Τερμάτισε 37η και αποθεώθηκε, στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, που επιτράπηκε σε γυναίκες να αγωνισθούν σε Μαραθώνιο

του συνεργάτη ιστορικού Κωνσταντίνου Λαγού

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες διεξήχθη για πρώτη φορά Μαραθώνιος δρόμος για γυναίκες.

Οι περισσότεροι που παρακολούθησαν τον αγώνα, δεν θυμούνται τόσο το τερματισμό της νικήτριας όσο αυτό της μαραθωνοδρόμου που κατέλαβε την 37^η θέση. Για πολλούς αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Γκαμβριέλα Άντερσεν-Σχιάις

Η Γκαμβριέλα Άντερσεν-Σχιάις γεννήθηκε το 1945 στην Ελβετία. Σε νεαρή ηλικία μετανάστευσε στο Άινταχο των ΗΠΑ όπου έγινε εκπαιδεύτρια σκι. Άρχισε να συμμετέχει στους πρώτους μαραθωνίους για γυναίκες το 1983 σε ηλικία 38 ετών. Μάλιστα, εκείνη τη χρονιά κέρδισε τον πρώτο Διεθνή Μαραθώνιο της Καλιφόρνια, καθώς και το 2ο ετήσιο Μαραθώνιο της Μινεάπολης, γνωστό ως «των Δίδυμων Πόλεων».

Στην εκκίνηση του αγώνα η θερμοκρασία ήταν 25 °C και αρκετά ενοχλητική για μαραθώνιο αγώνα. Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί από τους 7.500 δρομείς να δυσκολευτούν και να μην τερματίσουν. Όμως η Άντερσεν διέπρεψε, κερδίζοντας τον αγώνα σε 2 ώρες 36 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα, σημειώνοντας ρεκόρ για τη διαδρομή αυτή.

Ολυμπιακοί Αγώνες 1984

Το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, η Άντερσεν-Σχιάις είχε ελπίδες να καταλάβει μία καλή θέση στο Μαραθώνιο δρόμο γυναικών παρά το γεγονός ότι σύντομα θα γινόταν 40 χρονών. Δήλωσε συμμετοχή ως μέλος της εθνικής ομάδας της Ελβετίας

Αυτός θα ήταν και ο πρώτος Μαραθώνιος γυναικών σε Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι που θα πρόσθετε ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στο όνομα της νικήτριας.

Τα φαβορί για την πρώτη θέση ήταν οι Αμερικανίδες Τζοάν Μπενόιτ και Τζούλι Μπράουν, οι Νορβηγίδες Γκρετ Ουαίτζ και Ίνγκριντ Κρίστενσεν καθώς και η Πορτογαλίδα Ρόσα Μότα.

Τζοάν Μπενόιτ

Ο αγώνας διεξήχθη στις 5 Αυγούστου 1984. Από το 14^ο λεπτό ξεχώρισε η Αμερικανίδα Τζοάν Μπενόιτ, ένα από τα μεγάλα φαβορί και 12 χρόνια μικρότερη από την Άντερσεν-Σχιάις. Μπήκε επικεφαλής, και η απόσταση μεταξύ της και των άλλων αθλητριών όλο και μεγάλωνε. Η Μπενόιτ τερμάτισε πρώτη στο Στάδιο του Λος Άντζελες υπό τις επευφημίες των θεατών. Ο χρόνος της ήταν 2 ώρες, 24 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα.

Όταν ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα του σταδίου ότι η νικήτρια του πρώτου Μαραθωνίου γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν Αμερικανίδα, το πλήθος ξέσπασε σε έξαλλους πανηγυρισμούς.

Η ζέστη

Με τη θερμοκρασία να έχει ξεπεράσει τους 30 °C, και την υψηλή υγρασία, οι αθλήτριες που ακολουθούσαν τη Μπενόιτ άρχισαν να αντιμετωπίζουν προβλήματα. Το 1984 οι κανόνες των Ολυμπιακών Αγώνων όριζαν ότι έπρεπε να υπάρχουν μόνο πέντε σταθμοί όπου οι Μαραθωνοδρόμοι έπαιρναν νερό.

Δυστυχώς για τη Γκαμβριέλα Άντερσεν-Σχιάις, δεν είδε τον πέμπτο και τελευταίο σταθμό με αποτέλεσμα να πάθει σοβαρή αφυδάτωση στα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής. Παρά ταύτα, κατάφερε να μπει στο στάδιο του Λος Άντζελες, όπου βρισκόταν ο τερματισμός, περίπου 20 λεπτά μετά τη Μπενοίτ.

