βικτωριανή εποχή

Σπάνια θα δει κανείς ανθρώπους να χαμογελούν σε φωτογραφίες του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Διάφορες εξηγήσεις έχουν προταθεί γιατί αυτό συνέβαινε.

Στην Αγγλία της Βικτωριανής Εποχής, το να πεθάνει κάποιος από τα ίδια του τα ρούχα δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο.

Δημόσιος υπάλληλος και λάτρης της τέχνης, ο Χένρι Κόουλ είχε πολλούς φίλους από την ελίτ της πρώιμης βικτωριανής Αγγλίας. Την περίοδο των Χριστουγέννων, λέγεται, ότι του προκαλούσαν μεγάλο άγχος. Το πρόβλημα ήταν τα γράμματά τους. Τα Χριστούγεννα του 1843, η αποστολή ενός γράμματος οπουδήποτε στη χώρα κόστιζε μόλις μία δεκάρα. Επομένως, όλοι έστελναν γράμματα. Ο […]

το κείμενο έστειλε η αναγώστρια   Φ. Ντόντη, φοιτήτρια Κοινωνικών Επιστημών Η βικτωριανή εποχή στη βρετανική ιστορία είναι συνδεδεμένη με τη περίοδο βασιλείας της βασίλισσας Βικτώριας η οποία διήρκησε από τις 20 Ιουνίου 1837 έως το θάνατό της στις 22 Ιανουαρίου 1901. Με το άκουσμα της λέξης «βικτωριανή» ταυτιζόμαστε με έννοιες  όπως πουριτανισμός και συντηρητισμός οι […]

Στο Λονδίνο οι τοίχοι δεν «έχουν αυτιά», αλλά στόμα. Από το μεσαίωνα μέχρι σήμερα, η βρετανική πρωτεύουσα αποτελεί τη μητρόπολη της οπτικής επικοινωνίας και μία από τις γενέτειρες της σύγχρονης διαφήμισης. Μέχρι τη βικτωριανή εποχή, ταμπέλες του τύπου «Ανθοπωλείο», «Ταβέρνα», «Σιδηρουργείο» είχαν εξαφανιστεί. Τη θέση τους είχαν πάρει εφευρετικές ονομασίες, λογοπαίγνια που εντυπώνονταν στο νου […]

«Σφαγεία», «συνδρομητικοί οίκοι», «κολαστήρια» ή αλλιώς «χαμαιτυπεία». Μόλις έπεφτε ο ήλιος, έξω από τις πόρτες τους έφεγγαν έντονες λάμπες. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να ξεχωρίζουν από τα σπίτια και τις παμπ. Τα πρώιμα καζίνο του Λονδίνου, στις αρχές του 18ου αιώνα, ήταν πάνω από σαράντα στον αριθμό. Σε καμία άλλη γωνιά του κόσμου, ο τζόγος […]

«Στο Λονδίνο όλες οι κοινωνικές τάξεις είναι βαθιά διεφθαρμένες. Η ακολασία ξεκινά από νωρίς». Αυτά έγραφε η φεμινίστρια Φλόρα Τρίσταν το 1840. Και πράγματι, το Λονδίνο της βικτωριανής εποχής ήταν γνωστό ως το κέντρο του «αγοραίου έρωτα και της ασωτίας». Το φαινόμενο της πορνείας στην Βρετανία, είχε κάνει την εμφάνισή του αρκετούς αιώνες πριν, από […]

Το 1820, το 40% του πληθυσμού της Αγγλίας ήταν κάτω των 15 ετών, ενώ μεγάλο μέρος των αντρών είχε επιστρατευτεί. Έτσι, αφενός το εργατικό δυναμικό είχε μειωθεί δραματικά, αφετέρου κόστιζε ακριβότερα. Παράλληλα, η φτώχεια μάστιζε τα γυναικόπαιδα που είχαν μείνει πίσω. Στο πλαίσιο της βιομηχανικής επανάστασης και της επιτακτικής ανάγκης του βρετανικού κράτους να εκσυγχρονιστεί […]

Η βικτωριανή εποχή υπήρξε μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της λονδρέζικης ιστορίας. Οι κοινωνικές ανισότητες που μάστιζαν τη βρετανική πρωτεύουσα γίνονταν εμφανείς με μία απλή βόλτα στην πόλη. Από τη μία, ήταν οι πλούσιοι πολίτες που απολάμβαναν τις ανέσεις των λονδρέζικων σαλονιών και από την άλλη, οι παραγκωνισμένοι φτωχοί και άστεγοι που αντιμετωπίζονταν σαν […]

Στην αρχική φωτογραφία αριστερά βλέπουμε τη “Mad Hatter” ή Χάττι Μάντερς, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα. Η πιο δυνατή και ταυτόχρονα πιο επικίνδυνη γυναίκα της Ουκρανίας το 1880. Δεξιά είναι αδερφές Κάρλσον, που τη διαδέχτηκαν σε φήμη το 1925. Το κοινό χαρακτηριστικό των τριών γυναικών είναι ότι πάλευαν σε αγώνες μποξ για να διασκεδάσουν […]

Τη βικτωριανή εποχή οι συγγενείς των νεκρών είχαν μια παράξενη συνήθεια. Τραβούσαν φωτογραφία τους νεκρούς πριν από την κηδεία τους. Οι φωτογραφίες κοσμούσαν τα σπίτια της οικογένειας, τις έστελναν σε φίλους και συγγενείς και πολλοί τις κουβαλούσαν μαζί τους. Περιείχαν συμβολισμούς που σχετίζονταν με τον θάνατο, όπως ένα νεκρό πουλί ή ένα τρύπιο λουλούδι και […]

Κατά τον 19ο αιώνα στη Βικτωριανή εποχή, αλλά και στην περίοδο της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, οι μούμιες δεν είχαν την αξία που έχουν σήμερα, ούτε απολάμβαναν την εκτίμηση των Ευρωπαίων και των Αμερικανών. Αντιθέτως, πωλούνταν στους δρόμους από πλανόδιους πωλητές, όπως απεικονίζεται και στην κεντρική φωτογραφία, η οποία τραβήχτηκε το 1865, για να […]

Το πιο σοβαρό πρόβλημα με τα κρινολίνα ήταν οι πολύ μεγάλοι κίνδυνοι υγείας και ασφάλειας που προκαλούσαν στις εργαζόμενες γυναίκες.

Ήταν τέτοια η προσπάθεια για να ωραιοποιηθούν οι δράστες ώστε κοντοί, χοντροί και άσχημοι, «μεταμορφώνονταν» σε ψηλούς, γεροδεμένους και γοητευτικούς άντρες.

Κατά την διάρκεια των μεσαιωνικών χρόνων, οι άνδρες με μούσια κατείχαν σημαντική θέση στην κοινωνική πυραμίδα.

Δεν είναι φάντασμα.

«Ο αυνανισμός μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην αυτοκτονία», υποστήριζαν ιατρικά εγχειρίδια της βικτωριανής εποχής.