Το άδοξο τέλος του υπέργηρου Γερμανού στρατάρχη για το κοτέτσι του. Επέζησε απ΄ όλους τους πολέμους, αλλά “έσκασε” επειδή οι Σύμμαχοι του πείραξαν τις κότες

Ένας από τους πιο γνωστούς εκπροσώπους του γερμανικού μιλιταρισμού ήταν ο Στρατάρχης Anton Ludwig August von Mackensen (1849 –1945).

Από το 1869 μέχρι και το 1920 υπήρξε αξιωματικός του γερμανικού στρατού για πενήντα χρόνια. Για πρώτη φορά έδρασε σε πολεμικό μέτωπο στη διάρκεια του Γάλλο-Πρωσικού Πολέμου το 1870 ως 21χρονος ανθυπολοχαγός. Για τη γενναιότητά του τότε, του απονεμήθηκε ο Σιδηρούν Σταυρός, το γερμανικό παράσημο ανδρείας.

Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αν και 65 χρονών, διοίκησε μεγάλους σχηματισμούς στο Ανατολικό μέτωπο εναντίον της Τσαρικής Ρωσίας και εναντίον της Σερβίας και της Ρουμανίας στα Βαλκάνια, με σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες στο ενεργητικό του. Είναι ενδιαφέρον ότι παρά την αυστηρότητα και η αλαζονεία που τον διακατείχε, όπως και των περισσοτέρων άλλων στρατηγών του Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, δεν έκρυβε το θαυμασμό του για αντιπάλους που πολέμησαν γενναία.

Απ’ όλους αυτούς ξεχώρισε τους Σέρβους που για ένα χρόνο πολέμησαν εναντίον της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας και ηττήθηκαν το 1915 από τον von Mackensen και το μεγάλο στράτευμά του που αποτελούνταν από Γερμανούς, Αυστρο-Ούγγρους και Βούλγαρους.

Το Βελιγράδι κατελήφθη αλλά ο μισός Σερβικός στρατός διέφυγε με επικεφαλής τον βασιλιά του Αλέξανδρο και κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη. Αν και η Ελλάδα ήταν ακόμη ουδέτερη, οι Σύμμαχοι αποβίβασαν στρατεύματα εκεί και διεκπεραίωσαν τους Σέρβους κατόπιν συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση στην Κέρκυρα.

Διαβάστε το άρθρο: Γιατί οι Σέρβοι αποκαλούν την Κέρκυρα «νησί της Σωτηρίας». Η μαρτυρική πορεία προς το Νότο μετά την ήττα από τον αυστρογερμανικό στρατό. Οι μαζικοί θάνατοι και η αλληλεγγύη των Ελλήνων 

Μετά την κατάληψη του Βελιγραδίου, ο von Mackensen διέταξε να αναγερθεί στην κατεχόμενη πόλη μία στήλη πάνω από τον ομαδικό τάφο πεσόντων Σέρβων υπερασπιστών της πόλης που μνημόνευε τον ηρωισμό τους με τη λακωνική επιγραφή (στα γερμανικά και τα σερβικά): «ενθάδε κείνται Σέρβοι Ήρωες».

Πρόκειται για κάτι σπάνιο στην παγκόσμια ιστορία. Ιστορικοί θεωρούν ότι ο von Mackensen ήταν ο πιο επιτυχημένος στρατιωτικός διοικητής οποιασδήποτε πλευράς στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο οποίος είχε συνεχόμενες νίκες.

Για το λόγο αυτό του απονεμήθηκαν τα πολλά και διαφορετικά παράσημα ανδρείας που είχε τότε η Γερμανία. Όταν πια ο Κάιζερ δεν είχε άλλα παράσημα να του απονείμει, τον τίμησε δίδοντας το όνομά του σ’ ένα πολεμικό πλοίο. Ο πόλεμος τελείωσε το 1918 και ο von Mackensen αποστρατεύτηκε δύο χρόνια αργότερα απογοητευμένος που η 50χρονη στρατιωτική καριέρα του έληξε με μία οδυνηρή ήττα. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, ο von Mackensen απολάμβανε του σεβασμού των Γερμανών ως ένας από τους ήρωες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Διαβάστε ακόμα: Φρίντριχ Πάουλους. Ο Γερμανός στρατηγός που παραδόθηκε στους Σοβιετικούς μετά τη μάχη στο Στάλινγκραντ. Γιατί ο Χίτλερ τον προήγαγε σε στρατάρχη. Δείτε το φιλμ της παράδοσης

Ο ίδιος απέφευγε να παίρνει θέση για τα πολιτικά θέματα αντίθετα με άλλους απόστρατους Γερμανούς στρατάρχες, δηλώνοντας απλά ότι παρέμεινε πιστός στον εξόριστο Κάιζερ. Όταν ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία προσπάθησε να εκμεταλλευθεί τη δημοφιλία του von Mackenses τιμώντας τον σε διάφορες τελετές.

