Θεσσαλονίκη. Επιβάτης των ΚΤΕΛ πήρε το τιμόνι από τον οδηγό που έχασε τις αισθήσεις του και σταμάτησε το λεωφορείο

Θεσσαλονίκη. Επιβάτης των ΚΤΕΛ πήρε το τιμόνι από τον οδηγό που έχασε τις αισθήσεις του και σταμάτησε το λεωφορείο

«Κρατούσα το τιμόνι για να μείνουμε στην ευθεία, πατούσα το φρένο πάνω από το πόδι του οδηγού»: Ο άνθρωπος που κατάφερε να σταματήσει την «τρελή» πορεία του ΚΤΕΛ με 17 επιβαίνοντες το οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Κατερίνη το βράδυ της περασμένης Κυριακής (19/2) μιλά για όσα έζησε και την καθοριστική παρέμβασή του.

Ήταν ο Θεόφιλος Ρούσσης, Πολιτικός Μηχανικός από τα Γιαννιτσά που διορίστηκε στην Κατερίνη και ζει μόνιμα στο Μελισσοχώρι Θεσσαλονίκης, ο οποίος αντιλήφθηκε άμεσα ότι ο οδηγός αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας και με απόλυτη ψυχραιμία κατάφερε να ακινητοποιήσει το λεωφορείο.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρει για τις στιγμές «τρόμου» και «πανικού» που επικράτησαν, όπως τα περιγράφει στο Grtimes.gr:

«Ξεκινήσαμε το δρομολόγιο από Θεσσαλονίκη περίπου στις 8.15 και όλα έδειχναν να κυλούν ομαλά. Ωστόσο, περίπου 8 με 10 χιλιόμετρα έξω από την Κατερίνη (το θυμάμαι γιατί κοίταξα την οδική σήμανση) το λεωφορείο άρχισε μια αλλοπρόσαλλη πορεία. Κινούνταν μια αριστερά και μία δεξιά ενώ για λίγα εκατοστά δε χτυπήσαμε στις μπαριέρες. Την πρώτη φορά που συνέβη δεν έδωσα σημασία. Θεώρησα ότι κάτι θέλαμε να αποφύγουμε για να γίνει ένας τέτοιος ελιγμός» περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες ο Θεόφιλος Ρούσσης για την πορεία «τρόμου» που ακολούθησε το λεωφορείο.

«Οι ελιγμοί συνεχίστηκαν, ο οδηγός δεν είχε επαφή με το περιβάλλον»

«Μετά από λίγα μέτρα, οι ελιγμοί συνεχίστηκαν και εκεί πραγματικά φοβήθηκα. Πήγα μπροστά στον οδηγό για να δω τι συμβαίνει. Τον είδα κάθιδρο να κρατά το τιμόνι, να κοιτά μπροστά αλλά να μην έχει επαφή με το περιβάλλον. Στην αρχή δεν απαντούσε στις ερωτήσεις μου για το αν είναι καλά, αν συνέβη κάτι και συνέχισε την πορεία του. Ωστόσο πέρασε και την έξοδο για Κατερίνη και τότε του ζήτησα να σταματήσει το λεωφορείο. Εκείνος συνέχισε την πορεία, ενώ στο λεωφορείο επικράτησε πανικός», προσθέτει.

«Κρατούσα το τιμόνι για να μείνουμε στην ευθεία, πάτησα πάνω στο πόδι του οδηγού για να φρενάρω»

Συνεχίζοντας την περιγραφή για τις δραματικές ώρες που βίωσαν οι επιβαίνοντες του λεωφορείου στο GRTimes, ο Θόδωρος Ρούσσης ήταν από τους λίγους που διατήρησαν την ψυχραιμία τους. «Τη στιγμή που στο λεωφορείο επικράτησε πανικός, αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω. Κρατούσα το τιμόνι για να μπορέσουμε να μείνουμε σε ευθεία πορεία και έψαξα να βρω το πεντάλ του φρένου. Όταν το βρήκα, διαπίστωσα ότι από πάνω ήταν το πόδι του οδηγού. Άρχισα να πατάω πάνω του για να καταφέρω να το φρενάρω. Το λεωφορείο άρχισε σιγά – σιγά να κόβει ταχύτητα. Αυτή η διαδικασία διήρκεσε περίπου ένα τέταρτο όταν κατάφερα σχεδόν να το σταματήσω μέσα στο τούνελ της Κατερίνης».

Η οδύσσεια όμως για τους επιβάτες του λεωφορείου δεν σταμάτησε εκεί. «Πριν σταματήσω το πούλμαν, ο οδηγός άρχισε να συνέρχεται. Μου είπε «άφησε με, θα σας πάω, δεν έχω τίποτα». Συνέχισε για λίγα μέτρα, μέχρι που σταμάτησε έβαλε χειρόφρενο. Μετά από λίγο έκανε να ξεκινήσει ξανά, ωστόσο ακινητοποίησα και πάλι το λεωφορείο καθώς σήκωσα ξανά το χειρόφρενο. Ανοίξαμε τις πόρτες με μεγάλη δυσκολία και οι επιβάτες κατέβηκαν. Στο μεταξύ, έφτασε και η αστυνομία, μαζί με έναν οδηγό ο οποίος μας έβγαλε από το τούνελ και μας πήγε μέχρι ένα σημείο, από το οποίο αργότερα μας παρέλαβε ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ και μας πήγε στον σταθμό» υπογραμμίζει ο κ. Ρούσσης.

«Η συμπεριφορά του έδειχνε πρόβλημα υγείας – Από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα»

Σε ερώτηση για το αν κατάλαβε τι συνέβη στον οδηγό κατά την διάρκεια της τρελής πορείας που ακολούθησε το λεωφορείο ο Πολιτικός Μηχανικός από τα Γιαννιτσα, υπογράμμισε πως «η συμπεριφορά του έδειχνε πρόβλημα υγείας. Μίλησα αργότερα με τον πρόεδρο του ΚΤΕΛ, ο οποίος μου τόνισε ότι έχει υποβληθεί σε εξετάσεις και περιμένουμε τα αποτελέσματα. Είναι όμως γεγονός ότι δύο φορές γλιτώσαμε από σοβαρό τροχαίο. Από θαύμα δεν χτυπήσαμε στις μπαριέρες με ταχύτητα και δεν θρηνήσαμε θύματα. Ευτυχώς δεν είχε και πολύ κίνηση εκείνη την ώρα. Τέλος καλό, όλα καλά»