θάνατος

Πριν χάσει τη μάχη με τον θανατηφόρο ιό, ο Μπίλι Μπο τηλεφώνησε από την Αμερική στη δημοσιογράφο Λένα Ζαννιδάκη, για να δώσει την τελευταία συνέντευξη της ζωής του.

Η κηδεία γινόταν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πριν βγει η πρώτη αχτίδα του ήλιου και μολυνθεί από τον νεκρό, που θεωρείτο μιασμένος

Κυκλοφορούσε παντού με τη στολή της μαζορέτας, έκανε ρόδες στους διαδρόμους του σχολείου και σήκωνε τη φούστα της, για να δείξει τα εσώρουχά της στους συμμαθητές της.

Αδέρφια που πήγαν στον πόλεμο και δε γύρισαν ποτέ

Ο εφευρέτης φοράει το αλεξίπτωτο που επινόησε και κατασκεύασε. Ποζάρει στην κάμερα και σε λίγο θα επιχειρήσει να δείξει και την αποτελεσματικότητά του, πηδώντας από τον Πύργο του Άιφελ.

Ήταν 76 ετών και ο θάνατός του απασχόλησε το τύπο της εποχής

Σε ισόβια κάθειρξη καταδικάστηκαν δύο υψηλόβαθμοι πρώην αξιωματικοί του στρατού για τη δολοφονία του επισκόπου της Αργεντινής κατά τη διάρκεια της αιματηρής στρατιωτικής δικτατορίας, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο πρώην στρατηγός Λουτσιάνο Μπέντζαμιν Μενέντεζ, ένα από τα κορυφαία στρατιωτικά στελέχη κατά τη διάρκεια της χούντας στην Αργεντινή και ο Λουίς Φερνάντο Εστρέλα ο οποίος […]

Η ηθοποιός έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τρίτη

Ονομάστηκε "η Ξένη του 1854"

Από το 2005 έχει απαγορευτεί η χρήση αμιάντου στη Ελλάδα, αφού το υλικό κρίθηκε καρκινογόνο

Επιστρέφει στις συναυλίες μετά απο 35 χρόνια!

Η απώλεια, ακόμα και για μια τόσο δυναμική γυναίκα, ήταν δυσβάστακτη.

Στον κώδικα τιμής των Σαμουράι, το χαρακίρι ήταν ένας έντιμος τρόπος να πεθάνει κάποιος στο πεδίο της μάχης, προκειμένου να αποφύγει την ντροπή της αιχμαλωσίας και του θανάτου.

Κάθε χρόνο 40 εκατομμύρια γυναίκες γεννούν μόνες τους γιατι δεν έχουν πρόσβαση σε μαιευτήριο

Η νεαρή ήταν επαναστατικό πνεύμα. Όπως δήλωνε: "Μου άρεσε να διαβάζω, να ζωγραφίζω και δεν μισούσα τους νέγρους".

"Ας πούμε ότι δεν τον αντιπαθούσα" απάντησε ο πατέρας- φονιάς, όταν ρωτήθηκε αν αγαπούσε το γιο του.

Η απώλεια ήταν δυσβάσταχτη και η στιχουργός βυθίστηκε στη θλίψη και τις αδυναμίες της.

Είχε εξαντληθεί τόσο πολύ, που τα ανώτατα στελέχη του κόμματος (πολίτμπιρο), επέμεινε να πάρει έναν μήνα άδεια και να αναρρώσει στο χωριό Γκόρκι, τριάντα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Μόσχας.

Ακόμη και οι καραφλοί έτριβαν αλοιφή πικραγγουριάς στο κεφάλι τους για να βγάλουν μαλλιά.

Ο πόλεμος διεξαγόταν ήδη για 94η ημέρα και η απώλειά του θεωρήθηκε πολύ μεγάλη.

Ήταν οι Άγκι, Μάγκι και Ελμίρα Ρος. Τρεις αδερφές, που φαινομενικά δεν είχαν σκελετό. Τουλάχιστον, αυτή την εντύπωση έδιναν, σε όποιον παρακολουθούσε τις απίστευτες ακροβατικές τους ικανότητες.

"Δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι. Το σώμα μου ήταν εξαντλημένο, αλλά το μυαλό μου συνέχιζε να λειτουργεί".