Τι σημαίνει η κραυγή “Μπανζάι” των Ιαπώνων, όταν έκαναν μαζικές επιθέσεις με ξιφολόγχη. Η σύγκριση με το γιουρούσι

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Μπανζάι (banzai) είναι ένας ιαπωνικός όρος που σημαίνει «δέκα χιλιάδες χρόνια» και χρησιμοποιείται για να εκφράσει την επιθυμία για μακρά και ευημερούσα ζωή. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, χρησιμοποιήθηκε ως πολεμική κραυγή από τον ιαπωνικό στρατό και απέδιδε τιμή στον αυτοκράτορα. Αντί για μακρά ζωή, ο όρος ταυτίστηκε με τον θάνατο. Οι Ιάπωνες φώναζαν μπανζάι στη διάρκεια ομαδικών επιθέσεων αυτοκτονίας του πεζικού, εναντίον υπέρτερων συμμαχικών δυνάμεων, όταν φαινόταν ότι θα έχαναν μία μάχη. Έτσι, η τακτική έγινε γνωστή ως επίθεση μπανζάι.

Πολεμική κραυγή

Σε διάφορες γλώσσες της Άπω Ανατολής, η ευχή σε κάποιον για μια μακρά και ευημερούσα ζωή είναι η φράση «δέκα χιλιάδες χρόνια». Στα κινέζικα είναι Ουανσούι (Wànsuì) και τα ιαπωνικά Μπανζάι (Banzai). Στις χώρες αυτές, η φράση χρησιμοποιείται επίσης από τα πλήθη για να εκφράσουν δημόσια το αίσθημα χαράς ή θριάμβου για ένα ευτυχές γεγονός. Είναι το αντίστοιχο του ζήτω στα ελληνικά.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιάπωνες χρησιμοποιούσαν ως πολεμική κραυγή, τη φράση Τεν νουχέικα Μπανζάι (Ten-nouheika Banzai) που σημαίνει «Ζήτω η Αυτού Μεγαλειότητα ο Αυτοκράτορας».

Για λόγους ευκολίας, η φράση συντομεύθηκε σε μπανζάι, όπου εννοούνταν και πάλι ο αυτοκράτορας.

Επιθέσεις μπανζάι

Η επίθεση, κατά την οποία φώναζαν αυτή τη λέξη, έμοιαζε με το ελληνικό γιουρούσι. Ωστόσο οι έλληνες αγωνιστές δεν είχαν στόχο την αυτοκτονία αλλά τη νίκη. Το μπανζάι, δεν ήταν τακτική ενός σύγχρονου στρατού αλλά  μια ορμητική επίθεση χωρίς αύριο, από στρατιώτες που ντρέπονταν να ζήσουν αιχμάλωτοι και ηττημένοι, γιατί έτσι είχαν διαπαιδαγωγηθεί.

Συνήθως εφορμούσαν με ξιφολόγχες, εναντίον μιας οχυρής θέσης του εχθρού, δηλαδή ήταν σε μειονεκτική θέση.

Τέτοιου είδους επιθέσεις αυτοκτονίας είχαν πραγματοποιηθεί από τους Ιάπωνες και πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην εποχή των σαμουράι, αλλά και αργότερα στη διάρκεια του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου του 1905.

Αρκετές φορές είχαν περικυκλωθεί και ακολουθούσε μια επίθεση απελπισίας και η αναζήτηση ενός ένδοξου θανάτου.

Προκαλούσαν όμως απώλειες στον εχθρό και ένα ψυχολογικό σοκ. Η επίθεση μπανζάι θεωρήθηκε ότι αντανακλούσε τον ιαπωνικό κώδικα τιμής και πίστης στον αυτοκράτορα. Επίσης, έγινε αποδεκτό ως σεπούκου, δηλαδή ένας τιμημένος θάνατος.

Στην Κίνα

Όταν οι Ιάπωνες πολεμούσαν με τους Κινέζους τη δεκαετία του 1930, διαπίστωσαν ότι οι επιθέσεις μπανζάι ήταν αποτελεσματική τακτική του πεζικού. Ο λόγος ήταν γιατί οι Κινέζοι είχαν λίγα πολυβόλα και μέτρια εκπαίδευση.

Έτσι, η θέα πολλών Ιαπώνων που εφορμούσαν με ιαχές, συνήθως προκαλούσε πανικό και ανάγκαζε τους Κινέζους σε άτακτη υποχώρηση.

Στο μέτωπο του Ειρηνικού

Όμως η ίδια τακτική στις μάχες του Ειρηνικού εναντίον των Αμερικανών ήταν ανεπιτυχής. Οι περισσότερες επιθέσεις μπανζάι απωθήθηκαν από μικρές ομάδες συμμάχων στρατιωτών που είχαν ανώτερη δύναμη πυρός, καλή εκπαίδευση και ισχυρές αμυντικές θέσεις.

