Τιτίνα Λοϊζίδου. Η ελληνοκύπρια πρόσφυγας από την Κερύνεια που καταδίκασε την Τουρκία για τον Αττίλα. Η “δικαίωση” που άργησε 29 χρόνια

Η δικαστική απόφαση άνοιξε τον δρόμο για δεκάδες ακόμη ανθρώπους που στερήθηκαν βίαια την ιδιοκτησία τους λόγω της εισβολής ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία, τα δικαιώματα των ελληνοκυπρίων αναγνωρίστηκαν και θεσμικά.

Η Τιτίνα Λοϊζίδου μεγάλωσε στην Κερύνεια της Κύπρου. Τον Ιούλιο του 1974 στον Αττίλα, τα τουρκικά στρατεύματα κατέλαβαν την πόλη και οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους.

Αν και είχε εγκατασταθεί με τον σύζυγό της στη Λευκωσία, ήδη από το 1972, η οικογένεια της κ. Λοϊζίδου κατοικούσε στην Κερύνεια τις ημέρες της τουρκικής εισβολής. Οι δυνάμεις κατοχής ύψωσαν ένα ανυπέρβλητο τείχος ανάμεσα στην ίδια και την οικογένειά της. Έπαψε να μπορεί να επισκέπτεται τους συγγενείς της ενώ η περιουσία της εντός των κατεχόμενων εδαφών άρχισε να αμφισβητείται.

Από την επόμενη χρονιά, η Τιτίνα Λοϊζίδου βρέθηκε στην πρώτη γραμμή δεκάδων κινητοποιήσεων των Ελληνοκυπρίων που διεκδικούσαν το δικαίωμά τους να επιτρέψουν στις περιουσίες τους, που περιήλθαν βίαια υπό τουρκική κατοχή. Ωστόσο, όταν μια διαδήλωση, τον Μάρτιο του 1989, ανακόπηκε από τούρκους στρατιώτες και η ίδια βρέθηκε, μαζί με άλλες γυναίκες, αιχμάλωτη της τουρκοκυπριακής αστυνομίας, αποφάσισε να ακολουθήσει τη νομική οδό.

Στις 22 Ιουλίου του 1989, η Τιτίνα Λοϊζίδου πραγματοποίησε την πρώτη προσφυγή εναντίον της Τουρκίας ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η προσφεύγουσα υποστήριξε πως “το δικαίωμα της στην ειρηνική απόλαυση της περιουσίας της έχει επηρεαστεί, εξαιτίας της συνεχιζόμενης παρουσίας τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, οι οποίες την έχουν εμποδίσει επανειλημμένως, να αποκτήσει πρόσβαση στην ιδιοκτησία της“.

Η δικαίωση

Η τουρκική πλευρά κατέθεσε τις προβλεπόμενες ενστάσεις και, καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι ελπίδες τόσο της κ. Λουϊζίδου όσο και των υπόλοιπων Ελληνοκυπρίων που παρακολουθούσαν την υπόθεση, έφθιναν.

Διαβάστε ακόμα: To θέρετρο της Κύπρου που στοίχειωσαν οι Τούρκοι. Βαρώσια, ο αγαπημένος προορισμός του Χόλιγουντ. Φωτογραφίες που σοκάρουν, αλλά δεν ταράζουν τη διεθνή κοινή γνώμη

Μέχρι που τον Ιούλιο του 1998, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.

Διέταξε την Τουρκία να καταβάλει το ποσό των 457.044,83 κυπριακών λιρών στην κ. Λοϊζίδου τόσο για υλική όσο και για ηθική ζημιά.

Μάλιστα, το δικαστήριο δεν αρκέστηκε μόνο στον ακριβή καθορισμό του ποσού που όφειλε η Τουρκία να καταβάλει ως δίκαιη ικανοποίηση στην προσφεύγουσα, αλλά αποφάσισε πως το συνολικό οφειλόμενο ποσό θα πρέπει να καταβληθεί εντός του χρονικού διαστήματος 3 μηνών.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, αναγνωρίστηκε πως η Τιτίνα Λοϊζίδου είχε στερηθεί το δικαίωμα κατοχής και ειρηνικής απόλαυσης της περιουσίας της στην κατεχόμενη πόλη της Κερύνειας, εξαιτίας της τουρκικής εισβολής. Όλοι οι ελληνοκύπριοι δέχτηκαν με ενθουσιασμό την εξέλιξη της υπόθεσης ενώ εκατοντάδες προσέφυγαν στο Δικαστήριο ζητώντας επίσης αποζημιώσεις και αποκατάσταση των δικαιωμάτων τους.

Η Τουρκία  περιφρονεί

Η εκτέλεση της απόφασης έγινε μετά από πέντε χρόνια απόλυτης περιφρόνησης από μέρους της Τουρκίας προς την υπόθεση. Συνολικά τέσσερα ψηφίσματα εκδόθηκαν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, τα οποία καταδίκαζαν τη γειτονική χώρα για την άρνησή της να συμμορφωθεί.

Τελικά, στις 2 Δεκεμβρίου 2003, η Τουρκία κατέθεσε στην προσφεύγουσα κ. Λοϊζίδου, τη δίκαιη ικανοποίηση που είχε επιδικάσει το Δικαστήριο.

Ωστόσο, εκτός της χρηματικής αποζημίωσης, δεν εκπληρώθηκε καμία άλλη πτυχή της δικαστικής απόφασης, ώστε να ικανοποιηθεί το δικαίωμα της κ. Λοϊζίδου να απολαμβάνει ειρηνικά την περιουσία της στην Κερύνεια.

Διαβάστε ακόμα στη “ΜτΧ”: «Αττίλας». Πώς η χούντα Ιωαννίδη ανέτρεψε τον Μακάριο και άνοιξε τον δρόμο για την τουρκική εισβολή. Το ραδιόφωνο μετέδιδε ότι «η κατάσταση έχει ηρεμήσει»