Ο τερματισμός της Άντερσεν-Σχιάις

Καθώς ξεκίνησε τη διαδρομή των τελευταίων 400 μέτρων μέσα στο στάδιο, η Άντερσεν-Σχιάις κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να ελέγξει τα πόδια της. Η ταχύτητά της έπεσε κατακόρυφα και άρχισε να τρεκλίζει και να κουτσαίνει. Εκτός από τα πόδια της δεν ένιωθε και το αριστερό της χέρι. Όλα αυτά ήταν το αποτέλεσμα της θερμικής εξάντλησης.

Κάποιες στιγμές πήγαινε πολύ αργά και κρατούσε το κεφάλι της σαν να ετοιμαζόταν να χάσει τις αισθήσεις της. Το ιατρικό προσωπικό από τη στιγμή που μπήκε στο στάδιο και διαπιστώθηκε ότι είχε σοβαρό πρόβλημα, προσπάθησε να της δώσει τις πρώτες βοήθειες.

Σε μία τέτοια περίπτωση, η Άντερσεν-Σχιάις θα αποκλειόταν από τον Μαραθώνιο.

Με την ελάχιστη δύναμη που της έμεινε, έκανε νοήματα στους γιατρούς και νοσηλευτές να απομακρυνθούν. Ακόμη και αν την ακουμπούσαν, αυτόματα θα έβγαινε από τον Αγώνα. Όπως δήλωσαν αργότερα, αν και τα αποτελέσματα της θερμικής εξάντλησης της Άντερσεν-Σχιάις ήταν εμφανή, πρόσεξαν ότι ακόμη ίδρωνε, πράγμα που σήμαινε ότι το σώμα της διέθετε κάποια υγρά. Η ζωή της δεν ήταν σε άμεσο κίνδυνο.

Η αντίδραση των θεατών

Σε όλη τη διάρκεια των 5 λεπτών και 44 δευτερολέπτων που έκανε η Άντερσεν-Σχιάις, τρεκλίζοντας και κουτσαίνοντας, για να τερματίσει, οι θεατές την χειροκροτούσαν όρθιοι και την ενθάρρυναν. Πολλοί είχαν δάκρυα στα μάτια από τη συγκίνηση που τους προκάλεσε η υπερπροσπάθεια της Ελβετίδας αθλήτριας.

Τελικά, τερμάτισε στην 37^η θέση με χρόνο 2 ώρες, 48 λεπτά, 42 δευτερόλεπτα. Ο χρόνος της δεν ήταν άσχημος. Μάλιστα, δεν ήταν η τελευταία μαραθωνοδρόμος, αφού μετά από την Άντερσεν-Σχιές τερμάτισαν άλλες επτά αθλήτριες.

Μόλις η Άντερσεν-Σχιάις τερμάτισε, το ιατρικό προσωπικό τη φρόντισε αμέσως δίδοντας της υγρά και ορούς. Δύο ώρες αργότερα είχε συνέλθει και πήρε εξιτήριο από το ιατρείο του σταδίου.

“Πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων”

Η υπερπροσπάθεια της Γκαμβριέλα Άντερσεν-Σχιάις να τερματίσει, συγκλόνισε εκατομμύρια ανθρώπους που την παρακολούθησαν από τις τηλεοράσεις τους.

Με τον τρόπο της έδωσε και μία ηχηρή απάντηση και στους τελευταίους που είχαν επιφυλάξεις για το κατά πόσο οι γυναίκες είχαν τη δύναμη και την ψυχή να ολοκληρώσουν ένα Μαραθώνιο δρόμο.

Η πρώτη γυναίκα που έτρεξε επίσημα στο Μαραθώνιο (mixanitouxronou.gr)

Σε γκάλοπ που έχουν γίνει από τότε για τους Σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο τερματισμός της Ελβετίδας μαραθωνοδρόμου συγκαταλέγεται στις σημαντικές «στιγμές» που αποτυπώνουν το πνεύμα των Αγώνων.

Δείτε εδώ την υπερπροσπάθεια της Γκαμβριέλα Άντερσεν-Σχιάις να τερματίσει στον Μαραθώνιο γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984.