Η συμμαχική απάντηση στις επιθέσεις μπανζάι ήταν η χρήση πυροβολικού, όλμων, πολυβόλων, χειροβομβίδων και φλογοβόλων για να προκαλέσουν μεγάλες απώλειες στους επιτιθέμενους. Ορισμένες συμμαχικές μονάδες χρησιμοποίησαν επίσης ξιφολόγχες και μαχαίρια για να αντεπιτεθούν σε μάχες σώμα με σώμα.

Μπανζάι-αυτοκτονίες

Το αποτέλεσμα ήταν οι επιθέσεις μπανζάι στο Μέτωπο του Ειρηνικού, από το 1942 και μετά, να εξελίσσονται σε επιχειρήσεις αυτοκτονίας. Αυτό έγινε για παράδειγμα στο Γκουανταλκανάλ τον Αύγουστο του 1942 όταν 800 Ιάπωνες στρατιώτες υπό τον συνταγματάρχη Ιτσίκι πραγματοποίησαν επίθεση μπανζάι εναντίον των ισχυρών αμυντικών θέσεων των Αμερικανών. Η επίθεση απωθήθηκε και ελάχιστοι από τους Ιάπωνες επιβίωσαν. Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο Ιτσίκι, ο οποίος έκανε χαρακίρι.

Στις 29 Μαίου 1943, περίπου 2.600 Ιάπωνες στρατιώτες στο νησί Ατού στην Αλάσκα έκαναν επίθεση μπανζάι εναντίον 15.000 Αμερικανών. Στο τέλος επιβίωσαν μόλις 28 Ιάπωνες, ενώ οι Αμερικανοί έχασαν 549 άνδρες στη διάρκεια της επίθεσης.

Σαϊπάν

Η μεγαλύτερη επίθεση μπανζάι του πολέμου έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της μάχης της Σαϊπάν. Ο στρατηγός Γιοσιτσούγκου Σάιτο (Yoshitsugu Saitō) συγκέντρωσε σχεδόν 4.300 Ιάπωνες στρατιώτες και μερικούς πολίτες. Αρκετοί απ’ αυτούς ήταν τραυματίες και άοπλοι. Στις 7 Ιουλίου 1944, ο στρατηγός διέταξε επίθεση που είχε τα χαρακτηριστικά επίθεσης μπανζάι και έπληξε τους Αμερικανούς που είχαν αποβιβαστεί στο νησί. Η επίθεση είχε διάρκεια 15 ωρών και στο τέλος της σχεδόν όλοι οι Ιάπωνες και 2000 Αμερικανοί είχαν σκοτωθεί

Στη διάρκεια της μάχης της Σαϊπάν, εκατοντάδες Ιάπωνες στρατιώτες και πολίτες που δεν είχαν πάρει μέρος στην επίθεση μπανζάι προκειμένου να αποφύγουν την αιχμαλωσία, αυτοκτόνησαν ομαδικά πέφτοντας στη θάλασσα από ένα ψηλό γκρεμό. Πολλοί απ’ αυτούς φώναζαν μπανζάι και αυτή είναι σήμερα και η ονομασία της γκρεμού.

 Δείτε εδώ ανάρτηση για τις μαζικές αυτοκτονίες των Ιαπώνων στη Σαϊπάν:

Αμερικανός στρατιώτης διασώζει ετοιμοθάνατο βρέφος στη μάχη όπου οι Ιάπωνες αυτοκτόνησαν μαζικά, πηδώντας στον γκρεμό για να εξιλεωθούν – ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (mixanitouxronou.gr)

Απόφαση του διοικητή

Οι επιθέσεις μπανζάι δεν επιβαλλόταν από το Ιαπωνικό Γενικό Επιτελείο αλλά από τους διοικητές στην πρώτη γραμμή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένοι Ιάπωνες διοικητές καταδίκασαν αυτή την τακτική και απαγόρευσαν στους άνδρες τους να την εκτελέσουν. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα για τον στρατηγό Τανταμίτσι Κουριμπαγιάσι (Tadamichi Kuribayashi) που αμυνόταν στην Ίβο Τζίμα.

Οι Αμερικανοί που πολέμησαν εκεί εξεπλάγησαν που οι Ιάπωνες δεν χρησιμοποίησαν επιθέσεις μπανζάι εναντίον τους.

Δείτε το απόσπασμα από την ιαπωνική ταινία του 2011 “Όμπα: Ο Τελευταίος Σαμουράι”, όπου έχει δραματοποιηθεί η επίθεση μπανζάι των Ιαπώνων στη Σαϊπάν