Τίμοθι Ντέξτερ. Σκηνοθέτησε το θάνατό του, έγραψε βιβλίο αν και αναλφάβητος και “πούλησε πάγο στους Εσκιμώους”

Ο Τίμοθι Ντέξτερ υπήρξε μία άκρως εκκεντρική προσωπικότητα στην Αμερική των μέσων του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα.

Αν και εγκατέλειψε το σχολείο στα οκτώ του και δεν είχε αριστοκρατική καταγωγή, αυτοπροσδιοριζόταν ως Λόρδος.

Αν και ακολούθησε φαινομενικά ανόητες επιχειρηματικές πρακτικές, κατάφερε να γίνει πλούσιος.

Έγραψε μέχρι και βιβλίο χωρίς κανένα σημείο στίξης και σκηνοθέτησε το θάνατό του για να δει πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Αναζήτησε επίμονα αλλά μάταια την αποδοχή από την υψηλή κοινωνία.

“Είμαι ο μεγαλύτερος φιλόσοφος στον Δυτικό Κόσμο”

Ο Ντέξτερ γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1747 στην πόλη Μάλντεν της Μασαχουσέτης από μετανάστες Ιρλανδούς. Όταν έγινε οκτώ ετών, παράτησε το σχολείο για να εργαστεί σε φάρμα, και στα 16 του έγινε μαθητευόμενος βυρσοδέψης.

To 1769, μετακόμισε στην παράκτια πόλη Νιουμπέριπορτ της Μασαχουσέτης. Εκεί άρχισε την επιχειρηματική του καριέρα με τη βοήθεια της Ελίζαμπεθ Φρόθινγκχαμ, μιας εύπορης χήρας, η οποία τον περνούσε δέκα χρόνια. Τελικά, την παντρεύτηκε.

Μετά το τέλος του Αμερικανικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας (1775-1783), ο Ντέξτερ αγόρασε μεγάλες ποσότητες υποτιμημένου ηπειρωτικού νομίσματος.

Αργότερα, όταν σχηματίστηκε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, αποφασίστηκε ότι όλα τα εκκρεμή ηπειρωτικά δολάρια θα αγοράζονταν στο 1% της ονομαστικής αξίας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Ντέξτερ να βγάλει κέρδος από το πουθενά. Όντας, όμως, απογοητευμένος από την υψηλή κοινωνία της Βοστώνης που τον περιφρονούσε, επέστρεψε στο Νιουμπέριπορτ και αγόρασε μια μεγαλοπρεπή έπαυλη με κήπο.

Το διακόσμησε με 40 ξύλινα αγάλματα διάσημων προσωπικοτήτων, όπως ο Τόμας Τζέφερσον, ο Τζορτζ Ουάσιγκτον και ο Ναπολέων Βοναπάρτης. Συχνά άλλαζε κατά το δοκούν τα ονόματα των αγαλμάτων.

Ένα από αυτά απεικόνιζε και τον εαυτό του και είχε την εξής χαρακτηριστική επιγραφή: “Είμαι ο πρώτος στην Ανατολή, ο πρώτος στη Δύση και ο μεγαλύτερος φιλόσοφος στον Δυτικό Κόσμο“.

Αυτό από έναν άνθρωπο που δεν είχε συνεισφέρει τίποτα στον τομέα της φιλοσοφίας ούτε είχε διαβάσει ποτέ κάποιο σχετικό βιβλίο.

Έβγαλε χρήματα πουλώντας κάρβουνο στο Νιουκάστλ

Επειδή ο Ντέξτερ ήταν, σε μεγάλο βαθμό, αναλφάβητος, οι ανταγωνιστές του προσπάθησαν να τον κοροϊδέψουν, ωθώντας τον να ακολουθήσει επιχειρηματικές πρακτικές που ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν.

Η πιο διάσημη από αυτές ήταν η πώληση κάρβουνου στο Νιουκάστλ, την πόλη στη βορειοανατολική Αγγλία που ήταν γνωστή για την εξόρυξη άνθρακα.

Όλοι θα στοιχημάτιζαν πως ο Ντέξτερ θα γυρνούσε με άδεια χέρια. Όμως, η τύχη “χαμογέλασε” στον εκκεντρικό Αμερικανό, καθώς, εκείνη την ημέρα, οι ανθρακωρύχοι είχαν απεργία και οι άνθρωποι αγόρασαν το εμπόρευμά του.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Ντέξτερ “κατέρριψε” την ιδιωματική φράση στα αγγλικά “carry/take coals to Newcastle“, που χρησιμοποιείται για να δηλώσει την ανώφελη ενέργεια. Είναι παρόμοια με τη φράση “πούλησε πάγο στους εσκιμώους”.

