“Θα φτύσω στους τάφους σας”. Ο συγγραφέας του θρυλικού βιβλίου Μπορίς Βιάν, που πέθανε από ανακοπή όταν είδε την κινηματογραφική μεταφορά του έργου του

Το κείμενο έστειλε ο αναγνώστης μας,

Βαγγέλης Σωτήρης

Μια πολύπλευρη προσωπικότητα που η ευρωπαϊκή λογοτεχνία χωνεύει ακόμα.

Τρομπετίστας, συγγραφέας, ποιητής, ραδιοφωνικός παραγωγός και ηθοποιός, ο Μπορίς Βιάν στα 39 χρόνια της σύντομης ζωής του, κινήθηκε με δεξιοτεχνία ανάμεσα σε όλους τους χώρους που τον ενθουσίαζαν και τον μάγευαν.

Γόνος αστικής οικογένειας, θα καταφύγει στο Παρίσι όπου ζει στον απόηχο του πολέμου.

Στον Β΄ Παγκόσμιο δεν πολέμησε λόγω προβλημάτων υγείας.

Το τραγούδι που περιγράφει καλύτερα την άποψη του για τον πόλεμο είναι το Le Déserteur (ο λιποτάκτης).

Με παρότρυνση των γονιών του θα σπουδάσει μηχανικός αλλά γρήγορα θα ασχοληθεί με το αληθινό του πάθος, την “τζαζ”.

Ένας ορισμός που χαρακτηρίζει με επιτυχία το σύνολο του έργου του αλλά και τον πολυσχιδή χαρακτήρα του.

Με το ψευδώνυμο Βέρνον Σάλιβαν θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του με τίτλο, “Θα φτύσω στους τάφους σας”, ένα έργο βόμβα στη κοινωνία της εποχής.

Ο ίδιος επαγγέλλεται μεταφραστής του έργου και όχι δημιουργός.

Η υπόθεση αφορά την εκδίκηση ενός αλμπίνου νέγρου για τον θάνατο του αδελφού του.

Το σεξουαλικό και αντιρατσιστικό περιεχόμενο του βιβλίου έμελλαν να το καταστήσουν ως ένα από τα διαχρονικά ορόσημα της λογοτεχνίας.

Στο Deux Magots θα συνδεθεί φιλικά με τον Άλμπερ Καμύ, τον Ζαν Πολ Σαρτρ και την Σιμόν ντε Μπουβουάρ, παρόλο που ο υπαρξισμός δεν τον απασχολεί καθόλου σαν κίνημα.

Για τον Βιάν, η ίδια η ύπαρξη είχε άμετρη αξία και η φρενίτιδα της παραγωγής του είναι η μόνη απόδειξη.

“Δείτε τον Σαίξπηρ” έγραφε στο Jazz Hot, “είναι πολύ πολύ νεκρός, πιο σάπιος κι από το σάπιο. Αλλά να, έχουμε τα έργα του οπότε… voila!”

Ο “Αφρός των ημερών” είναι το πιο γνωστό και εμπορικό του βιβλίο παρόλο που το 1947 που εκδόθηκε, πέρασε απαρατήρητο από κοινό και κριτικούς.

Το μεταπολεμικό Παρίσι δεν ήταν ακόμη έτοιμο για το έργο του Βιάν.

Ενδεικτικό είναι ότι σχεδόν 30 χρόνια μετά, το 1978, πούλησε 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα.

Ο χρόνος δικαιώνει τον καλλιτέχνη που δεν τον λογαριάζει.

Η φιλοσοφία του στο συγκεκριμένο βιβλίο  συνοψίζεται σε αυτά τα λόγια: “Δυο πράγματα υπάρχουν μόνο: ο έρωτας, κάθε λογής, με όμορφες κοπέλες κι η μουσική της Νέας Ορλεάνης ή του Ντιούκ Έλινγκτον”.

Ο ίδιος παντρεύτηκε δυο φορές και έκανε μια κόρη.

Ήταν 23 Ιουνίου του 1959, όταν ο τριανταεννιάχρονος Μπορίς Βιάν πήγε σε μια ιδιωτική προβολή της κινηματογραφικής μεταφοράς του έργου του “Θα φτύσω στους τάφους σας”.

Λίγα λεπτά μετά φωνάζει: “Αυτοί υποτίθεται ότι είναι Αμερικάνοι; Του κώλου!” και παθαίνει καρδιακό επεισόδιο. Απεβίωσε στον δρόμο για το νοσοκομείο.

Η μεταφορά της ταινίας ήταν ομολογουμένως μια παταγώδης αποτυχία, που δεν απέδωσε το πνεύμα του βιβλίου.

Η θέασή της ήταν το τελευταίο πράγμα που έκανε στη ζωή του ένας συγγραφέας, που δεν έζησε για να δει και ο ίδιος πόσο μεγάλος έγινε.

Όσοι αναγνώστες επιθυμούν να στέλνουν κείμενα μπορούν να μας τα στέλνουν στη διεύθυνση: [email protected]

Εφόσον τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, που έχουν να κάνουν με το ύφος της ιστοσελίδας, θα δημοσιεύονται.

Η ΜτΧ δεν ευθύνεται για τυχόν ανακρίβειες στα κείμενα των αναγνωστών.

Διαβάστε επίσης στη “ΜτΧ”: «Η μοιχεία είναι ο πιο συμβατικός τρόπος να ανυψωθείς πέρα από το συμβατικό». Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ, ο συγγραφέας της «Λολίτας» που απαγορεύτηκε στην Αμερική και έγινε ταινία από τον Κιούμπρικ…