Αν και ο γέρο-στρατάρχης δεν έγινε ποτέ Ναζί, ανεχόταν τον Χίτλερ γιατί νόμιζε ότι θα παλινόρθωνε τη μοναρχία στη Γερμανία. Όμως, όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος διατύπωσε δημόσια τις αντιρρήσεις του και μάλιστα καταδίκασε τις γερμανικές βαρβαρότητες στη διάρκεια της εισβολής της Πολωνίας το 1939.

Είναι ενδιαφέρον ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις το ναζιστικό καθεστώς συνέλαβε και «εξαφάνιζε» Γερμανούς με τέτοιες απόψεις. Ωστόσο, στην περίπτωση του von Mackensen, οι Ναζί προτίμησαν να μην ασχοληθούν μαζί του και να τον είχαν υπό διακριτική παρακολούθηση. Κάποια στιγμή ο Χίτλερ υποψιάστηκε -λανθασμένα- ότι ο 90χρονος von Mackensen ήταν στον ηγετικό πυρήνα συνομωσιών που είχαν ως στόχο να τον ρίξουν από την εξουσία, αλλά και πάλι δεν πήρε μέτρα εναντίον του.

Ο von Mackensen τελικά επιβίωσε και από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έτσι υπήρξε ένας από τους ελάχιστους Γερμανούς που έζησε πριν από την ένωση της Γερμανίας υπό τον Βίσμαρκ, το Δεύτερο Ράιχ, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, το Τρίτο Ράιχ και ολόκληρο τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την καταστροφή της Γερμανίας το 1945. Όμως, το τέλος του υπέργηρου στρατάρχη ήταν μάλλον άδοξο.

Στις 15 Απριλίου 1945, λίγο πριν την παράδοση της Γερμανίας, οι Βρετανοί συνέλαβαν τον von Mackensen στη Σαξωνία όπου αυτός βρισκόταν και την οποία είχαν μόλις καταλάβει. Η είδηση αυτή προκάλεσε αλγεινή εντύπωση καθώς ο στρατάρχης ήταν 95 χρονών και θεωρήθηκε από τους Γερμανούς ως επίδειξη της σκληρότητας που τους ανέμενε υπό την κατοχή των Συμμάχων.

Οι κότες

Αυτό που πραγματικά συνέβη είχε να κάνει με τις κότες που ο von Mackensen διατηρούσε στο κτήμα του και που τις φρόντιζε με αγάπη. Ο στρατάρχης ανακάλυψε με αηδία ότι κρατούμενοι και δούλοι-εργάτες που οι Σύμμαχοι είχαν απελευθερώσει από διάφορα γερμανικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως καθώς περνούσαν έξω από το κτήμα του έκλεβαν τις αγαπημένες του κότες τις οποίες έτρωγαν για να επιβιώσουν.

Αυτός τότε πήγε οργισμένος στον Βρετανό στρατιωτικό διοικητή στην περιοχή του και απαίτησε να συλληφθούν οι «πλιατσικολόγοι» (όπως χαρακτήρισε τους κρατουμένους που πήραν τις κότες του) και να στείλει φρουρά για να προστατεύσει τις υπόλοιπες. Ήταν ξεκάθαρο ότι ο von Mackensen είχε χάσει επαφή με το τι συνέβαινε γύρω του. Η πατρίδα του, η Γερμανία, μεταβαλλόταν μέρα παρά μέρα σ’ ένα απέραντο ερειπιώνα και παντού υπήρχαν άταφα πτώματα.

Όμως αυτό που απασχολούσε τον γέρο στρατάρχη ήταν η τύχη των πουλερικών του! Ο Βρετανός διοικητής προκειμένου να τον ηρεμήσει, τον έθεσε υπό κράτηση. Όμως, φαίνεται ότι η απώλεια των πουλερικών του ήταν βαρύ πλήγμα για τον Στρατάρχη, Anton Ludwig August von Mackensen, ο οποίος απεβίωσε μερικούς μήνες αργότερα, το Νοέμβριο του 1945.

του ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Διαβάστε στη “ΜτΧ”: Τα ευφάνταστα βασανιστήρια της αυτοκράτειρας Άννας. Καταδίκασε ευγενείς να ζήσουν σαν κότες, ανάγκασε αριστοκράτη να παντρευτεί την πιο άσχημη γυναίκα και την γαμήλια άμαξα έσερναν γουρούνια!