Αυτή δεν ήταν η μοναδική φαινομενικά αλλοπρόσαλλη αλλά τελικά κερδοφόρα πρακτική του Ντέξτερ. Μια φορά, μάζεψε όλες τις αδέσποτες γάτες του Νιουμπέριπορτ και τις έστειλε στην Καραϊβική. Οι κάτοικοι τις καλωσόρισαν ως ιδανική λύση για την εξολόθρευση των αρουραίων.

Επιπλέον, του είπαν να πουλήσει θερμαντήρες κρεβατιού, ένα κοινό μεταλλικό σκεύος της εποχής, στις τροπικές Δυτικές Ινδίες. Μπορεί να ήταν εντελώς άχρηστο για να ζεσταίνει τους κατοίκους της Καραϊβικής, αλλά αγοράστηκε γιατί ήταν χρήσιμο στην εξαγωγή μελάσας από τα ζαχαροκάλαμα.

Τέλος, τον έπεισαν να στείλει στην Καραϊβική μάλλινα γάντια. Όμως, και πάλι ο Ντέξτερ “γέλασε τελευταίος”. Βρήκε ένα πλοίο που ήταν καθ’ οδόν προς τη Σιβηρία και οι υπεύθυνοι αγόρασαν τα γάντια με σκοπό να τα μεταπωλήσουν.

“Πληροφοριοδότης για τα ελάφια”

Ο Ντέξτερ ήθελε απεγνωσμένα να κατέχει ένα δημόσιο αξίωμα. Κανείς, όμως, δεν πίστευε ότι ήταν αρκετά ικανός για να κατέχει μια τέτοια θέση.

Τελικά, ύστερα από αφόρητες πιέσεις που άσκησε στις αρχές του Μάλντεν, του δόθηκε ο τίτλος “πληροφοριοδότης για τα ελάφια”.

Η αρμοδιότητά του ήταν να εποπτεύει τον πληθυσμό των ελαφιών της πόλης. Ωστόσο, ελάφια είχαν να εμφανιστούν σχεδόν δύο δεκαετίες στην περιοχή.

Προσποιήθηκε το θάνατό του μπροστά σε 3.000 ανθρώπους

Παρόλο που η γυναίκα του, Ελίζαμπεθ τον βοήθησε με την περιουσία της, ο Ντέξτερ δεν είχε καλές σχέσεις μαζί της. Συχνά έλεγε στους επισκέπτες ότι η γυναίκα του είχε πεθάνει, αν και ήταν ζωντανή, ή ότι το φάντασμά της κυκλοφορούσε στο σπίτι του.

Σε μια τραγελαφική περίσταση, ο Ντέξτερ προσποιήθηκε τον θάνατό του για να δει πώς θα αντιδρούσαν οι άνθρωποι. Περίπου 3.000 άτομα παρακολούθησαν την “κηδεία” του και, όταν εκείνος αντιλήφθηκε ότι η γυναίκα του δεν θρηνούσε, αποκάλυψε τη φάρσα του και την χτύπησε.

Έγραψε βιβλίο που δεν είχε σημείο στίξης

Ο Ντέξτερ έγραψε ένα βιβλίο 24 σελίδων με τίτλο “A Pickle for the Knowing Ones“, στο οποίο εξέφραζε παράπονα για τους πολιτικούς, τον κλήρο και τη σύζυγό του.

Τα σημεία στίξης απουσίαζαν εντελώς, οι ανορθογραφίες ήταν πολλές και τα κεφαλαία γράμματα χρησιμοποιούνταν αυθαίρετα, απόρροια του γεγονότος ότι δεν είχε ολοκληρώσει το σχολείο.

Παρ’ όλ’ αυτά, το βιβλίο ανατυπώθηκε οκτώ φορές. Στη δεύτερη έκδοση, ο Ντέξτερ πρόσθεσε μια σελίδα στο τέλος, που αποτελείτο από 13 γραμμές σημεία στίξης, και προέτρεπε τους αναγνώστες να τα τοποθετήσουν όπως εκείνοι επιθυμούσαν.

Ο “Λόρδος” Τίμοθι Ντέξτερ πέθανε, τον Οκτώβριο του 1806. Αυτή τη φορά στ’ αλήθεια! Παρότι έφτιαξε ένα περίτεχνο φέρετρο για τον εαυτό του, δεν θάφτηκε εκεί, αλλά σε έναν απλό τάφο στο νεκροταφείο του Νιουμπέριπορτ.

Άλλοι τον θεώρησαν ανόητο, άλλοι απλώς τυχερό και κάποιοι οξυδερκή. Το μόνο βέβαιο είναι πως ήταν εκκεντρικός.

Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Youtube