Στις 12 Δεκεμβρίου του 2008, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έφυγε με το κεφάλι ψηλά.
Η δράση του ξεκινά από τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ του ’55-59 για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ένας αγώνας που τελικά κατέληξε σε ανεξάρτητο κράτος, στην εισβολή του ’74 και εν συνεχεία, διά του Σχεδίου Ανάν, σε μια προσπάθεια διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομιμοποίησης της διχοτόμησης.
Ο Παπαδόπουλος είχε πει το πρώτο του «Όχι» στη Ζυρίχη, ως εκπρόσωπος του πολιτικού σκέλους της ΕΟΚΑ, της ΠΕΚΑ (Πολιτική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα) και του Γρίβα Διγενή, αρχηγού της ΕΟΚΑ.
Εν συνεχεία, σε ηλικία 24 ετών, είχε διοριστεί υπουργός Εσωτερικών από τον Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο Μακάριο, στην πρώτη κυπριακή κυβέρνηση. Διετέλεσε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Μακάριου και είχε συλληφθεί από τους πραξικοπηματίες το 1974. Ήταν ο υπουργός που εφήρμοσε το σύστημα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στην Κύπρο και είχε υπηρετήσει με επιτυχία στα υπουργεία Εργασίας, Υγείας και Οικονομικών.
Ως υπουργός υπηρέτησε τις κυβερνήσεις του Μακάριου, από το 1960 μέχρι το 1972, όταν εξελέγη βουλευτής με το Ενιαίο Κόμμα, το οποίο είχε συνιδρύσει με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη και τον Γλαύκο Κληρίδη.
Το 1978, διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα πρόεδρος της Βουλής και διαμεσολαβητής στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, μετά το ’74, υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Το 2000 ανέλαβε την Προεδρία του ΔΗΚΟ και το 2003 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, από τον πρώτο γύρο των εκλογών.
Ο Τάσσος του «Όχι»
Στην ιστορία θα μείνει γνωστός κυρίως για το γενναίο του «Όχι» στο Σχέδιο Ανάν και ως ο σύγχρονος εκφραστής της αξιοπρέπειας των Ελλήνων της Κύπρου και του Ελληνισμού.
Ήταν ο πολιτικός που δεν υπέκυψε ούτε στις πιέσεις των Βρετανών ούτε των Αμερικανών, ούτε της διεθνούς κοινότητας που προσπαθούσαν με απειλές να τον αναγκάσουν να πει «Ναι» στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όπως είχε τονίσει χαρακτηριστικά στο διάγγελμά του, με το οποίο καλούσε τους Έλληνες της Κύπρου να πουν «Όχι» στο ΣχέδιοΑνάν, «παρέλαβα κράτος και δεν πρόκειται να παραδώσω κοινότητα».
Ανυποχώρητος μαχητής, πατριώτης και πολέμιος του λαϊκισμού
Μετά θάνατον, ακόμη και οι μεγαλύτεροι κατήγοροί του, προσέτρεξαν να του πλέξουν το εγκώμιο, υποστηρίζοντας κατά γενική παραδοχή ότι ήταν πατριώτης, πείσμων και πιστός στις αρχές και αξίες, στην ελευθερία και τη δημοκρατία.
Οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν αποδόθηκαν στον Τάσσο Παπαδόπουλο μόνο από τους στενούς του συνεργάτες, αλλά και από τους αντιπάλους του και κυρίως από τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού, Νίκο Αναστασιάδη, Αβέρωφ Νεοφύτου και Ιωάννη Κασουλίδη.
Ανάλογη ήταν και η στάση όλων των πολιτικών αρχηγών και του Προέδρου Χριστόφια για τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος σήκωσε το βάρος του «Όχι» στο Σχέδιο Ανάν διεθνώς και ανέστρεψε το αρνητικό κλίμα, που είχε δημιουργηθεί στην ΕΕ.
Ήταν ένας ανυποχώρητος αγωνιστής και μαχητής. Ήταν πολέμιος του λαϊκισμού. Αρνείτο να γίνει λαϊκιστής για να κερδίσει αξιώματα.
Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που έχασε τις εκλογές τον Φεβρουάριο του 2008.
Η Κύπρος στην ΟΝΕ
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος όχι μόνο υπέγραψε, τον Απρίλιο του 2004, την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, αλλά την ενέταξε και στην ΟΝΕ. Παρέδωσε μια οικονομία με πλεόνασμα, που έφθασε το 3% και πλέον επί του ΑΕΠ. Για την ένταξη της Κύπρου στην ΟΝΕ, ήρθε σε σύγκρουση με το ΑΚΕΛ και τον νυν Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια, συνεταίρο του τότε στην εξουσία.
Δημοκρατία και ελευθερία
Ολόκληρη η πολιτική του καριέρα, όπως συμβαίνει με όλους τους μεγάλους πολιτικούς άνδρες, συμπυκνώθηκε σε δύο φράσεις, που πέρασαν στην Ιστορία. Δύο φράσεις από το ιστορικό διάγγελμα που απηύθυνε προς τον κυπριακό λαό, στις 7 Απριλίου 2004, εναντίον του Σχεδίου Ανάν.
«Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα», διακήρυξε υπερήφανος ο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Δύο εβδομάδες αργότερα, στις 24 Απριλίου 2004, οι Ελληνοκύπριοι απαντούσαν μ’ ένα εκκωφαντικό 76% στο προσκλητήριο πουτους είχε απευθύνει: «Ελληνικέ κυπριακέ λαέ… Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις, στις 24 του Απρίλη, ένα δυνατό ΟΧΙ».
Το μίσος των Ευρωπαίων ηγετών εναντίον του
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν υπήρξε ένας ηγέτης κοινής αποδοχής. Καθώς οι ώρες ήταν κρίσιμες, δίχασε βαθιά.
Πάνω απ’ όλους όμως, τον μίσησαν οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, οι δήθεν «εταίροι» της ΕΕ. Δεν του συγχώρησαν ποτέ το γεγονός ότι, σε μια εποχή που οι «ναιναίκοι» βρίθουν στις ηγετικές αυλιτικές θέσεις του Ελληνισμού, ξεπετάχθηκε ξαφνικά αυτός, σε μια κρίσιμη ώρα για να ξαναενώσει το παρόν με την ιστορική παράδοση του «ΟΧΙ».
Πηγή: Το Παρόν, Κυριακή, 21/12/2008
Διαβάστε επίσης στην ΜτΧ: Γιατί ο Μπάουι τραγούδησε «η Κύπρος είναι το νησί μου». Η σχέση με τη πρώτη του σύζυγο Άντζελα που γεννήθηκε στη Λευκωσία και μετά τον χωρισμό τους έγραψε «ο άνθρωπος είναι επιβήτορας και περήφανος γι’ αυτό»
Ακολουθήστε την mixanitouxronou.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε τις σημαντικότερες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στη mixanitouxronou.gr