Τι απέγινε το “λεπροκομείο” της Αθήνας. Δείτε πού μετέφεραν τους ασθενείς από τη Σπιναλόγκα (drone)

Tο μοναδικό κέντρο υποδοχής χανσενικών ασθενών στην Ελλάδα. Η εικόνα του πείθει ότι το στίγμα και η εγκατάλειψη κυνηγούν ακόμα τους νοσηλευόμενους

Σήμερα αποτελεί το μοναδικό κέντρο υποδοχής χανσενικών ασθενών στην Ελλάδα. Η εικόνα του πείθει ότι το στίγμα και η εγκατάλειψη κυνηγούν ακόμα τους νοσηλευόμενους.

Μπαίνοντας κανείς στο νοσοκομείο, θα χρειαστεί να περπατήσει αρκετά ώσπου να φτάσει στην πτέρυγα που βρίσκονται οι λιγοστοί μάρτυρες της ασθένειας.

Μέσα σε ένα τοπίο που θυμίζει περισσότερο συγκρότημα κατοικιών σοβιετικού τύπου παρά ένα συνηθισμένο νοσοκομείο, οι κρεμασμένες ταμπέλες στα κτίρια επιβεβαιώνουν ότι εδώ κάτι διαφορετικό υπάρχει. «Σύνδεσμος Χανσενικών» γράφει μία από αυτές.

Η πτέρυγα όπου ζουν σήμερα 34 χανσενικοί κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 ενώ σε αυτό το σημείο είχαν μεταφερθεί όλοι οι ασθενείς από τη Σπιναλόγκα. Η μεταφορά τους ήταν βίαιη και τα πρώτα χρόνια το νοσοκομείο είχε κανόνες στρατοπέδου συγκέντρωσης παρά υγειονομικού ιδρύματος.

Η πτέρυγα όπου ζουν σήμερα 34 χανσενικοί κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970. Εδώ μεταφέρθηκαν όλοι οι ασθενείς από τη Σπιναλόγκα

Ανάμεσα σε μικρά σπιτάκια διασπαρμένα μέσα στο δάσος, στα οποία σε πολλές περιπτώσεις κλείδωναν τους ασθενείς, είχε στηθεί το νέο σκηνικό της απομόνωσής τους.

Χωρίς τη θέα του Κρητικού πελάγους αλλά κάτω από τη σκέπη του γκρίζου αστικού τοπίου, οι ασθενείς, ακόμα και εκείνοι που είχαν θεραπευτεί οριστικά, έπρεπε να αποφασίσουν να ζήσουν εκεί. Οι οικογένειές τους αρνήθηκαν να τους δεχτούν στα σπίτια τους.

Το κοινωνικό στίγμα

Δίπλα από το παλιό κτίριο των 4.000 τετραγωνικών μέτρων που τους έχει παραχωρηθεί βρίσκεται ένα άλλο, εγκαταλελειμμένο και άδειο, με σπασμένα παράθυρα. Το κτίριο αυτό φιλοξενούσε τις γυναίκες ασθενείς πριν από πολλές δεκαετίες ενώ σήμερα έχει εκκενωθεί και έχει μετατραπεί σε εστία μικροβίων, όχι μόνο για την πτέρυγα των χανσενικών αλλά για ολόκληρη την περιοχή.

Δίπλα από το παλιό κτίριο των 4.000 τετραγωνικών μέτρων που τους έχει παραχωρηθεί βρίσκεται ένα άλλο, εγκαταλελειμμένο και άδειο, με σπασμένα παράθυρα.

Οι 34 διαμένοντες προσπαθούν να ζουν ως κανονικοί άνθρωποι, μόνο που είναι εμφανές ότι ελάχιστοι από αυτούς τα καταφέρνουν, αφού για δεκαετίες  παραμένουν κλεισμένοι στα “κουτάκια” που έχουν για δωμάτια.

Όσοι βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση πηγαίνουν στη λαϊκή αγορά, ψωνίζουν και επισκέπτονται ο ένας τον άλλον ή κουβεντιάζουν από τα μπαλκόνια με τους ενοίκους των διπλανών δωματίων. Μαγειρεύουν μες στο σπίτι και όσοι τους επισκέπτονται εκπλήσσονται βλέποντάς τους να ακουμπάνε τη φωτιά ή να πλένονται στο καυτό νερό, χωρίς να νιώθουν τον φυσικό πόνο.

Δείτε το βίντεο του συνεργάτη μας Chris.P-LifeAfterGravity από το νοσοκομείο “Αγία Βαρβάρα” στο Αιγάλεω: