (Travel Inspiration):

Η ιστορία του Ρωσικού Ναύσταθμου του Πόρου

Στις μέρες μας, πρόκειται για ένα συγκρότημα ερειπωμένων πέτρινων κτηρίων. Σύμφωνα με σχετική πληροφοριακή πινακίδα, η ρωσική ναυτική δραστηριότητα αυξήθηκε μετά την υπογραφή της Συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή (1774) και προέκυψε η ανάγκη για τη δημιουργία σταθμού ανεφοδιασμού, ο οποίος χτίστηκε στην άκρη της πόλης του Πόρου.

Εκείνη την εποχή, εκτός από τα ελληνικά πλοία, προσορμίζονταν στους υπήνεμους κόλπους του Πόρου ο γαλλικός, ο αγγλικός και ο ρωσικός στόλος.

Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, ο κυβερνήτης και άλλοτε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Ιωάννης Καποδίστριας απαίτησε το σταθμό ανεφοδιασμού, για να χρησιμοποιηθεί από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

Σε αντάλλαγμα, προσέφερε στους Ρώσους μια εναλλακτική θέση σε έναν κοντινό όρμο, αυτόν δηλαδή απέναντι από το Δασκαλιό. Η Ναυτική Ρωσική Υπηρεσία δημιούργησε εκεί νέες εγκαταστάσεις, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από ρωσικά πλοία καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, μόνο ένας Ρώσος φύλακας είχε απομείνει στο ναύσταθμο και ο Τσάρος εισηγήθηκε την παραχώρησή του στο ελληνικό κράτος. Έκτοτε οι εγκαταστάσεις δεν αξιοποιήθηκαν και αφέθηκαν στη φθορά του χρόνου και της εγκατάλειψης.

Το 1989, με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, τα κτήρια του Ρωσικού Ναύσταθμου χαρακτηρίστηκαν ως ιστορικά και διατηρητέα μνημεία. Τους καλοκαιρινούς μήνες, λειτουργεί στην περιοχή οργανωμένη παραλία, η οποία προσελκύει αρκετούς ντόπιους και τουρίστες.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Μαρίνος Χαραλαμπόπουλος (Travel Inspiration)